Przyjmij mnie u Twych stóp, Panie Agonii, kontemplującego Ciebie –
Wcielonego i Ukrzyżowanego.
Zechciałeś przyjąć wszystkie bóle i smutki, niepokoje rodzaju ludzkiego,
aby uczynić je twym własnym bólem i smutkiem.
Patrząc na Twoje stopy i ręce zniewolone
czuję się ukojony w mych cierpieniach, które niesie życie i zbieram siły, aby przezwyciężyć
nieuporządkowane pragnienia mej natury.
Przychodzę do Twych stóp
błagać w intencjach najbardziej naglących…
Nie puść mimo uszu, Panie, mojej modlitwy,
bo jestem Twym bratem,
nawet jeśli winnym wobec Twej Bożej sprawiedliwości z powodu mych niegodziwości.
Chcę iść pokornie z moim małym krzyżem za Twoim, aż do dnia, w którym uczynisz mnie godnym
– na całą wieczność –
dziedzicem chwały Twojego Ojca Niebieskiego, przez nieskończone zasługi Twojej Męki.
Niech tak się stanie (Amen)
Modlitwa odmawiania przed Krzyżem Senor de Mayo w kościele w Pariacoto.
Posługiwali się nią O. Zbigniew Strzałkowski i O. Michał Tomaszek,
franciszkańscy męczennicy w Peru, ktorzy zostaną wyniesieni na ołtarze 5 grudnia 2015 roku.
