W podcieniach Niepokalanowskiej Bazyliki, tuż obok Bramy Papieskiej można zobaczyć wystawę prac Mieczysława Kościelniaka – „Więzienne życie”. Ukazuje ona męczeńską drogę św. Maksymiliana od aresztowania i pobytu w więzieniu na Pawiaku, aż do oddania życia za współwięźnia Franciszka Gajowniczka w obozie zagłady w Auschwitz. Obok scen z życia więziennego św. Maksymiliana można przeczytać krótkie cytaty z Pisma Świętego.
Mieczysław Kościelniak był wybitnym polskim malarzem, grafikiem i rysownikiem. Los stawiał go w jednym rzędzie ze św. Maksymilianem Kolbe, św. papieżem Janem Pawłem II, generałem Eisenhowerem, pisarzem Michałem Rusinkiem, hrabią Mycielskim, gwiazdami Hollywoodu i upodlonymi więźniami trzech obozów koncentracyjnych. Urodził się 29 stycznia 1912 r. w rodzinie kolejarskiej. Już w gimnazjum ujawnił się wielki talent plastyczny. Studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, w pracowni wybitnego malarza prof. Józefa Mehoffera, ucznia Jana Matejki.
Kiedy wydawało się, że wkroczył już na drogę artystycznego rozwoju wszystkie plany zrujnował wybuch II Wojny Światowej. Zostaje aresztowany w lutym 1941 r. i trafia do obozu w Auschwitz. Otrzymuje numer obozowy 15261. Zostaje wciągnięty do organizacji konspiracyjnej. Pracuje w różnych „komandach”. Dzięki kolegom lekarzom, którzy zatrudniają go jako sanitariusza, dwukrotnie ocalony jest od śmierci. Ratuje go także jego talent, który doceniają Niemcy.
Ocierając się codziennie o ludzkie cierpienia, postanawia zilustrować tą przerażającą rzeczywistość. W ten sposób powstało około 300 wstrząsających rysunków. W obozie artysta zawiera krótką, serdeczna przyjaźń z o. Maksymilianem Kolbe. W roku 1971, na uroczystości zakończenia procesu beatyfikacyjnego, jako świadek życia świętego, wręcza Papieżowi Pawłowi IV tekę swych prac, które ukazują męczeńską drogę św. Maksymiliana. Część tych prac można zobaczyć na wystawie.
5 marca 1993 r. ciężko schorowany artysta w wieku 81 lat umiera w Ustce i tam zostaje pochowany.
rn
Źródło: Rycerz Niepokalanej
