Aleksandrów Kujawski: diecezjalne obchody Dnia Życia Konsekrowanego
– Wierność Bogu i charyzmatom zgromadzenia to droga nie tylko wzrostu duchowego i dawania świadectwa innym, ale to droga świętości – mówił biskup włocławski Krzysztof Wętkowski podczas Mszy św. sprawowanej z okazji diecezjalnych obchodów Dnia Życia Konsekrowanego, w parafii Przemienienia Pańskiego w Aleksandrowie Kujawskim.
Na Eucharystii zgromadzili się przedstawiciele zgromadzeń zakonnych i instytutów życia konsekrowanego działających na terenie diecezji.
W homilii bp Wętkowski, wychodząc od stwierdzenia, że Jezus przyszedł na świat, nie tylko po to, aby się człowiekowi objawić, ale aby odnowić przymierze Boga z ludźmi, ukazał właściwe znaczenie i rozumienie ofiary. Rozważając tajemnicę ofiarowania Jezusa w świątyni podkreślił, że Józef i Maryja wypełnili w ten sposób zapis prawa. W tym kontekście zaznaczył potrzebę podporządkowania się wszelkim przepisom cywilnym, kościelnym i zakonnym, które nie ograniczają człowieka, ale pomagają i porządkują życie we wspólnocie.
Zastanawiając się nad kryzysem życia wspólnotowego we współczesnym świecie zauważył, że kiedyś ludzie wiedzieli, że muszą liczyć na innych, bo tylko razem są w stanie pokonać różnorakie trudności. Dziś człowiek myśli, że jest samowystarczalny i nie potrzebuje nikogo, nie potrzebuje Boga. Taka postawa to jedna z przyczyn kryzysu powołań do służby kapłańskiej i zakonnej – stwierdził bp Wętkowski.
W dalszej części biskup mówił o znaczeniu ewangelicznego „znaku sprzeciwu”. – Wiara, która nie wzbudza sprzeciwu świata, jest słaba i nic ze sobą nie niesie – przekonywał biskup, zachęcając do nieustannego odnawiania, pielęgnowania i umacniania wiary. .
Na zakończenie bp Wętkowski wyraził słowa wdzięczności za pracę i poświęcenie we wszystkich wymiarach życia kościelnego i społecznego oraz życzył wytrwałości w podążaniu drogą za Jezusem, będącą drogą do świętości.
Tegoroczne obchody Dnia Życia Konsekrowanego rozpoczęły się 1 lutego, uroczystymi Nieszporami, pod przewodnictwem biskupa włocławskiego, w kościele Wszystkich Świętych we Włocławku, gdzie posługują ojcowie franciszkanie.
W diecezji włocławskiej swój charyzmat zakonny realizują 22 zgromadzenia żeńskie oraz 11 męskich. Wśród żeńskich wspólnot trzy to zgromadzenia kontemplacyjne: Zakon Najświętszej Maryi Panny – anuncjatki w Grąblinie koło Lichenia Starego, Mniszki III Zakonu Regularnego św. Franciszka z Asyżu – bernardynki w Warcie oraz Mniszki Bose Zakonu NMP z Góry Karmel – karmelitanki bose we Włocławku. Natomiast w Bieniszewie-Klasztor znajduje się dom zgromadzenia kontemplacyjnego męskiego – Kongregacji Eremitów Kamedułów Góry Koronnej. Erem Pięciu Męczenników.
ks. at / Włocławek
KAI
Bp Jamrozek: mamy widzieć w wyzwaniach nie tylko przeszkody i trudności ale czas łaski
– Trzeba zmieniać mentalność. Widzieć w wyzwaniach nie tylko przeszkody i trudności, ale też czas łaski, którą Pan Bóg nam daje – powiedział w homilii do Osób Życia Konsekrowanego bp Stanisław Jamrozek. Hierarcha przewodniczył uroczystej Eucharystii w sanktuarium św. Michała Archanioła w Miejscu Piastowym prowadzonym przez Księży Michalitów.
W homilii biskup pomocniczy archidiecezji przemyskiej wyjaśniał, że najważniejszym ze ślubów jest posłuszeństwo. – Bo my kiedy jesteśmy posłuszni to najbardziej naśladujemy Jezusa. Zresztą dla każdego wierzącego posłuszeństwo Panu Bogu powinno być najważniejszą cnotą. Jestem posłuszny, czyli skutecznie słucham tego, co mówi Bóg i staram się to wypełniać w moim życiu codziennym – powiedział hierarcha.
Bp Jamrozek wskazywał, że osoby konsekrowane są źródłem światła w świecie. – Bo kiedy napełniamy się tym Bożym Światłem będą przy Panu to później powinniśmy tego Jego światło zanieść ludziom, którzy często żyją w mrokach płynących ze świata, który nie przyjmuje Boga, a nawet Go odrzuca – zaznaczył kaznodzieja.
Duchowny podkreślał, że osoba konsekrowana musi mężnie stawiać czoła kulturze laickiej. – Dlatego formacja ma być dostosowana do stylu życia indywidualnego i charyzmatu instytutu. – Pan Bóg chce, żebyśmy zaufali tym znakom, które zostawili nam nasi przełożeni, w większości święci – dodał.
Bp Jamrozek ocenił, że w życiu konsekrowanym trzeba zmieniać mentalność: widzieć w wyzwaniach nie tylko przeszkody i trudności, ale też czas łaski, którą Pan Bóg daje człowiekowi. – Na pewno nie wolno się upodabniać do stylu świata. To też nam grozi, jako osobom duchownym, zakonnym. A my mamy upodabniać się do Pana. Podobać się Panu, nie podobać się światu i z tym światem się nie utożsamiać – dodał duchowny.
Na zakończenie bp Jamrozek powierzył Maryi osoby życia konsekrowanego pracujące w archidiecezji przemyskiej i na całym świecie.
łsz / Przemyśl
KAI
Bp Libera do osób konsekrowanych: bez was Kościół jest niepełny
– Kościół bez osób konsekrowanych jest niepełny, a wręcz niepełnosprawny – powiedział bp Piotr Libera do osób konsekrowanych, zgromadzonych na wspólnej Eucharystii w katedrze płockiej w 25. Światowym Dniu Życia Konsekrowanego, przypadającego w święto Ofiarowania Pańskiego.
Kazanie wygłosił klaretyn o. Marcin Kowalewski CMF. – Wszystkie zakony mają wspólny charyzmat – pokazywać światu Chrystusa, aby ten świat nawracać – zwrócił się do sióstr i braci zakonnych oraz wdów i dziewic konsekrowanych.
Bp Piotr Libera przewodniczył diecezjalnym obchodom 25. Światowego Dnia Życia Konsekrowanego. Mszę św. sprawował w intencji wszystkich zgromadzeń zakonnych, a także wdów i dziewic konsekrowanych, które żyją i posługują w diecezji płockiej.
Biskup zaprosił osoby konsekrowane do udziału w synodzie, podobnie jak działo się podczas 43. Synodu diecezji płockiej. Przypomniał ogromną rolę zakonów w historii diecezji – pierwsze parafie były prowadzone przez zakony, benedyktyński i inne. Podziękował za włączenie się wspólnot zakonnych w odnowione dni eucharystyczne, czyli ciągłą adorację Jezusa Chrystusa obecnego w Najświętszym Sakramencie, która rozpoczęła się w diecezji 1 lutego, a odbywa się w związku z trwającym synodem.
Kazanie wygłosił o. Marcin Kowalewski CMF, proboszcz parafii św. Maksymiliana Kolbego w Płocku. Stwierdził, że życie zakonne boryka się z różnymi kryzysami, że niełatwo być czystym, ubogim i posłusznym, że życie we wspólnocie generuje wiele problemów i frustracji. Wielu zastanawia się, czy będzie potrafiło nadal odnajdywać się w zakonie, widzieć sens takiego życia. Tymczasem wszystkie „zakony mają wspólny charyzmat – pokazywanie światu Chrystusa, aby świat nawracać”.
– Czy życie zakonne nie powinno być chęcią umierania? Bo przecież mamy wszystko – mamy Chrystusa, który jest sensem naszego życia. Czy nie powinienem codziennie umierać w moich obowiązkach, w moich trudnościach? Czy nie powinienem codziennie być gotowy na spotkanie z Nim i wypowiadać słowa, że mogę odejść, bo ujrzałem moje zbawienie, a ludzie przez moją pracę zobaczyli Chrystusa? – pytał klaretyn.
W czasie Eucharystii przedstawiciele zgromadzeń zakonnych uroczyście odnowili śluby zakonne. Ponadto, zgodnie z tradycją, odbył się obrzęd pobłogosławienia świec gromnicznych w święto Ofiarowanie Pańskiego i wspólna procesja. Po Eucharystii jej uczestnicy przeszli do Opactwa Pobenedyktyńskiego, gdzie odbyła się okolicznościowa agapa.
Na terenie diecezji płockiej swoje domy ma dziewiętnaście żeńskich zgromadzeń zakonnych (w tym dwanaście żeńskich i siedem męskich), w tym dwa żeńskie kontemplacyjne: benedyktynki w Sierpcu i klaryski kapucynki w Przasnyszu. W diecezji posługuje około 182 sióstr zakonnych i około 63 braci zakonnych (w tym 57 księży). Ponadto w diecezji jest dziesięć wdów i są cztery dziewice konsekrowane.
eg / Płock
KAI
Dzień Życia Konsekrowanego w archidiecezji łódzkiej
Obchody Światowego Dnia Życia Konsekrowanego, które w Kościele Powszechnym przypadają na dzień 2 lutego tj. liturgiczne święto Ofiarowania Pańskiego, w archidiecezji łódzkiej rozpoczęły Godzinki o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny, po których odprawiona została Msza święta sprawowana w łódzkiej bazylice archikatedralnej, pod przewodnictwem biskupa Ireneusza Pękalskiego – biskupa pomocniczego archidiecezji łódzkiej.- Tak jak Naród Wybrany podążał do Ziemi Obiecanej za światłem ognistego słupa, tak chrześcijanin zmierza do nowego Jeruzalem podążając za Chrystusem – Zwycięskim Pasterzem! – mówił w homilii bp Pękalski.
– Droga naszego chrześcijańskiego życia z Jezusem – Światłością świata – rozpoczęła się w czasie naszego Chrztu Świętego. – mówił w homilii bp Pękalski. – Wiemy, że podczas sprawowani tego sakramentu jest taki moment, kiedy kapłan/diakon chrzczący wręcza rodzicom chrzestnym zapaloną od Paschału – czyli od Jezusa – święcę. Przy tym wypowiada takie słowa: przyjmijcie światło Chrystusa. Słowa te nawiązują do starej tradycji Kościoła – bowiem w dawnych wiekach Chrzest nazywany był oświeceniem, a w tradycji wschodniej wielkim oświeceniem. Przyjęcie światła wyraża wolę kroczenia za Chrystusem. – tłumaczył hierarcha.
Kaznodzieja zwrócił uwagę na to, że chyba zanika w Polsce tradycja, że kiedy chrześcijanin odchodzi z tego świata do wieczności – jeśli tylko to jest możliwe – wkłada się do jego ręki zapaloną gromnicę. Gdyby to nie było możliwe, to zawsze można odmówić przy umiejącej osobie bardzo dobrze nam znane słowa: wieczny odpoczynek racz mu dać Panie, a światłość wiekuista niechaj mu świeci. – podkreślił łódzki biskup pomocniczy.
Po homilii, wszystkie osoby życia konsekrowanego, zgromadzone w katedrze św. Stanisława, odnowiły swoje śluby zakonne, oddając się Bogu poprzez realizowanie rad ewangelicznych: czystości ubóstwa i posłuszeństwa w swoim zgromadzeniu zakonnym lub instytucie życia apostolskiego. Dziś także swoje publiczne zobowiązanie związane z konsekracją wdów odnowiły dwie wdowy, które przed 20 laty oddały się Jezusowi poprzez złożenie swoich ślubów.
Na terenie Archidiecezji Łódzkiej posługuje 18 zakonów i zgromadzeń zakonnych męskich oraz 30 zgromadzeń zakonnych żeńskich. Działa też 5 świeckich instytutów życia konsekrowanego: Instytut Miłosierdzia Bożego, Ochotniczki Księdza Bosko, Fraternia Jezus Caritas, Dziewice i Wdowy Konsekrowane Archidiecezji Łódzkiej, a także dwie siostry pustelniczki.
xpk / Łódź
KAI
Abp Michalik do konsekrowanych: ofiarowaliśmy się na zawsze i na wszystko
Jeśli się raz ofiarowaliśmy to ofiarowaliśmy się na zawsze i na wszystko. To głębia naszego powołania do wielkich rzeczy – powiedział w homilii do osób życia konsekrowanego przemyski abp senior Józef Michalik. Przewodniczył on Mszy św. w parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Przemyślu, prowadzonej przez ojców karmelitów.
Hierarcha w homilii szczególnie podkreślił znaczenie ofiarowania. – Dlatego przychodzimy, aby umocnić się. Aby w dniu dzisiejszym modlitwą umocnić także tych, którzy się chwieją w swoim powołaniu – dodał.
Emerytowany metropolita przemyski pytał zebranych także o to, co jest najważniejsze w życiu powołanego przez Boga. – Tu chodzi o to, abym potrafił porzucić dawnego człowieka i przyoblec człowieka nowego, stworzonego według Boga w prawdziwej świętości – odpowiadał hierarcha i przypominał, że najważniejszą normą i regułą życia zakonnego jest naśladowanie Chrystusa.
– Czy może być piękniejsza perspektywa rozwoju człowieka, jak przyjaźń i naśladowanie Chrystusa, które prowadzi do stwierdzenia, że „żyję już nie ja, ale żyje we mnie Chrystus”? – mówił duchowny i zachęcał zakonników i zakonnice do ciągłego pogłębiania swojej wiary, modlitwy i religijności. – Wtedy i ja pragnę naśladować Jezusa ubóstwem, posłuszeństwem i czystością. Ta odkryta na modlitwie Miłość staje się konkretna i każe porzucić wszelką inną przyjaźń jej przeciwną – dodał.
Abp Michalik podkreślił, że efektem modlitwy jest głęboka wiara i zjednoczenie z Panem Bogiem. Z im większa wiarą służy się Bogu bez zewnętrznych dowodów i znaków, tym bardziej jest On uwielbiony przez taką naszą modlitwę, przez nasze życie. Nie żeby mieć radość i satysfakcję – powiedział abp Michalik. – Nie jest przesadą uważać, że wszystko jest możliwe dzięki modlitwie – dodał.
– Ten świat płonie, umiera z głodu, bo pozbywa się Pana Boga. Im bardziej suchy i głodny wiary jest ten świat, tym bardziej potrzeba większej naszej modlitwy, naszego zaangażowania i naszego życia w obecności Bożej – zakończył homilię abp Józef Michalik.
Dzień Życia Konsekrowanego w Archidiecezji Przemyskiej celebrowany był przez biskupów w czterech miejscowościach: w dominikańskim sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Jarosławiu, w parafii pw. św. Michała Archanioła w Łańcucie, w prowadzonym przez michalitów sanktuarium św. Michała Archanioła w Miejscu Piastowym oraz w karmelickiej parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Przemyślu.
łsz / Przemyśl
KAI
Bp Kasyna do osób konsekrowanych: służcie, aby żaden wirus nie niszczył serc naszych
„Aby żaden wirus fizyczny i duchowy nie infekował i nie niszczył serc naszych” życzył dziś osobom konsekrowanym bp Ryszard Kasyna. Msza św. w bazylice katedralnej w Pelplinie sprawowana w Dniu Życia Konsekrowanego zgromadziła przede wszystkim siostry zakonne, ojców i braci zakonnych oraz osoby świeckie konsekrowane. Wśród koncelebransów był biskup pomocniczy Arkadiusz Okroj.
W homilii bp Kasyna przypomniał, że osoba konsekrowana to ta, „która otrzymała błogosławieństwo Kościoła wraz z osobistym przyrzeczeniem służby Chrystusowi, czyli ślubami”.
Hierarcha zauważył, że przy wielorakim bogactwie charyzmatów osób zakonnych i świeckich konsekrowanych „najważniejszy jest zawsze Jezus Chrystus”.
„Powołanie jest zawsze darem Boga” – mówił kaznodzieja i podkreślił, że święto Ofiarowania Pańskiego jest najlepszym dniem, aby dziękować za posługę osobom, które poświęciły swoje życie Bogu. W tym kontekście przypomniał współczesnych świętych, którzy zapisali znaczące karty w życiu Kościoła i swoich środowisk, np. św. s. Faustynę Kowalską, św. Matkę Teresę z Kalkuty czy św. Brata Alberta Chmielowskiego.
Bp Kasyna apelował, aby osoby konsekrowane stawały się „nosicielami Chrystusa w domach zakonnych, szpitalach, w szkołach, w innych miejscach pracy i w codzienności”. Jest to konieczne, „aby żaden wirus fizyczny i duchowy nie infekował i nie niszczył serc naszych i aby człowiek został uleczony i przemieniony”, dodał kaznodzieja.
Pod koniec Mszy św. uroczyście podziękowano za 28 lat posługi jako wikariusza biskupiego ds. życia zakonnego ks. prałatowi Marianowi Szczepińskiemu, który przeszedł na emeryturę.
ks. is / Pelplin
KAI
Abp Skworc do konsekrowanych: Bądźcie odważni!
Bądźcie odważni! – mówił w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach abp Wiktor Skworc. Metropolita katowicki w święto Ofiarowania Pańskiego przewodniczył Mszy świętej w intencji osób konsekrowanych. Tego dnia obchodzimy Dzień Życia Konsekrowanego.
Zwracając się do obecnych na liturgii sióstr zakonnych i zakonników, dziewic i wdów konsekrowanych arcybiskup nazwał ich „mocną reprezentacją osób życia konsekrowanego w archidiecezji katowickiej.” Przypomniał, że w archidiecezji w różnych formach życia konsekrowanego posługuje 928 osób, żyjących według rad ewangelicznych: ubóstwa, czystości i posłuszeństwa.
– Podejmują one różnorodne formy modlitwy i posługi apostolskiej w archidiecezji, a nade wszystko przyczyniają się do budowania wspólnoty naszego lokalnego Kościoła – wskazywał. Wyróżnił szczególnie siostry klauzurowe – karmelitanki i wizytki. – Uczestniczą one duchowo w naszym wspólnotowym świętowaniu, podobnie jak wiele innych osób konsekrowanych, które chorują, przebywają w izolacji i na koniecznej kwarantannie – mówił.
W homilii odniósł się do czytań z liturgii dnia. Zauważał, że proroctwo Malachiasza spełnia się, kiedy Maryja z Józefem wnoszą Dziecię Jezus do jerozolimskiej świątyni. – Nie wita ich świątynna arystokracja, tylko dwie starsze osoby, zawsze wiernie związane ze świątynią. Symeon i Anna – a na nich spoczywał Duch Święty – niezależnie od siebie, co podnosi rangę świadectwa, rozpoznają w ofiarowanym w świątyni Dziecku zapowiadanego Mesjasza, czemu dają wyraz słowami i gestami – podkreślał.
Bardziej przybliżył postać prorokini, o której pisze ewangelista. – Anna nie opuszcza świątyni, a czas swego życia przeznacza na modlitwę i posty. Przyjęła modlitwę za sposób przeżywania czasu. Dzisiaj Anna mogłaby w Kościele skutecznie aplikować do stanu wdów konsekrowanych, wszak spełnia wszystkie warunki – wskazywał abp Skworc.
Zwracając się do zakonnic i innych kobiet konsekrowanych, metropolita katowicki zapewniał, że dziś modlitwa zanoszona jest z nimi i za nie. – Wołamy o nowe powołania do misji głoszenia Ewangelii, dziękujemy słowami, a nade wszystko darem Eucharystii za Waszą odwagę w podejmowaniu aktualnych wyzwań – powiedział.
Przypomniał o pochodzącej z Budapesztu siostrze Margit Gieszer ze zgromadzenia misjonarek miłości. Zakonnica przez lata posługiwała w archidiecezji katowickiej, dotykając każdej formy ludzkiej biedy, także tej pandemicznej. W kwietniu 2021 roku pokonał ją koronawirus. Jak mówił arcybiskup, „w tym odejściu była solidarna z tymi, których zabrała pandemia”.
– Droga siostro Margit! Archidiecezja katowicka o Tobie nie zapomni, bo byłaś naszą Matką Teresą, matką mobilizującą swoją obecnością, świadectwem i misją do postawy siostrzanej i braterskiej miłości, do naśladowania samarytańskiej postawy i kroczenia za Jezusem, który życie dał – wspominał zmarłą zakonnicę.
Zwracając się do wszystkich osób konsekrowanych, zachęcał ich do odwagi. –Bądźcie odważni i cierpliwi, wytrwali w odkrywaniu nowych odpowiedzi w obliczu wyzwań naszych czasów – wzywał. Zachęcał do wejścia na drogę synodalną, na drogę „kroczenia razem”, dokąd zaprosił nas papież Franciszek.
– Bądźcie odważni w czytaniu znaków czasu. Niewątpliwie takim znakiem jest dzisiaj globalne zagrożenie pokoju, stąd rodzi się prośba o wytrwałą modlitwę o pokój i misja, zgodna z aktualnym programem duszpasterskim. Bądźcie jego odważnymi obrońcami i apostołami – dodawał.
Na koniec przytoczył słowa franciszkańskiej modlitwy o pokój:
O Panie, uczyń z nas narzędzia Twojego pokoju,
abyśmy siali miłość, tam gdzie panuje nienawiść;
wybaczenie, tam gdzie panuje krzywda;
jedność, tam gdzie panuje rozłam;
prawdę, tam gdzie panuje błąd;
wiarę, tam gdzie panuje zwątpienie;
nadzieję, tam gdzie panuje rozpacz;
światło, tam gdzie panuje mrok;
radość, tam gdzie panuje smutek.
Spraw, abyśmy mogli nie tyle szukać pociechy, co pociechę dawać;
nie tyle szukać zrozumienia, co rozumieć;
nie tyle szukać miłości, co kochać;
albowiem dając – otrzymujemy,
wybaczając – zyskujemy przebaczenie,
a umierając, rodzimy się do wiecznego życia.
Przez Jezusa Chrystusa Pana naszego. Amen.
asp/Radio eM / Katowice
KAI
Bp Gurda do osób konsekrowanych: Kto żyje Chrystusem, prowadzi do Niego
– Ten, kto należy do Chrystusa, kto żyje Chrystusem do Chrystusa prowadzi – mówił biskup siedlecki Kazimierz Gurda podczas Mszy św. sprawowanej w katedrze siedleckiej w święto Ofiarowania Pańskiego. Na Eucharystię, połączoną z liturgią światła i dziękczynieniem za dar życia konsekrowanego przybyły osoby konsekrowane z całej diecezji siedleckiej.
Bp Gurda wskazał w homilii, że dziś Kościół dziękuje tym, którzy przyjęli dar powołania do pójścia za Chrystusem drogą rad ewangelicznych: ubóstwa, posłuszeństwa i czystości. Dodał, że w diecezji siedleckiej praktykowane są wszystkie formy życia konsekrowanego.
– Wszystkich, mężczyzn i kobiety, którzy odpowiedzieli pozytywnie na Jezusowe wezwanie, zapewniamy o naszej modlitwie i o naszej bliskości. Jesteśmy wdzięczni za przyjęcie daru powołania i za zaangażowanie się w życie naszego diecezjalnego Kościoła – mówił biskup siedlecki.
Przypominał, że osoby życia konsekrowanego żyją tajemnicą Pana Jezusa, który zaprasza do swego Królestwa. Ich codzienność jest ukierunkowana na życie wieczne. – Stają się znakiem życia wiecznego dla niewierzących w Chrystusa, a także dla tych wierzących, którzy prawdę o życiu wiecznym, o życiu w Królestwie Jezusa po śmierci, odrzucili. […] Dziękujemy dzisiaj osobom życia konsekrowanego za ich świadectwo wiary w życie wieczne w Królestwie Chrystusa – mówił biskup.
Zaznaczył też, że osoby życia konsekrowanego są także żywym znakiem Bożego miłosierdzia wobec każdego człowieka. Właśnie one potrafią człowiekowi zagubionemu okazać czułość i dać nadzieję, wskazując nową drogę życia. -To dzięki osobom życia konsekrowanego wiele osób odnalazło Chrystusa, jako swego Zbawiciela, wielu odnalazło tego, którego kiedyś utraciło. Ten, kto należy do Chrystusa, kto żyje Chrystusem do Chrystusa prowadzi – wskazał bp Kazimierz Gurda.
W nawiązaniu do Ewangelii i tajemnicy święta Ofiarowania Pańskiego, biskup przypomniał, że osoby życia konsekrowanego okazują, że pragną być przygotowane na dzień Pana, dzień Jego powtórnego przyjścia. Jest on przecież zapowiedziany i jest przez wierzących oczekiwany. Nie wiemy, kiedy to nastąpi, ale wszyscy mamy być przygotowani na powrót Zbawiciela. Aby być gotowym, potrzeba oczyszczenia naszych działań i pragnień. One zawsze powinny być w pełni skierowane na Jezusa Chrystusa. – Jesteśmy bowiem tylko dla Niego. On jest źródłem i celem naszego powołania, naszej misji – wskazał.
W czasie Mszy św. dokonano obrzędu błogosławieństwa świec – gromnic, które są znakiem wierności Chrystusowi, który oświeca życie człowieka; to także wyraz naszego oczekiwania w wierze na spotkanie ze Zbawicielem.
Pierwszym punktem dzisiejszego spotkania była konferencja ascetyczna, którą wygłosił bp Grzegorz Suchodolski. Kolejnym punktem była adoracja Najświętszego Sakramentu z możliwością skorzystania z sakramentu pokuty i pojednania oraz modlitwa różańcowa. Na zakończenie wszyscy zebrani uczestniczyli we wspólnej agapie.
ks. mw / Siedlce
KAI
Bp Chudzio: osoba konsekrowana staje się znakiem sprzeciwu wobec agresji świata
– Będąc po stronie Chrystusa osoba konsekrowana staje się znakiem sprzeciwu wobec agresji świata – powiedział w homilii bp Krzysztof Chudzio z okazji Dnia Życia Konsekrowanego. Hierarcha przewodniczył uroczystej Eucharystii w dominikańskim sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Jarosławiu.
W homilii hierarcha zaznaczył, że bycie zakonnicą i zakonnikiem to całkowite oddanie swojego życia w ręce Pana Boga. A ponieważ taki człowiek jest blisko Niego to Pan Bóg go uświęca, konsekruje. Dlatego ma on też stać się światłem prowadzącym do Jezusa Chrystusa.
Ubolewając nad postępującą laicyzacją świata bo Chudzio przypominał, że tu jest właśnie rola dla Osób Życia Konsekrowanego. – W ostatnich czasach uderzenie tej wrogości świata przybrało taki globalny charakter, a my trochę niestety pozwoliliśmy sobie uśpić czujność i gotowość na skuteczne odparcie tego sprzeciwu świata – powiedział biskup. – Doświadczamy też wściekłej agresji ze strony różnych środowisk, której objawy pewnie niejeden, czy niejedna już bezpośrednio na sobie doświadczyli – dodał.
Jednak, zauważył kaznodzieja, perspektywa włączenia się w tajemnicą zbawienia Chrystusa budzi radość i nadzieję we współczesnym świecie. – To dlatego ciągle znajdują się ludzie, którzy nie tylko nie chcą należeć do świata, który sprzeciwia się Bogu, ale oni dodatkowo przyjmują życie konsekrowane, które zbiera obfitsze owoce łaski chrztu ponieważ wewnętrzne zjednoczenie z Chrystusem dokonane w chrzcie staje się pełniejsze – powiedział biskup pomocniczy archidiecezji przemyskiej.
Dlatego osoba konsekrowana uczestniczy w sprzeciwie, ale uczestniczy w nim w perspektywie zbawienia. – Nie jest po stronie tych, których na skutek ich sprzeciwu dosięgnie upadek. Osoby konsekrowane są tymi, którzy jak Maryja we właściwym sensie uczestniczą w ekonomii zbawienia i przez swoją wierność dopuszczeni są do bliskiego spotkania z Chrystusem – wyjaśniał kaznodzieja. – Będąc po stronie Chrystusa osoba konsekrowana staje się również znakiem sprzeciwu, ale już przeciw wobec agresji świata – dodał.
Na zakończenie hierarcha zauważył, że osoba konsekrowana nie może być tylko osobą religijną, wierną przepisom prawa i spełniającą różnego rodzaju posługi, lecz musi żyć wiarą. – To takich właśnie świadków wiary potrzebuje dzisiejszy świat. Ale pamiętamy, że wiara to dar – dodał.
łsz / Jarosław
Bp Jeż do osób konsekrowanych: Dawajcie światu Chrystusowe światło!
„Dawajcie światu Chrystusowe światło! Głoście życiem i słowem Ewangelię Chrystusa” – prosił osoby konsekrowane biskup tarnowski Andrzej Jeż, który przewodniczył Mszy św. w bazylice katedralnej w Tarnowie. W święto Ofiarowania Pańskiego, 2 lutego, w Kościele już po raz 26. jest obchodzony Światowy Dzień Życia Konsekrowanego.
Bp Jeż mówił w homilii, że życie konsekrowane potrzebuje dzisiaj przede wszystkim zrywu duchowego. – Trzeba nam nieustannie rozpoczynać na nowo od Chrystusa – podkreślił.
“Rozpocząć na nowo od Chrystusa znaczy głosić, że życie konsekrowane jest szczególnym pójściem za Chrystusem. Rozpocząć na nowo od Chrystusa oznacza powrócić do pierwszej miłości, do tej wewnętrznej iskry, od której rozpoczęło się pójście za Chrystusem” – mówił bp Jeż.
Biskup mówił także o Eucharystii, jako uprzywilejowanym miejscu spotkania z Chrystusem. “Zaproszenie, które przed laty św. Jan Paweł II skierował do osób konsekrowanych jest stale bardzo poruszające: “Spotykajcie Go i kontemplujcie zwłaszcza w Eucharystii, sprawowanej każdego dnia i czczonej jako źródło i szczyt życia i działalności apostolskiej” – podkreślił.
Biskup tarnowski dodał, że dziś, bardziej niż kiedykolwiek, wobec powtarzających się tendencji odśrodkowych, które podważają fundamentalne zasady wiary i moralności katolickiej, osoby konsekrowane i ich instytucje są wezwane do utwierdzania jedności Kościoła.
Podczas Mszy św. osoby konsekrowane odnowiły śluby złożone przed laty – czystości, ubóstwa i posłuszeństwa.
Józefitka, siostra Pacyfika Pławecka, referentka diecezjalna od osób konsekrowanych powiedziała, że to dzień dziękczynienia za dar powołania. Podkreśliła również, że wiele jest wyzwań. „Starzejemy się, jest mniej powołań, świat się zmienia, coraz bardziej odchodzi od wierności Bożym przykazaniom, więc każde zgromadzenie stoi przed takim pytaniem – w jaki sposób chcę odnawiać swoje życie. Odnowa jest odnową wierności, czyli coraz bardziej radykalnego życia ewangelicznego, by w ten sposób tworzyć wspólnoty, relacje, jakie panują wewnątrz Trójcy Świętej. Wtedy możemy dawać świadectwo, że dobrze jest żyć blisko Boga” – dodaje.
W diecezji tarnowskiej posługuje ok. 930 sióstr zakonnych i ok. 170 zakonników.
Na terenie diecezji znajdują się 3 żeńskie klasztory kontemplacyjne, 35 żeńskich instytutów życia konsekrowanego, 15 męskich instytutów życia konsekrowanego, 2 instytuty świeckie, 3 stowarzyszenia życia apostolskiego oraz osoby realizujące indywidualne formy życia konsekrowanego jako dziewice, wdowy konsekrowane.
eb / Tarnów
KAI
Abp Adam Szal: habit i sutanna są znakami przypominającymi Pana Boga
– Im bardziej świat mówi o negowaniu Pana Boga i od Niego odchodzi, to habit i sutanna są znakami przypominającymi Pana Boga – mówił w homilii w święto Ofiarowania Pańskiego abp Adam Szal, który przewodniczył uroczystej Eucharystii w parafii pw. św. Michała Archanioła w Łańcucie.
W homilii metropolita przemyski zaakcentował szczególny symbol Dnia Życia Konsekrowanego i święta Ofiarowania Pańskiego, jakim jest światło. – Mamy być synami światłości. Taka jest nasza intencja i deklaracja. Dzisiaj posługujemy się pięknym symbolem, jakim jest gromnica. To świeca przypominająca Światłość prawdziwą, jaką jest Chrystus – mówił hierarcha.
– Nasze życiowe powołanie, obojętnie jakie ono jest, czy do życia zakonnego, czy kapłaństwa, czy życia w świecie, jest wezwaniem do wędrówki za Chrystusem, który jest prawdziwym Światłem – dodał kaznodzieja.
Zwracając się do osób życia konsekrowanego abp Szal przypomniał im, że wypełnianiem ich powołania jest poszukiwanie Światła, jakim jest Chrystus, a z drugiej strony bycie odbiciem tego Światła, czyli dawanie świadectwa światu. – Nie jest to łatwa droga. Nie jest łatwo dzisiaj w świecie być światłem – podkreślił metropolita przemyski.
Na zakończenie homilii abp Adam Szal przypomniał, że Kościół katolicki w Polsce trwa w trzyletnim cyklu duszpasterskim poświęconym Eucharystii, a duchowość eucharystyczna jest wyzwaniem dla wszystkich wierzących. – Im bardziej świat mówi o negowaniu Pana Boga i od Niego odchodzi, tym bardziej habit, sutanna są znakami przypominającymi Pana Boga – powiedział hierarcha.
Powołaniem każdego wierzącego jest zatem sprzeciwianie się światu na rzecz przypominania o Bogu i dążenia do świętości. – Jakże ważne jest to, aby nie bać się dzisiaj mówić o świętości w tym świecie zbrukanym i odciągającym od niej. Dlatego modlimy się dzisiaj w szczególny sposób w intencji tych wszystkich, którzy poprzez śluby zakonne chcą w sposób radykalny być wiernymi Ewangelii. Modlimy się o powołania do życia zakonnego, kapłańskiego, do pracy misyjnej – apelował metropolita przemyski.
Dzień Życia Konsekrowanego w archidiecezji przemyskiej celebrowany był przez biskupów w czterech miejscowościach: w Jarosławiu w Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej (Ojcowie Dominikanie), w Łańcucie w parafii pw. św. Michała Archanioła, w Miejscu Piastowym w sanktuarium św. Michała Archanioła (Księża Michalici) oraz w Przemyślu w parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa (Ojcowie Karmelici).
łsz / Łańcut
KAI
Bp Mazur do osób konsekrowanych: bądźcie miłością Boga chodzącą po świecie
„Jesteście ludźmi Boga, jesteście miłością Bożą chodzącą po tym świecie. To jest z jednej strony wielki zaszczyt a zarazem wielkie zobowiązanie.” – mówił do osób konsekrowanych biskup ełcki Jerzy Mazur, który sprawował Mszę św. w święto Ofiarowania Pańskiego, kiedy obchodzony jest Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. Bp Mazur sprawował Eucharystię u Sióstr Karmelitanek Bosych oraz w katedrze ełckiej w koncelebrze z prefektami WSD, a także przybyłymi zakonnikami. Wierni zachowując tradycję, przynieśli świece, tzw. gromnice, które zostały poświęcone.
Mówiąc o Dniu Życia Konsekrowanego bp Mazur zaznaczył, ze jest to to okazja, aby podziękować za dar powołania, by podziękować osobom konsekrowanym za posługę w Kościele ełckim. – Modlimy się, aby zawsze były wierne temu powołaniu, którym Bóg obdarzył, bo życie konsekrowane jest piękne, kiedy jest wierne Bogu – podkreślał.
– Patrząc na siostry zakonne, ojców i braci zakonników, na dziewice i wdowy konsekrowane, pustelników, możemy powiedzieć: są to ludzie Boga. Za św. Matką Teresą z Kalkuty do was, osób konsekrowanych, mówię: jesteście ludźmi Boga, jesteście miłością Bożą chodzącą po tym świecie. To jest wielkie wyzwanie i program na codzienne życie osób konsekrowanych. Jako ludzie Boga winniście trwać w Bogu i z Bogiem, uczestniczyć w Jego miłości, wypełniając misję, do której was posyła. Tak żyjąc i tak postępując będziecie na właściwej drodze ku Kościołowi synodalnemu” – mówił bp Mazur.
Podczas Eucharystii zgromadzone osoby życia konsekrowanego odnowiły swoje śluby. Dla Kościoła ełckiego, a szczególnie dla całej wspólnoty parafialnej jest to świadectwo wiary i życia zgodnego z charyzmatem zakonnym, który szczególnie w tym dniu skłania do wdzięczności Bogu za posługę osób życia konsekrowanego i modlitwy o nowe powołania.
Diecezjalny Dzień Życia Konsekrowanego odbędzie się 6 lutego 2022 r. w konkatedrze pw. św. Aleksandra w Suwałkach. W ramach konferencji o godz. 15.00, ks. kan. dr Dariusz Brozio przybliży duchowość i sylwetkę Sługi Bożego ks. Kazimierza Hamerszmita. Wspólna Eucharystia będzie wyrażeniem wdzięczności Bogu za dar życia i posługi osób konsekrowanych w Kościele ełckim.
Na terenie diecezji ełckiej realizuje swoje powołanie 5 zgromadzeń zakonnych męskich oraz 15 zgromadzeń żeńskich.
mr / Ełk
KAI
Legnica: Święto osób konsekrowanych z jubileuszami w tle
Dziś świętują wszystkie osoby konsekrowane, czyli zakonnicy, zakonnice i osoby świeckie, które poświęciły życie Panu Bogu. Obchodzimy bowiem święto Ofiarowania Pańskiego i 25 Dzień Życia Konsekrowanego. – To szczególny moment przypomnienia sobie charyzmatu swojego zgromadzenia i odnowienia ślubów zakonnych. To również uświadomienie sobie potrzeby dawania świadectwa w świecie – mówi o. Zdzisław Tamioła, franciszkanin.
W katedrze legnickiej w południe Mszy św. z udziałem osób konsekrowanych przewodniczył bp Andrzej Siemieniewski. Podkreślił, że ten dzień otwiera dziękczynienie za kilka jubileuszy. Świętować będziemy 30-lecie istnienia naszej diecezji i ofiarnej pracy wszystkich wspólnot zakonnych, a także 25-lecie wizyty św. Jana Pawła II w Legnicy i koronacji ikony Matki Bożej Łaskawej z Krzeszowa.
Podczas Mszy św. osoby konsekrowane odnowiły swoje śluby zakonne.
Więcej na ten temat na stronie Radia Plus Legnica
Archidiecezja Warmińska: Dzień Życia Konsekrowanego
W święto Ofiarowania Pańskiego, podczas którego obchodzimy Dzień Życia Konsekrowanego w konkatedrze św. Jakuba w Olsztynie abp Józef Górzyński przewodniczył uroczystej Mszy św.
Mszę św. poprzedziła adoracja Najświętszego Sakramentu prowadzona przez ks. Pawła Kozickiego. – Osoby konsekrowane z wielką ufnością i zawierzeniem odmawiają modlitwę Ojcze Nasz, szczególnie słowa „Bądź wola Twoja” – mówił ks. Kozicki, referent ds. Życia konsekrowanego w archidiecezji warmińskiej.
W homilii abp Górzyński podkreślił znaczenia osób konsekrowanych dla Kościoła, a także świata w którym żyją. – Konsekrowani, w całości oddani na służbę Bogu mają jeden cel – spełnienie się zbawczej woli Pana Boga. Oni są znakiem dla świata. To nie jest znak, którego świat pragnie, to znak, którego świat potrzebuje! Bardzo często nie tylko o tym nie wie, ale także zwalcza ten znak, ponieważ jest to znak sprzeciwu – mówił metropolita.
– Niech dobry Bóg tym, którzy są gotowi oddać Mu swoje życie, darzy ich radością serca, niech będą dalej widocznym znakiem, uczestniczą bowiem w tym najważniejszym dziele, jakim jest zbawienie świata – mówił abp Górzyński.
Podczas Mszy św. Osoby konsekrowane odnowiły swoje śluby zakonne.
Obchody Dnia Życia Konsekrowanego w diecezji toruńskiej
Obchody Dnia Życia Konsekrowanego w diecezji toruńskiej odbyły się w Sanktuarium NMP Gwiazdy Nowej Ewangelizacji i św. Jana Pawła II. – Osoby konsekrowane w takim właśnie świecie pokazują, że nie wszystko jest płynne i mało ważne, że jest coś na czym warto budować – to Bóg – powiedział bp Wiesław Śmigiel podczas środowych uroczystości.
Osoby konsekrowane zebrały się, by odnowić przyrzeczenia i – jak powiedział bp Śmigiel – gotowość pójścia za Chrystusem. Na początku liturgii jej uczestnicy zapalili świece – symbol Maryi i jej otwartości przez oddanie życia Bogu.
Bp Śmigiel przypomniał, że Dzień Życia Konsekrowanego ustanowiony został przez św. Jana Pawła II. Wyjaśnił, że papieżowi chodziło o to, aby pomóc całemu Kościołowi w coraz pełniejszym dostrzeganiu wartości świadectwa osób, które wybrały drogę wiernego naśladowania Chrystusa, poprzez praktykowanie rad ewangelicznych.
Biskup toruński zwrócił również na formę tego świata, która jest płynna, „galaretowata”, bez fundamentów i autorytetów, nastawiona na chwilę. Mówił o ludziach młodych, którzy nie potrafią i nie chcą podjąć wiążących decyzji. Odrzucają np. sakrament małżeństwa, gdyż nie umieją wyobrazić sobie, że coś może trwać całe życie. – W takim świecie żyją osoby konsekrowane – zaznaczył. – W takim właśnie świecie mamy być jak zaczyn w cieście. Moim zdaniem człowiek współcześnie nie jest szczęśliwy w takim otoczeniu. Pragniemy nawet podświadomie trwałości, stabilizacji, prawdy. Patrzący w Niebo są przykładem zdecydowanego „tak” dla Boga i miłości do wspólnoty Kościoła – mówił.
Po homilii osoby konsekrowane odnowiły swoje przyrzeczenia i śluby czystości, ubóstwa, i posłuszeństwa , w których na nowo ofiarowali swoje życie Jezusowi. Prosili o umocnienie, aby „byli dla współczesnego świata czytelnym znakiem Bożej obecności”.
mp / Toruń
KAI
Obchody Dnia Życia Konsekrowanego w archidiecezji gdańskiej
W święto Ofiarowania Pańskiego i w Dniu Życia Konsekrowanego abp Tadeusz Wojda przewodniczył Mszy św. w archikatedrze oliwskiej. Zgromadzili się w niej przedstawiciele zgromadzeń zakonnych męskich i żeńskich, konsekrowane dziewice i wdowy.
W homilii metropolita gdański nawiązał do tekstów liturgicznych. Powiedział, że otwierają one przed nami drzwi świątyni jerozolimskiej, aby tam wraz z Maryją j Józefem przeżyć ofiarowanie Jezusa. Podkreślił, że powołanie do życia konsekrowanego jest darem. – Bóg wybiera i powołuje, zapraszając osobę do wyjątkowej współpracy z sobą. Osoba powołana, odpowiadając na to wyjątkowe i szczególne zaproszenie, podejmuje drogę ku Bogu poprzez naśladowanie Syna Bożego, Jezusa Chrystusa. Jemu podporządkowuje całe swoje życie i ofiarowuje wszystko, aby bez przeszkód je rozwijać i udoskonalać w miłości.
Przypomniał, że naśladowanie Jezusa dokonuje się w potrójnej przestrzeni: rozumu, woli i serca. Konsekwencją tego naśladowania jest posłuszeństwo konstytucjom i regułom zakonnym. – W dzisiejszych czasach słabnąca wierność osób konsekrowanych konstytucjom i regułom mocno daje znać o sobie. Nie brakuje tych, którzy z łatwością dyspensują się od ustanowionych zasad, lub interpretują je w kluczu własnej przydatności i użyteczności. Nie brakuje też i tych, którzy po latach życia konsekrowanego opuszczają je, jakby nic się nie stało. Czy to tylko kwestia wybujałego personalizmu, egocentryzmu, czy też może jest to zatrutym owocem braku relacji z Chrystusem? – pytał metropolita gdański.
Zaznaczył, że Bóg może prowadzić osoby konsekrowane drogami trudnymi i niezrozumiałymi, drogami cierpienia i nieustannych wyrzeczeń. – Może przyjść zmęczenie niepowodzeniami, brakiem postępu, szarością życia, może dotknąć chwilowa apatia, ale to nie jest powód, aby Mu się sprzeniewierzać, aby od Niego uciekać. Wręcz przeciwnie, powinno to być motywem do jeszcze większej potrzeby szukania pomocy u Jezusa – stwierdził abp Wojda. Dodał, że jakość życia konsekrowanego zależy od głębi przyjaźni z Jezusem, od wiary w Jezusa. – Dlatego potrzeba, jak Maryja i Józef nieustannie „udawania się do świątyni.” Osoba konsekrowana nie może nie czuwać, nie może się nie modlić, nie może nie adorować Jezusa, nie może się nie karmić Jego słowem, nie może nie przyjmować Go do swojego serca – przypominał kaznodzieja.
Zwrócił uwagę, że na trudną drogę codziennych zmagań Jezus daje pokarm – Eucharystię – chleb, bez którego nie można żyć. W Eucharystii Chrystus zaprasza, aby stać się z Nim jednym ciałem jak On z Ojcem. Stać się jedno z Chrystusem, aby otrzymać wszystko o cokolwiek się poprosi. Konsekwencją tego zjednoczenia jest otwarcie się na innych. Ono wymaga również wzajemnego przebaczenia i pojednania. – Tylko w ten sposób dokonuje się oczyszczenie serca z wszelkich zgorzknień, urazów, nienawiści czy żalu, jakie mogą się pojawić. Są one trucizną, która z wolna rozpowszechnia się we wspólnocie i niszczy relacje między członkami. Odbiera ona chęć modlitwy i sprawia, że jest ona nieskuteczna i niewiele wnosi w nasze życie – przestrzegał abp Wojda.
Na zakończenie podziękował osobom życia konsekrowanego za budujące świadectwo życia, za trud apostolski i za dyspozycyjność do współpracy na duchowym żniwie w archidiecezji gdańskiej. – To wszystko jest pięknym zapachem „olejku nardowego” wnoszonym w dzisiejszy coraz bardziej zagubiony świat, aby ten świat napełniać dobrem, miłością, nadzieją i wiarą, i ukazywać mu, że są wartości o wiele ważniejsze o które należy się zatroszczyć – podsumował metropolita gdański.
ks. mk / Gdańsk
KAI
Bp Ciereszko: Oddanie siebie Bogu jest znakiem dla świata
„Okażmy dziś wdzięczność osobom konsekrowanym, które w świecie są znakiem decyzji, wyboru – wyboru Boga, wyboru na całe życie. Świat bardzo potrzebuje takiego świadectwa” – zachęcał bp Henryk Ciereszko w święto Ofiarowania Pańskiego, obchodzone w Kościele jako Dzień Życia Konsekrowanego. Podczas uroczystej Mszy św. w archikatedrze białostockiej osoby konsekrowane odnowiły swoje śluby i przyrzeczenia.
Bp Ciereszko podkreślał w homilii, że dzisiejsze święto odsłaniana tajemnicę Boga objawiającego siebie w swoim Synu, zapowiadanym od wieków. „Jeszcze nie ujawnia się w pełni swojej Boskiej mocy, w mocy słowa, które potem będzie głosił, w znakach, które będzie czynił, czy w tej największej tajemnicy – tajemnicy krzyża. Ujawnia się jako ten, który jest «światłem na oświecenie pogan». Jest światłem dla nas wszystkich, dla ludzkości, dla całego świata. W Bogu objawionym w Jezusie Chrystusie każdy będzie miał przystęp do zbawienia” – mówił.
Wskazał, że Chrystus jest światłem, o czym przypominają poświęcone na początku liturgii świece: „przypominają, że mamy iść za Chrystusem, który oświeca ścieżki życia człowieka swoja nauką, swoją łaską, swoją mocą”.
Przypomniał, że płonące dziś gromniczne świece wyrażają gotowość, czuwanie, życie modlitwą i ofiarą, aby w ten sposób stawać się znakiem tego, że zmierzamy ku ostatecznemu spotkaniu z Bogiem, które jest kresem, celem i przeznaczeniem ludzkiego życia.
Hierarcha zwrócił uwagę, że Maryja, która przynosi Jezusa do świątyni jako światło, „szczególnie uczestniczy w tym ofiarowaniu – oddaniu się Bogu”. Jednocześnie w tym geście wraz z Synem ofiarowuje również siebie samą, co „jest to także zaproszeniem dla nas, aby otrzymując łaskę od Boga, każdy z nas coś Bogu ofiarował” – podkreślał.
„Dziś szczególnie myślimy o tych, którzy oddają siebie Bogu poprzez konsekrację zakonną, w czym uczestniczą także osoby świeckie. To wielkie zadanie, wielki dar i łaska. W dzisiejszym świecie wiele kosztuje przyjęcie habitu czy sutanny, zobowiązanie do życia w czystości, ubóstwie i posłuszeństwie oraz do wypełniania zadań związanych z charyzmatem danego zgromadzenia, aby światło Chrystusa mogło oświecać wszystkich, aby rosła chwała Boża” – mówił.
„Prosimy wszystkie te osoby o modlitwę, ale też modlitwą je ogarniamy, dziękując za to, co wnoszą w życie wspólnot parafialnych i diecezjalnych naszej archidiecezji” – stwierdził.
Nawiązując do hasła trwającego pierwszego etapu synodu – „komunia, uczestnictwo, misja” wyjaśniał, że zgromadzenia zakonne są przykładem życia wspólnotowego, czyli komunii. Uczestnictwo oznacza włączania się w zadania, które przed nimi stają, misja zaś oznacza wezwanie do dawania szczególnego świadectwa wiary. „Każdy z nas jest wezwany, ale osoby konsekrowane szczególnie” – wskazywał.
Wszystkich obecnych na liturgii bp Ciereszko zapraszał do ofiarowania siebie Bogu i niesienia innym świadectwa, „że Jezus jest naszym Panem, naszym światłem, które rozświetla ścieżki naszego życia”.
Po homilii w jego obecności siostry zakonne, księża zakonni oraz pozostałe osoby konsekrowane odnowiły swoje śluby i przyrzeczenia.
W archidiecezji białostockiej posługę pełnią 4 męskie zgromadzenia zakonne i 16 żeńskich, wśród nich 28 księży zakonnych, 156 sióstr zakonnych oraz 5 braci, wspólnoty i instytuty życia konsekrowanego. Siostry zakonne prowadzą domy pomocy społecznej, domy samotnej matki, świetlice dla dzieci oraz przedszkola i szkoły.
Siostry pracują jako katechetki, nauczycielki i wychowawczynie. Podejmują różne formy posługi jako zakrystianki, organistki, sekretarki i pielęgniarki. Obejmują swoją służbą, pracą i modlitwą osoby potrzebujące.
Księża Werbiści prowadzą parafię oraz dom rekolekcyjny w Kleosinie. Księża Salezjanie w Różanymstoku, oprócz parafii-sanktuarium, prowadzą placówkę opiekuńczo-wychowawczą o charakterze resocjalizacyjnym dla młodzieży niedostosowanej społecznie. Księża jezuici prowadzą parafię na peryferiach Białegostoku. Od niedawna w archidiecezji posługują Księża Misjonarze Matki Bożej Pocieszenia.
tm / Białystok
KAI
Bp Nitkiewicz: należy być miłością wyrażającą się w poświęceniu Bogu i bliźniemu
Należy być miłością wyrażającą się w poświęceniu Bogu i bliźniemu – mówił bp Krzysztof Nitkiewicz podczas obchodów 26. Dnia Życia Konsekrowanego, które odbyły się 2 lutego w Zawichoście. W święto Ofiarowania Pańskiego podczas wieczornej Mszy św. sprawowanej kościele pw. Wniebowstąpienia NMP dziękowano za dar osób zakonnych. Koncelebrowali ją: ks. prof. Leon Siwecki, wikariusz biskupi ds. Instytutów Życia Konsekrowanego, ojcowie zakonni oraz księża.
Biskup Krzysztof Nitkiewicz w homilii zachęcał, aby osoby konsekrowane pozwoliły prowadzić się Duchowi Świętemu, nie zważając na to, że coś wydaje się na pierwszy rzut oka trudne lub wręcz niemożliwe.
– Ktoś powie: przecież pracuję nad sobą, staram się dochować złożonych przyrzeczeń. Co z tego, jeśli inwestujemy bardziej w jakieś samodoskonalenie zawodowe, niż w miłość do Jezusa Chrystusa. Trudno się więc dziwić, że zamiast Niego kochamy przede wszystkim samych siebie. Odwrotnie, niż Symeon i Anna z dzisiejszej Ewangelii – przestrzegał hierarcha.
Zdaniem biskupa, pandemia stanowi od dwóch lat wielki test dla wspólnoty wierzących i związane z nią problemy, ograniczenia i wyzwania, pomogły nam uzyskać niepokojącą fotografię Kościoła.
– Runęła atrapa funkcjonalizmu, przyzwyczajeń oraz doraźnych lub wynikających z kalendarza akcji. Co pozostało? Popiół czy diament? Można zapytać za Cyprianem Kamilem Norwidem. Św. Teresa od Dzieciątka Jezus chciała być „Miłością w sercu Kościoła”. Myślę, że to jest właśnie ten diament, którego blask i twardość pomoże nam się odrodzić – wskazywał ordynariusz.
Hierarcha zwrócił uwagę, że pragnienie świętej Teresy określa zarazem rolę sióstr i braci zakonnych, dziewic i wdów konsekrowanych.
– Być miłością. Miłością wyrażającą się w poświęceniu Bogu i bliźniemu, miłością cierpliwą i wyrozumiałą, odważną i gorliwą. Takimi was potrzebujemy i wielu wypełnia już tę misję, za co pragnę dzisiaj gorąco podziękować – podkreślał bp Krzysztof Nitkiewicz.
Po homilii osoby konsekrowane odnowiły swoje śluby i przyrzeczenia zakonne, a następnie na ręce biskupa złożyły zapalone świece na znak swojego oddania Bogu i gotowości służenia wspólnocie Kościoła.
Zakończenie wspólnego świętowania Dnia Życia Konsekrowanego odbyło się w domu rekolekcyjnym Sióstr Św. Jadwigi Królowej Służebnic Chrystusa Obecnego (jadwiżanek) w Zawichoście, które przyjęły serdecznie wszystkich gości.
W diecezji sandomierskiej istnieje 9 męskich zgromadzeń zakonnych, prowadzących dwanaście domów. Posługuje w nich 71 zakonników w tym 60 zakonników kapłanów i 11 braci zakonnych.
Obecnych jest 16 żeńskich zgromadzeń zakonnych, które prowadzą 36 domów, gdzie swoje powołanie realizuje 320 sióstr zakonnych. Swoje powołanie realizują także 4 dziewice konsekrowane oraz jedna osoba w stanie wdowy konsekrowanej.
apis / Zawichost
KAI
Bp Bryl do osób konsekrowanych: idźcie drogą rad ewangelicznych i wierności ślubom
– Najpiękniejszym darem, który wnosicie w życie naszej diecezji nie są wielkie dzieła tylko wasze świadectwo, wasze życie oddane Panu Bogu – mówił biskup kaliski Damian Bryl do osób konsekrowanych w katedrze św. Mikołaja w Kaliszu, gdzie przewodniczył Mszy św. w Dniu Życia Konsekrowanego.
W homilii bp Damian Bryl dziękował wspólnotom zakonnym za posługę w diecezji kaliskiej. – O wartości życia konsekrowanego w Kościele nie świadczą wielkie dzieła, ale największą wartością jest świadectwo radykalności waszego życia. Dzisiaj chcemy modlić się z wami, żeby wasze świadectwo było takie mocne, jednoznaczne, bo bardzo tego potrzebujemy – powiedział celebrans.
Prosił osoby konsekrowane, aby żyły Ewangelią. – Dzisiaj, gdy tak wiele mówi się o wiarygodności Kościoła, o tym, że wielu ludzi dystansuje się, może nawet zniechęca się do Kościoła, chciałbym abyśmy tym bardziej chwycili się Pana Jezusa, abyśmy tym bardziej wsłuchali się w Jego Słowo i tym bardziej żyli Ewangelią. Tylko wtedy będziemy wiarygodni. Nie musimy szukać żadnych programów naprawczych, bo Ewangelia to jest nasza droga. Chciałbym drodzy bracia i siostry, żebyście zgodnie z waszym charyzmatem szli mocno drogą rad ewangelicznych, wierności ślubom. Bardzo tego świadectwa potrzebujemy, ono jest bardzo ważne dla Kościoła – przekonywał hierarcha.
Zaprosił siostry zakonne i zakonników, aby włączyli się w drogę synodalną diecezji kaliskiej. – Bardziej chciałbym zaprosić was do tego wielkiego dzieła. Ten etap diecezjalny Synodu ma nam wszystkim przypomnieć, że razem tworzymy wspólnotę ludu Bożego, że razem tworzymy Kościół – zaznaczył kaznodzieja.
Akcentował, że każdy ma swoje miejsce w Kościele. – Chciałbym, żeby dzisiaj mocno wybrzmiało nam słowo razem, ale też chciałbym zaprosić, żeby ono pomogło nam w naszym codziennym byciu w Kościele, byciu w naszych wspólnotach. Każdy ma swoje miejsce. Każdy ma swoje zadanie. Odkrywajmy to. Pasterze powołani są w Kościele do tego, żeby służyć i przewodzić wspólnocie. Ludzie świeccy mają zajmować się sprawami świeckimi i przemieniać świat. Osoby konsekrowane mają być mocnym znakiem dla nas wszystkich, że jest niebo – wskazywał biskup kaliski.
Podkreślał, że w zawsze w centrum Kościoła jest Jezus. – Modlę się dzisiaj z wami o to, żebyśmy razem umieli kochać Kościół, w centrum którego jest Chrystus i w którym jesteśmy my, słabi i grzeszni. Ważne jest, żebyśmy nie szukali jakiś wymarzonych figur, tylko żebyśmy umieli kochać tę rzeczywistość Kościoła, w której dzisiaj żyjemy. Kochać Chrystusa to znaczy kochać Kościół – stwierdził duchowny.
Zaprosił osoby konsekrowane, aby dalej wspólnie budować Kościół kaliski. – Jesteście ważni w naszej diecezji. Razem szukajmy Jezusa i razem budujmy Kościół, w tej jego części, która nazywa się diecezja kaliska. Bardzo serdecznie do tego zapraszam – powiedział bp Bryl.
Po kazaniu osoby konsekrowane odnowiły śluby zakonne.
Z biskupem kaliskim Damianem Brylem Mszę św. koncelebrowali: biskup pomocniczy Łukasz Buzun (paulin), delegat biskupa kaliskiego ds. życia konsekrowanego ks. kan. Michał Kieling, proboszcz parafii katedralnej ks. prał. Adam Modliński i kapłani zakonni.
W diecezji kaliskiej posługuje ponad 380 sióstr w 27 zgromadzeniach żeńskich mieszkających w 33 domach zakonnych. Wśród nich jest ponad 50 sióstr w 4 klasztorach kontemplacyjnych, a są to: Siostry Karmelitanki Bose na Niedźwiadach w Kaliszu, Ubogie Siostry św. Klary w Kaliszu, Siostry Klaryski Kapucynki w Ostrowie Wielkopolskim i Mniszki Kamedułki w Złoczewie
W 12 zgromadzeniach męskich pracuje 80 kapłanów zakonnych i 6 braci.
Zakony zajmują się głównie pracą duszpasterską. Niektóre zgromadzenia prowadzą szkoły, przedszkola, zakłady opiekuńczo-wychowawcze lub domy rekolekcyjne.
W diecezji są 4 dziewice konsekrowane i 2 wdowy konsekrowane.
Referentką zakonów żeńskich w diecezji kaliskiej jest s. dr Natalia Musidlak, a wspólnotami męskimi zajmuje się orionista ks. Paweł Żelichowski.
ek / Kalisz
KAI
Kard. Nycz zachęca osoby konsekrowane do jak najpełniejszego włączania się w synod
– Nigdy nie było łatwej ewangelizacji a wydaje się, że ten czas, w który wchodzimy jest czasem ewangelizacji wymagającej poświęcenia i gotowości do przyjęcia cierpienia i krzyża – mówił kard. Kazimierz Nycz do osób konsekrowanych zebranych na Mszy św. w archikatedrze warszawskiej. W święto Ofiarowania Pańskiego, w którym przypada też Światowy Dzień Osób Konsekrowanych, metropolita warszawski dziękował wszystkim, którzy wybrali tę drogę życia i zachęcał do jak najpełniejszego włączania się w synod, który – jak podkreślił – jest wielką szansa dla Kościoła.
Przedstawicieli zakonów żeńskich, męskich, instytutów świeckich oraz osób, które przyjęły indywidualną konsekrację, zebranych w warszawskiej archikatedrze powitał jej proboszcz proboszcz, ks. Bogdan Bartołd. Mszy św. przewodniczył kard. Kazimierz Nycz, który pobłogosławił przyniesione przez uczestników liturgii gromnice.
Rozpoczynając homilię przytoczył słowa wypowiedziane przez Symeona do Maryi. Jak podkreślił, obchodząc święto Ofiarowania Pańskiego również w kontekście Dnia Osób Konsekrowanych często koncentrujemy się na aspekcie ofiarowania swojego życia, daru, który składamy z niego Bogu. Tymczasem to nie jedyna prawda tego święta, zwłaszcza, że ofiarowując Bogu swoje życie w gruncie rzeczy dajemy Mu to, co do Niego przecież należy.
Kard. Nycz zwrócił uwagę, że słowa Symeona wskazują, iż święto Ofiarowania Pańskiego stanowi pewną całość wraz z Uroczystością Bożego Narodzenia i Objawienia Pańskiego. – W tych trzech świętach Kościół objawia nam prawdę o tym, po co Jezus przyszedł na świat – po to, by nas zbawić i po to, by to zbawienie było głoszone całemu światu – mówił. Jak podkreślił – głoszenie tej prawdy jest zadaniem każdego ochrzczonego ale w sposób szczególny – osoby konsekrowanej. – Także gdy jesteśmy powołani do posługi liturgicznej w Kościele, do służenia liturgii w Kościele, kiedy jesteśmy powołani do katechezy, do wychowania, do prowadzenia szkół, do prowadzenia wielorakich dzieł charytatywnych – to zawsze przecież jest to głoszenie Chrystusa i bycie Jego światłem, jest to głoszenie Ewangelii i dobrej nowiny o zbawieniu – powiedział.
Przypomniał, że Symeon mówi również o cierpieniu. Zaznaczył, że te słowa wskazują, iż głoszenie Ewangelii jest związane nie tylko z trudem ale czasem i z męczeństwem. – Nigdy nie było łatwej ewangelizacji a wydaje się, że ten czas, w który wchodzimy jest czasem ewangelizacji wymagającej poświęcenia i gotowości do przyjęcia cierpienia i krzyża – powiedział.
Metropolita warszawski podkreślił, jak ważny i potrzebny jest Światowy Dzień Osób Konsekrowanych – dzień, w którym cały Kościół może podziękować za każdą siostrę i za każdego brata, za wszystkie osoby konsekrowane, w tym osoby, które wybrały życie kontemplacyjne; dzień, w którym każda z osób konsekrowanych może się poczuć niezastąpioną cząstką Kościoła. Jako arcybiskup warszawski osobiście podziękował też wszystkim konsekrowanym.
W dalszej części homilii zachęcił ich do jak najpełniejszego zaangażowania się w trwający obecnie synod. – Bądźcie synodalni też w swoich domach i wspólnotach. Synod jest tez okazją do tego, byśmy więcej ze sobą rozmawiali i byśmy się wzajemnie wysłuchiwali – mówił. Jak podkreślił, takie synodalne podejście ułatwi życie we wspólnotach i wpłynie pozytywnie na współpracę ze świeckimi.
– Czy nie trzeba wielu spraw przemyśleć ? Porozmawiać? Szczerze, do bólu? Czy nie potrzeba niektórych tych struktur, które przez lata narastały poddać takiej duchowej weryfikacji – w trosce o Kościół, w trosce o jego przyszłość? – zachęcał. Jak podkreślił, może to być szansą na to, by pokazać, że Kościół jest wciąż młody i że wydobywa się z pewnych kolein.
W kontekście życia konsekrowanego zwrócił też uwagę, że ślub posłuszeństwa należy rozumieć synodalnie – posłuszeństwo ma się opierać na wspólnej modlitwie i rozmowie podwładnych i przełożonych.
– Synod to wielka szansa dla Kościoła. Jeśli ma on być dziś światłem dla pogan, musi być synodalny i musi być zjednoczoną wspólnotą – powiedział.
W czasie liturgii osoby konsekrowane odnowiły swoje śluby.
Na zakończenie Mszy św. kard. Nycz w sposób szczególny podziękował. o. Gabrielowi Bartoszewskiemu OFM Cap. za wieloletnią pracę na stanowisku kierownika Wydziału Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego w warszawskiej kurii. Poinformował jednocześnie, że jego następcą na tym stanowisku jest o. Wiesław Kulisz SJ.
W archidiecezji warszawskiej posługuje ok. 2 tys. sióstr zakonnych i ok. 500 zakonników. Są też członkowie instytutów świeckich, dziewice i wdowy konsekrowane.
maj, archwwa.pl / Warszawa
KAI
Bp Muskus na Dzień Życia Konsekrowanego: zostaliśmy powołani, by być ludźmi uwielbienia
Autentyczne, płynące z głębi serca uwielbienie jest najlepszym darem, jaki możemy przekazać światu. To najpiękniejszy język, jakim opowiadamy innym o umiłowanym Bogu – mówił bp Damian Muskus OFM podczas Mszy św. z okazji Dnia Życia Konsekrowanego. W bazylice Mariackiej w Krakowie zgromadzili się przedstawiciele osób konsekrowanych z całej archidiecezji.
W homilii bp Muskus podkreślał, że wspólnoty życia konsekrowanego żyją w świecie „kwestionującym prawdę Ewangelii”, pośród „ludzi zadających dziś pytania, na które nie ma łatwych odpowiedzi”. Nie funkcjonują w „enklawach odciętych od wpływów kulturowych i problemów wewnątrz Kościoła”. – Ich konsekwencje sięgają również ludzi żyjących radami ewangelicznymi. Jednak czy powinny one osłabiać cierpliwość oczekiwania na spotkanie z Panem? Czy owe trudności mogą być usprawiedliwieniem dla postawy obojętności i zwątpienia w sens tego stylu życia, do jakiego zaprosił nas Bóg? – pytał.
Jak zauważył, obawy związane z perspektywami rozwoju życia konsekrowanego i troska o przyszłość wspólnot są zrozumiałe, ale nie mogą przesłonić fundamentu. – A ten pozostaje niezmienny: zawierzyliśmy Bożej obietnicy. Żyjemy w sposób, który jest dla świata niezrozumiały, nie po to, by czerpać z tego jakieś korzyści, ale by dawać świadectwo, że istnieje Bóg i nadprzyrodzona rzeczywistość, która kiedyś stanie się udziałem nas wszystkich – mówił hierarcha, który sam pochodzi z zakonu franciszkanów.
Krakowski biskup pomocniczy podkreślał, że „nie istnieje życie konsekrowane bez żywej więzi z Panem, bez umiejętności wsłuchiwania się w Jego głos i posłuszeństwa Jego natchnieniom”. – To tylko na pozór brzmi jak oczywistość. Otoczeni jesteśmy zgiełkiem, który niestety wdziera się do domów zakonnych – zauważył, przyznając że trudno wtedy usłyszeć żywego Boga. – Jak odróżnić, co jest doraźnym poglądem, a co ewangeliczną prawdą, zawsze aktualną i zmieniającą życie? – zapytywał.
Według kaznodziei, warunkiem jest „żywy, codzienny, intensywny kontakt z Panem”. – Tylko żywa relacja z Panem uzdalnia nas do słuchania, do znajdowania Go w miejscach, ludziach i sytuacjach wykraczających poza nasze wyobrażenia. Tylko autentyczna więź z Bogiem powoduje, że możemy być wspólnotą pomimo różnych charyzmatów i wrażliwości. Tylko posłuszeństwo Duchowi Świętemu prowadzi nas na nowe, nieznane dotąd drogi, gdzie jest Pan, do tych, którzy są najmniejsi, niepozorni, wykluczeni, niezauważalni dla wielkich tego świata – dodał.
Zdaniem bp. Muskusa, osoby konsekrowane powołane są do tego, by uwielbiać Boga. – Sposobów na chwalenie Pana jest tyle, ile charyzmatów w Kościele, ile wspólnot zakonnych i różnych form życia oddanego całkowicie dla Niego – mówił, wymieniając modlitwę zakonów kontemplacyjnych, służbę potrzebującym sióstr ze zgromadzeń czynnych czy posługę duszpasterską kapłanów zakonnych. – Wysławiają Najwyższego osoby, które w różnych indywidualnych formach żyją radami ewangelicznymi pośród ludzi różnych stanów i profesji – dopowiedział.
– Tak, niedoskonałe jest to nasze uwielbienie. Tak, są tacy, którzy zamiast uwielbiać Pana, powodują zgorszenie i przez to odsuwają od Niego bliźnich. Tak, jesteśmy słabi i upadamy, czasem gorzkniejemy i popadamy w obojętność. W niczym nie jesteśmy lepsi od innych – mówił hierarcha.
– Ale mimo wszystko, mimo wszystkich zewnętrznych i wewnętrznych przeciwności, autentyczne, płynące z głębi serca uwielbienie jest najlepszym darem, jaki możemy przekazać światu. To najpiękniejszy język, jakim opowiadamy innym o umiłowanym Bogu. Zostaliśmy powołani do tego, by chwalić Pana, by być ludźmi uwielbienia – podsumował.
W archidiecezji krakowskiej żyje ok. 4 tys. osób konsekrowanych. W samym Krakowie jest ponad 50 wspólnot zakonnych. Prowadzą dzieła o różnorodnym charakterze. Są to przytuliska dla bezdomnych, domy opieki dla osób starszych i samotnych, domy pomocy społecznej dla dorosłych i dzieci, kuchnie dla ubogich, świetlice i ochronki dla dzieci z rodzin wielodzietnych i dysfunkcyjnych, domy księży emerytów, domy samotnej matki, hospicja dla terminalnie chorych oraz placówki parafialne. Na terenie archidiecezji krakowskiej zakony prowadzą bogatą działalność edukacyjną. Są tutaj również żeńskie klasztory kontemplacyjne: klarysek, karmelitanek bosych, norbertanek, bernardynek, dominikanek, benedyktynek, wizytek i klarysek kapucynek.
md / Kraków
KAI
Bp Wątroba: Żeby poznać prawdę objawioną, potrzeba nam oczu wiary
“Największym darem dla świata jest Chrystus, który przyszedł na świat jako światło” – mówił bp Jan Wątroba podczas Mszy św. w katedrze rzeszowskiej w święto Ofiarowania Pańskiego. W Eucharystii, z okazji swojego święta patronalnego, uczestniczyli przedstawiciele osób konsekrowanych.
Mszy św. przewodniczył bp Jan Wątroba, który modlił się w intencji osób konsekrowanych, przeżywających w święto Ofiarowania Pańskiego, drugiego lutego, swoje święto patronalne. Eucharystię koncelebrował ks. Stanisław Kamiński, wikariusz biskupi ds. zakonnych, a także 8 kapłanów.
Homilię wygłosił bp Jan Wątroba, który w pierwszej części, odnosząc się do przeżywanej liturgii, nawiązał do symboliki światła. “Największym darem dla świata jest Chrystus, który przyszedł na świat jako światło. Chrystus przyszedł i ukazał ten świat w zupełnie innych wymiarach. To, co dotychczas wydawało się piękne, w spotkaniu z Chrystusem nabiera zupełnie nowego sensu. Jezus zdaje się nam mówić: podziwiajcie piękno tego świata, zachwycajcie się jego urokiem, ale nie zapominajcie, że on jest tylko drogą, która wiedzie do nowego, piękniejszego świata”.
“Żeby poznać prawdę objawioną, potrzeba nam oczu wiary. Takie oczy otrzymaliśmy na chrzcie świętym. Jest bardzo wielu ludzi, którzy ciągle starają się o te oczy i pielęgnują je. O ten duchowy wzrok dbają ci, którzy podejmują pracę nad sobą, troszczą się o formację (…) uczestniczą w rekolekcjach, dniach skupienia, biorą udział w pielgrzymkach, korzystają z lektury duchowej, a także przez życie sakramentalne, zgłębianie prawd Pisma Świętego i modlitwę budują gmach swego chrześcijańskiego życia” – mówił bp Wątroba.
“Mamy świadomość, że jest wielu takich ludzi, także ochrzczonych, którym wcale nie zależy na tym, by mieć zdrowe oczy wiary. Oni są przekonani o swojej nieomylności, o doskonałości swego wzroku. Nie chcą by ktokolwiek im zwracał uwagę, mówił im jak mają żyć, jak się zachowywać, do czego zmierzać, czego unikać, nie uznają żadnej korekty, budują sobie pałace, ale tak naprawdę na piasku i z piasku, inwestując całe swoje życie w to, co przemijające. Za nich też trzeba nam się modlić, aby Pan uzdrowił ich wzrok” – dodał biskup rzeszowski.
Bp Wątroba przypomniał fragment homilii bł. kard. Stefana Wyszyńskiego, którą Prymas Tysiąclecia wygłosił w święto Ofiarowania Pańskiego w Gnieźnie w 1965 r.
Nawiązał również do zamysłu św. Jana Pawła II, który 25 lat temu ustanowił Międzynarodowy Dzień Osób Życia Konsekrowanego. Podkreślił, że Ojciec Święty chciał, by świat dostrzegł obecność osób konsekrowanych, by docenił ich rolę, a także dostrzegł radykalizm ich życia.
Msza św. była transmitowana przez Katolickie Radio VIA.
jn / Rzeszów
KAI
DZIEŃ ŻYCIA KONSEKROWANEGO W DIECECJACH OPOLSKIEJ I GLIWICKIEJ
Co roku diecezje: opolska i gliwicka na przemian wspólnie organizują Dzień Życia Konsekrowanego. W tym roku zaplanowano świętowanie Dnia Życia Konsekrowanego w katedrze gliwickiej na sobotę 29 stycznia 2022 roku. W sumie wszystko zostało zaplanowane i wysłane zaproszenie. Niestety, w domach zakonnych zachorowało wiele osób zakonnych, a inne musiały poddać się kwarantannie. Dlatego biskup gliwicki odwołał coroczne spotkanie.
Postanowiliśmy, podobnie jak w zeszłym roku zorganizować Dzień Życia Zakonnego z odnowieniem ślubów zakonnych we wspólnotach zakonnych lub w kościołach parafialnych, gdzie pracujemy. Dla przykładu w Zawadzkim, gdzie mamy klasztor i prowadzimy parafię na Mszy św. wieczornej 02 lutego odprawiliśmy Mszę św. w intencji osób konsekrowanych, zwłaszcza tych, które pochodzą z naszej parafii. Po homilii cała wspólnota zakonna odnowiła nasze śluby. Podobnie było również i w innych wspólnotach zakonnych.
Było nam wysokim przykro, że znowu covid przeszkodził w tym ważnym spotkaniu. Ale ufamy, że tegoroczna pielgrzymka osób konsekrowanych dwóch diecezji: opolskiej i gliwickiej będzie mogła być przeprowadzona.
Z tego miejsca chciałbym jednak podziękować wszystkim, którzy byli organizowani i wcześniej się trudzili przygotowaniem naszego dorocznego świętowania. Na pierwszym miejscu diecezji gliwickiej na czele z biskupem Janem, wikariuszem biskupim, delegatem diecezjalnym, siostrą referentką oraz odpowiedzialnymi za przebieg liturgii w katedrę gliwickiej. Wszystkim serdeczne Bóg zapłać.
o. Błażej Kurowski OFM, wikariusz biskupi
