Przewielebny Księże,
na zakończenie uroczystości waszej Rodziny życia apostolskiego, obchodzonych z okazji 50 rocznicy kanonizacji św. Wincentego Pallottiego, papież Benedykt XVI pragnie włączyć się w hymn dziękczynienia i uwielbienia Boga za liczne dobra duchowe udzielone w tym specjalnym roku jubileuszowym, mając na uwadze to, co w wiernej kontynuacji zostało dokonane w czasie prawie dwóch wieków życia pallotyńskiego. W trakcie przeżywania tego roku, synowie i córki duchowe mogli zaczerpnąć cenne pouczenia płynące z postaci i dzieła Założyciela oraz z owocności charyzmatu wzbudzonego w nim przez Ducha Świętego, działającego dalej w Kościele. Święty Wincenty zauważył, że w jego czasach wiara oziębła; starał się więc ożywić ją, aby każdy wierzący mógł świadczyć o żyjącym Bogu. Jego dzieło – Zjednoczenie Apostolstwa Katolickiego – miało właśnie za cel ożywianie wiary, aby wszystkich ludzi doprowadzić do jedności w wierze Chrystusowej. Święty rozwijał i popierał dla realizacji tego celu bardzo konkretne inicjatywy, takie jak: ożywianie pamięci i szacunku dla instytucji już istniejących Kościele; szerzenia uporządkowanej nauki katolickiej; popieranie dzieł miłosierdzia tak co do duszy, jak i ciała, których spełnianie nakazuje przykazanie miłości – nie ma bowiem bardziej skutecznych środków do ożywienia wiary jak dzieła miłości, gdyż Bóg z istoty swojej jest miłością; troska o piękny wygląd kościołów; popieranie przystępnego wyjaśniania Ewangelii i prowadzenie rekolekcji dla osób należących do różnych grup społecznych; wspieranie wszelkich innych dzieł, jakie stosownie do potrzeb i czasu okażą się odpowiednie do ożywiania wiary.
Także w dzisiejszych czasach dostrzega się znaki głębokiego kryzysu, jak to ukazują słowa papieża Benedykta XVI: «Prawdziwym problemem w tym momencie naszych dziejów jest to, że Bóg znika z horyzontu ludzi, kiedy gaśnie pochodzące od Boga światło, ludzkość traci orientację, czego niszczące skutki stają się coraz bardziej widoczne» (List Ojca Świętego do biskupów Kościoła katolickiego, 10 marca 2009 roku).
Jubileusz Rodziny Pallotyńskiej zbiega się częściowo z Rokiem Wiary. Ojciec Święty ogłosił go, aby «rozbudził w każdym wierzącym aspirację do wyznawania wiary w jej pełni i z odnowionym przekonaniem, z ufnością i nadzieją» i stał się także stosowną «okazją, by bardziej celebrować wiarę w liturgii, zwłaszcza Eucharystii, która jest szczytem, do którego zmierza działalność Kościoła, i jednocześnie źródłem, z którego wypływa cała jego moc», żeby «świadectwo życia ludzi wierzących było coraz bardziej wiarygodne» (List apostolski Porta fidei, nr 9). Prawdziwym niebezpieczeństwem dla wiary jest to, że idole współczesnego czy też postmodernistycznego świata mogą zająć miejsce Boga. Czynią one ludzi niewolnikami, nakładając na nich ciężar nowych i delikatnie przenikających bałwochwalstw, które wszyscy dostrzegają. Mając to na uwadze, Papież zaprasza wszystkich członków Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego do wielkodusznego zaangażowania, aby odnajdywać drogi Ewangelii dla dzisiejszego człowieka, inspirując się orędziem przekazanym przez św. Wincentego Pallottiego: «Ożywiać wiarę i rozpalać miłość, i w ten sposób prowadzić wszystkich ludzi do Chrystusa». Duchowa i apostolska droga członków Rodziny Pallotyńskiej, ukazująca się w tym roku jubileuszowym w kontemplacji życia i świętości Założyciela, znajduje potwierdzenie w słowach encykliki Deus caritas est: «Wiara ukazuje nam Boga, który dał swojego Syna za nas i budzi w nas zwycięską pewność, że to prawda: Bóg jest miłością! W ten sposób przemienia w nas niecierpliwość i nasze wątpliwości w pewną nadzieję, że Bóg trzyma w swoich rękach świat, i że mimo wszelkich ciemności On zwycięża, jak to we wstrząsających obrazach ilustruje w sposób radosny Apokalipsa. Wiara, która jest świadoma miłości Boga objawionej w przebitym sercu Jezusa na krzyżu, ze swej strony prowokuje miłość. Jest ona światłem – w gruncie rzeczy jedynym – które zawsze na nowo rozprasza mroki ciemnego świata i daje nam odwagę do życia i działania» (nr 39).
Żywa wiara i czynna miłość, to dwie kolumny, na których św. Wincenty Pallotti mocno opierał swoje świetliste życie i swoje wielkoduszne dzieło; były to jednocześnie dwie siły wewnętrzne, które pobudzały i podtrzymywały wiele inicjatyw apostolskich, tak wielorakich w jego życiu. «Caritas Christi urget nos» (2 Kor 5,14), było jego hasłem, które przedkładał swoim współpracownikom jako motywację ich zaangażowania. Dojrzałym owocem jego gorliwości jest założenie Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego, które – już w owym czasie – dowartościowywało współpracę w Kościele wszystkich kategorii wiernych – świeckich, duchownych i osób konsekrowanych – ożywiając wiarę każdego z nich, aby stali się autentycznymi apostołami i nosicielami ognia Bożej miłości.
Przekazując Rodzinie Pallotyńskiej te refleksje, które zrodziły się w 50 rocznicę kanonizacji Świętego Założyciela, Następca św. Piotra zawierza całe Zjednoczenie Apostolstwa Katolickiego niebiańskiej opiece Najświętszej Maryi, Królowej Apostołów i wzoru miłości, i św. Wincentemu Pallottiemu, wypraszając nowe dary Ducha Świętego dla owocnej służby w dziele nowej ewangelizacji, i z serca udziela Apostolskiego Błogosławieństwa.
Z wyrazami szacunku,
Tarcisio Kard. Bertone
ADRESAT:
Przewielebny Ksiądz
Jacob NAMPUDAKAM, S.A.C
Przełożony Generalny Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego
Dom Generalny – Piazza San Vincenzo Pallotti, 204
Źródło: InfoSAC – oryginał w języku włoskim: POBIERZ (w PDF)