W dniu dzisiejszym, kiedy w całym Kościele obchodzimy Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, nasza Rodzina Zakonna Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej, przeżywa swoje imieniny – patronalne święto.
Konstytucja 10. naszej księgi życia, przypomina nam, duchowym synom św. Eugeniusza de Mazenoda, że: Patronką Zgromadzenia jest Maryja Niepokalana. Otwarta na Ducha Świętego, jako pokorna służebnica całkowicie poświęciła samą siebie osobie i dziełu Zbawiciela. W Dziewicy zatroskanej o przyjęcie Chrystusa, aby dać Go światu, dla którego jest Ona nadzieją, oblaci widzą wzór wiary Kościoła i własnej.
W duchu wiary i wdzięczności gromadzimy się na modlitwie, w tym szczególnym dla nas dniu. Z całą naszą rodziną zakonną dziękujemy Bogu za dar Chrystusowej i naszej Matki – Maryi. Razem z Maryją Niepokalaną, dziękujemy dziś Bogu w Trójcy Świętej Jedynemu za Jej przepiękny tytuł: Niepokalanie Poczętej Matki Zbawiciela i ludzi. W 158. rocznicę ogłoszenia dogmatu stań z nami, Matko Najświętsza, przy tronie Boga Ojca, aby uwielbiać Boga i wstawiać się za nami!
Bóg zachował Ją mocą swego odkupienia, od zmazy grzechu pierworodnego. Matka Chrystusa, dla nas Oblatów stała się wyjątkową opiekunką. Ona dała nam swoje imię i serce; Ona wskazuje nam nieustannie na Jezusa – Miłość ukrytą w kruchym białym chlebie. Każdego dnia „pobudza nas do nowej, czynnej gorliwości w dawaniu odpowiedzi na Bożą miłość”. Postawy zawierzenia Zbawicielowi uczymy się od Niepokalanej.
Podczas uroczystej Eucharystii sprawowanej w sanktuaryjnym kościele, Ojciec Zygfryd Wiecha OMI, superior klasztoru, w wygłoszonej homilii powiedział: …gdy dzisiaj patrzymy na nasze oblackie życie, to chcemy na nowo, żyć tą decyzją “oto ja sługa Pański”. Bóg podobnie, jak od Maryi oczekuje na nasze słowa, które musimy wypowiedzieć w wolności, w odpowiedzi na Boże wezwanie. Bóg nas do tego przygotował i uzdolnił podobnie jak Maryję. Ojciec Założyciel św. Eugeniusz de Mazenod, kiedy dał nam Niepokalaną za Patronkę, to dał nam tą wizję Zwiastowania po to by zawierzyć, bo zawierzenie jest większe niż wszelkie przeciwności. Człowiek, gdy powie Panu Bogu “tak” nigdy nie będzie sam. Tak jak serce Maryi było gotowe od chwili jej poczęcia do przyjęcia Boga, tak my podejmujmy nieustannie wysiłek i trud, by nasze serca czynić godnymi obecności Boga. Gorliwość i zapał św. Eugeniusza, niech będą przykładem dla każdego z nas, byśmy tak jak on pałali gorliwością o zbawienie dusz.
W dzisiejsze święto patronalne naszej zakonnej rodziny, pragniemy Wszystkich naszych Przyjaciół i ludzi dobrej woli prosić o modlitwę w naszej intencji, byśmy umieli zawsze zdawać sprawę z miłości, która jest w nas, ufać w dobroć człowieka, w miłość Ojca. By każdy oblat umiał budować świat od wewnątrz, w głębi ciszy i modlitwy, w radości, miłości braterskiej, w niezrównanej mocy krzyża. By poprzez naszą posługę Kościół stawał się domem i szkołą komunii, a my byśmy byli solą ziemi!
