Wierzeniom pierwotnym dotyczącym zmartwychwstania i śmierci, z którymi spotykają się w swojej pracy misjonarze na co dzień, poświęcony jest wielkopostny numer oblackiego dwumiesięcznika „Misyjnej Drogi”.
Bywają tematy, których się nie porusza. Po prostu nie wypada, powodują konsternację czy niezręczną ciszę przy stole. Nie lubimy słyszeć, mówić o śmierci, czy nawet uczestniczyć w pogrzebach. Boimy się jej. W tym strachu ukryty jest też szacunek –nie chcemy jej zbanalizować, spłycić. Jakoś trudno nam uwierzyć, że śmierć jest wstępem do lepszego życia z Bogiem. Kard. Luis Tagle, którego jeszcze bardziej polubiłem po zakończonej niedawno pielgrzymce papieża Franciszka na Filipiny, napisał w swojej książce, że chrześcijanie to ludzie „Wielkiej Nocy”. Ludzie Paschy, którzy przechodzą ze śmierci do życia, o czym nam przypomina zbliżająca się Wielkanoc. W żywych do dziś wierzeniach w kulturach tradycyjnych można zauważyć intuicje chrześcijańskie. Dla mieszkańców Afryki, Azji, obu Ameryk, Azji, Australii i Oceanii śmierć nie jest, tak jak dla chrześcijan, końcem, ale przejściem do innego rodzaju życia – pisze w edytorialu o. Marcin Wrzos OMI, redaktor naczelny poznańskiego czasopisma.
Na łamach „Misyjnych Dróg” autorzy przedstawiają kultury, w których zmarli stają się pośrednikami pomiędzy Bogiem, bogami, a żyjącymi. W artykułach przestawiono fenomen przeżywania śmierci na wyspach: Madagaskar, Papua Nowa Gwinea, Sulawesi, ale też w Tybecie, Peru, Arktyce, a także trudne głoszenie chrześcijańskiej wiary w Zmartwychwstanie.
W piśmie znajduje się raport dotyczący polskich biskupów ma misjach, których w ostatnim czasie zostało wyświeconych więcej niż w Polsce. Opublikowano również misjologiczną analizę pielgrzymki papieża Franciszka na Sri Lankę.
W 170. numerze „Misyjnych Dróg” czytelnicy znajdą rozmowę z ks. Janem Kaczkowskim, bioetykiem, dyrektorem i założycielem hospicjum w Pucku, chorym na raka. Natomiast o ewangelizacji w amazońskim buszu i w Internecie rozmawiano nowym biskupem w Brazylii o. Janem Kotem OMI. O śmierci w różnych religiach świata pisze religiolog prof. Aldona Piwko, a o chrześcijańskiej nadziei paschalnej o. prof. Wacław Hryniewicz OMI.
Budzę się, gdy jest jeszcze ciemno i zaczynam przygotowywać śniadanie. Ucieram sorgo. Potem budzę swoje rodzeństwo, myjemy twarze i zęby. Potem muszę iść po wodę około 25 minut z dwudziestolitrowym baniakiem, który jest bardzo ciężki, ale żadne z mojego rodzeństwa nie jest wystarczająco duże, aby mi pomóc. Mój brat ma chore oczy. Nie widzi dobrze i nie może pomagać. Robię to sama. Codziennie chodzę po wodę co najmniej trzy razy. Jeśli zostanie jej trochę z poprzedniego dnia, nie muszę iść rano. Taki poranek jest miły. Następnie piorę. Po jakimś czasie znowu idę po wodę i zaczynam przygotowywać sorgo na kolację. Dwa lub trzy razy w tygodniu muszę przynieść opał z bardzo daleka. To fragment zapisków z rozmów z chrześcijańskimi uchodźcami w Sudanie Południowym, gdzie najstarsze dzieci zajmują się młodszym rodzeństwem, w sytuacji, gdy ich rodzice zginęli. Jest to reportaż dwukrotnego laureata World Press Photo Andrew McConnella oraz publicysty Mike’a Pflanza.
W kolejnym wydaniu czasopisma znajdują się informacje dotyczące projektu „Misjonarz na Post” prowadzonego przez redakcję, a także szesnastostronicowa wkładka dla dzieci „Misyjne Dróżki Dreptaka Nóżki”, tym razem o misjach w Chinach. Opublikowano także felietony.
Misyjne Drogi” to prawie stustronicowy dwumiesięcznik wydawany od 1983 r. w Poznaniu przez Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Do publicystów piszących na jego łamach zalicza się o. Wacława Hryniewicza OMI, ks. Tadeusza Isakowicza-Zaleskiego, o. Jarosława Różańskiego OMI, Tomasza Terlikowskiego, o. Andrzeja Madeja OMI, Aldonę Piwko, Beatę Zajączkowską, Eugeniusza Sakowicza, Selima Chazbijewicza czy ks. Andrzeja Dragułę. W piśmie gościli też m.in. Wojciech Cejrowski, Jasiek Mela, Przemysław Babiarz, Robert „Litza” Friedrich, Wanda Błeńska, Anna Golędzinowska, Kaja Godek, Krzysztof Krawczyk, Mate.O czy Varis Dirie. Celem redakcji jest kreatywna i ciekawa prezentacja działalności misyjnej Kościoła, treści religioznawczych, podróżniczych i antropologicznych. To czasopismo misyjne o największym nakładzie i objętości w Polsce, dostępne także w wolnej sprzedaży.
MW OMI/Poznań
Za: www.oblaci.pl.
