21 kwietnia po raz czwarty wręczono Nagrody im. o. Mariana Żelazka. W tym roku nagrodzeni zostali Maria Popowska, założycielka Towarzystwa Przyjaciół ojca Mariana Żelazka w Palędziu oraz Jerzy Grzybowski, wieloletni redaktor naczelny miesięcznika „Misjonarz”.
Ceremonia wręczenia statuetki odbyła się podczas XII Czuwania Modlitewnego Rodziny Arnoldowej na Jasnej Górze.
Maria Popowska założyła Towarzystwo Przyjaciół ojca Mariana Żelazka w Palędziu w 2002 roku. Przez wiele lat była w nim aktywną animatorką. Dzięki jej pracy powstało szereg miejsc upamiętniających postać o. Żelazka w samym Palędziu i miejscowej gminie. Jest to o tyle ważne, gdyż nie zachowały się żadne zabudowania po domu rodzinnym o. Mariana. Towarzystwo organizuje okolicznościowe spotkania z udziałem wybitnych gości i od niedawna wydaje kwartalnik „Misjonarz z Palędzia”. Staraniem Towarzystwa w każdą ostatnią niedzielę miesiąca w kościele w Dąbrówce odprawiana jest Msza św. o rychłą beatyfikację sługi Bożego o. Mariana Żelazka.
Ta różnorodna i bogata działalność nie byłaby możliwa bez inicjatywy i osobistego zaangażowania Laureatki. Zostało to docenione także przez Unię Wielkopolan, która w zeszłym roku uhonorowała ją Wawrzynem Pracy Organicznej w kategorii „Praca na rzecz wspólnot lokalnych”.
Jerzy Grzybowski jest absolwentem Instytutu Geografii Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie obronił pracę doktorską. Zrezygnował z dalszej kariery naukowej, aby w 1990 r. rozpocząć pracę w redakcji miesięcznika księży werbistów „Misjonarz”. W latach 1998–2008 był jego redaktorem naczelnym. Przyczynił się m.in. do wytyczenia nowej linii czasopisma i jego ukazywania się w pełnym kolorze. Warto podkreślić, że w tym roku przypada 40. rocznica założenia „Misjonarza”. Pracę redakcyjną podejmował z dużym poświęceniem, zważywszy, że wraz ze swoją małżonką Ireną jest założycielem znanego ruchu rekolekcyjnego i stowarzyszenia Spotkania Małżeńskie, który swoim oddziaływaniem obejmuje także kraje Europy Wschodniej i Polonię na zachodzie Europy i w USA. Jest autorem blisko 400 publikacji, w dużej mierze poświęconych duchowości małżeńskiej i rodzinnej opartej na dialogu, a także poszukiwaniu więzi osobowej z Bogiem. Jest członkiem Rady Programowej Ogólnopolskiej Rady Ruchów Katolickich i konsultorem Rady ds. Rodziny Konferencji Episkopatu Polski. W 2019 roku, wraz z małżonką, został odznaczony przez Papieża Franciszka medalem Pro Ecclesia et Pontifice. Przez długi czas był mocno zaangażowany w działalność NSZZ „Solidarność”. W stanie wojennym, w mieszkaniu państwa Grzybowskich przez kilka miesięcy znajdowała się podziemna drukarnia.
– Z wielkim wzruszeniem przyjąłem informację o przyznaniu mi Nagrody im. o. Mariana Żelazka. Bardzo dziękuję za to wyróżnienie – napisał Jerzy Grzybowski, który nie mógł być osobiście obecny podczas ceremonii wręczenia nagrody. – Praca w redakcji “Misjonarza” była ważnym rozdziałem w moim życiu. A postać o. Mariana Żelazka jest mi bardzo bliska. Zapamiętałem jego słowa, że czuje się jak świeca, która będzie się palić zaangażowaniem misyjnym do końca, póki starczy sił i póki Pan Bóg zechce. T słowa są mi bliskie i pamiętam je do dziś, bo przyznana mi nagroda zbiega się z rocznicą 50-lecia mojego małżeństwa z Ireną i 45-leciem naszego zaangażowania w misję “ad intra” w ruchu rekolekcyjnym w stowarzyszeniu Spotkania Małżeńskie. Ta misja, także między innymi poprzez współpracę z Księżmi Werbistami i Siostrami Służebnicami Ducha Świętego, rozszerzyła się na “ad extra”. I trwa do dziś. Będę w nią zaangażowany póki starczy sił i jak długo będzie to wolą Pana Boga.
Nagroda im. o. Mariana Żelazka została ustanowiona w 2016 roku, aby godnie uhonorować osoby, organizacje bądź instytucje, które w wybitny sposób wspierają lub propagują działalność misyjną Zgromadzenia. Spośród zgłoszonych kandydatów Kapituła Nagrody wybiera każdorazowych laureatów. Stara się przy tym uwypuklić różnorodny charakter ich zaangażowania, co ma pokazać wielość możliwości wspierania dzieła misyjnego.
Patronem Nagrody jest o. Marian Żelazek SVD (1918-2006), najbardziej znany polski werbista, który 56 lat pracował w Indiach, z czego większość czasu spędził wśród trędowatych w mieście Puri nad Zatoką Bengalską. Był kandydatem do Pokojowej Nagrody Nobla, a Senat RP ogłosił go człowiekiem roku 2007, podając go jako „Wzór Polaka przełamującego bariery między ludźmi w duchu chrześcijańskiego ekumenizmu i uniwersalizmu”. Obecnie toczy się jego proces beatyfikacyjny.
Nagrodę stanowi 30-centymetrowa statuetka z brązu z sylwetką o. Żelazka na tle mapy Indii. Każda ma swój kolejny numer. Podstawa statuetki wykonana jest z marmuru o nazwie Madurai Gold wydobywanego w południowo-środkowych Indiach. Autorką statuetki jest artystka-rzeźbiarka Dorota Dziekiewicz-Pilich.
W I edycji nagrody (rok 2016), która przypadła w 10. rocznicę śmierci o. Żelazka, Nagrodę jego imienia otrzymali:
- Anna Pietraszek – autorka filmów dokumentalnych i dziennikarka, przyjaciółka o. Mariana, która w dużej mierze przyczyniła się do przybliżenia jego sylwetki polskiemu społeczeństwu.
- Zygmunt Cholewa – założyciel i długoletni prezes koła misyjnego w Koluszkach, które już od ponad 40 lat mocno angażuje się w różnorodną pomoc misjonarzom i krzewienie idei misyjnej w lokalnej społeczności.
- Fundacja Pomocy Humanitarnej „Redemptoris Missio” z Poznania – stworzyła profesjonalne zaplecze dla polskich misjonarzy, w tym werbistów, którzy prowadzą działalność medyczną wśród chorych w najuboższych krajach świata.
Laureatami II edycji Nagrody im. o. Mariana Żelazka (rok 2018) zostali:
- Zespół Szkół im. o. Mariana Żelazka SVD w Chludowie – jedyna w Polsce szkoła z takim patronem, która stara się nie tylko podtrzymywać jego pamięć, ale także wychowuje swoich uczniów w jego duchu ofiarności i wrażliwości na drugiego człowieka.
- Andrzej Krzaczek – długoletni animator misyjny z Bytomia, który na różne sposoby wspiera werbistów na misjach i w Polsce oraz motywuje do tego innych.
W III edycji Nagrody (rok 2020, ale wręczenie dopiero w 2022 roku) laureatem został dr hab. n. med. Wacław Leszek Nahorski, który jako długoletni ordynator Kliniki Chorób Tropikalnych i Pasożytniczych w Gdyni służył pomocą medyczną misjonarzom, w tym, w największej liczbie – werbistom. Każdego roku w klinice było badanych i w razie potrzeby leczonych około 30 naszych misjonarzy. Klinika podjęła także ścisłą współpracę i otoczyła nadzorem merytorycznym, prowadzone przez werbistów, Centrum Zdrowia im. św. Łukasza w Kifangondo, w Angoli.
– Nagrodzone na przestrzeni lat osoby i instytucje, choć w wybitny sposób wspierają misje i misjonarzy, to stanowią jedynie wycinek wielkiej rzeszy ludzi, często szerzej nikomu nieznanych, którzy angażują się w wielkie dzieło misyjne Kościoła. Tą nagrodą próbujemy objąć także i ich – mówi o. Andrzej Danilewicz SVD, Sekretarz Kapituły Nagrody im. o. Mariana Żelazka
Za: www.werbisci.pl