29 stycznia 1912 roku Miejsce Piastowe było pogrążone w żałobie. Zmarł ksiądz Bronisław Markiewicz – ojciec i opiekun dzieci i młodzieży opuszczonej. Na plebanii na pewno krzątało się wiele osób, modlących się za zmarłego proboszcza…
29 stycznia 2012 roku w Miejscu Piastowym panowała zupełnie inna atmosfera. Na plebanii w Miejscu Piastowym był obecny przełożony generalny Michalitów – ks. Kazimierz Radzik oraz proboszcz parafii pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny – ks. Piotr Bieniek. Obecny był też bł. Bronisław w znaku swoich relikwii. Tym razem nie modlono się za księdza Markiewicza, ale proszono, by On modlił się za nas – swoich duchowych synów i córki oraz parafian.
Uroczystości, które odbyły się w niedzielny wieczór – setną rocznicę narodzin dla nieba bł. Bronisława – zainaugurowały obchody Roku Jubileuszowego w naszym Zgromadzeniu. O 17.00 Ojciec Generał z towarzyszącymi mu kapłanami przeniósł relikwie Założyciela z plebanii do kościoła parafialnego. Sto lat temu taką drogę pokonały doczesne szczątki ks. Markiewicza, tym razem niesiono Jego relikwie. W celebrowanej Eucharystii uczestniczyło kilkudziesięciu kapłanów – michalitów oraz księży diecezjalnych, a wśród nich trzech pochodzących z Miejsca Piastowego.
Ks. proboszcz Piotr Bieniek w ciepłych słowach powitał przybyłych gości, a także słuchaczy Radia “Fara”, które transmitowało Mszę świętą. Przypomniał wydarzenia sprzed stu lat i zachęcił wszystkich do dziękczynienia za dar bł. Bronisława i za to wszystko, co dokonało się dzięki Jego świętemu życiu.
Przełożona generalna sióstr michalitek – m. Natanaela Bednarczyk – odczytała list Ojca Świętego Benedykta XVI (pełny tekst Listu pod zdjęciami). Zapewnił on wszystkich uczestników jubileuszowych uroczystości o swojej modlitewnej pamięci, przypomniał o wielkich dziełach, jakich Bóg dokonał przez bł. Bronisława oraz zachęcił do odkrywania i rozpalania na nowo charyzmatu, który Zakonodawca pozostawił swoim duchowym synom i córkom.
Homilię podczas Mszy świętej wygłosił ks. prał. Ireneusz Folcik – rodak z Miejsca Piastowego, proboszcz jednej z rzeszowskich parafii. W pięknych słowach podkreślił wielkość ks. Markiewicza – kapłana, proboszcza, proroka, wychowawcy, społecznika i patrioty. Słusznie zwrócił uwagę na aktualność Jego przesłania dla Polski, która zawsze powinna trzymać z Chrystusem i Jego Kościołem, zwłaszcza w czasach, gdy wiara i wartości chrześcijańskie zaczynają być coraz śmielej wyszydzane.
Na koniec przemówił główny celebrans – Ojciec Generał. Dziękując wszystkim za obecność i łączność duchową, zachęcił do dobrego wykorzystania dobrodziejstw Roku Jubileuszowego, który będzie bogaty w różne wydarzenia. Podziękował wspólnocie parafialnej w Miejscy Piastowym na czele z ks. Proboszczem. Liturgię uświetniła orkiestra dęta z Miejsca Piastowego oraz chór parafialny “Adoremus”, kierowany przez s. Dobrosławę – michalitkę.
Po Mszy świętej księża, diakoni, bracia i klerycy, licznie zgromadzone siostry michalitki oraz wierni udali się w procesji z relikwiami bł. Bronisława do sanktuarium “na Górce”. Tam odprawiono ostatni dzień nowenny.
Rok Jubileuszowy, do którego przygotowywaliśmy się przez ostatnie trzy lata uroczyście się rozpoczął. Na pewno będzie on obfitował w wiele łask i dobrodziejstw, a uroczystości inauguracyjne w Miejscu Piastowym pozwalają nam być tego pewnym.
Jacek Majbrodzki CSMA
Więcej na: www.michalici.pl
LIST OJCA ŚWIĘTEGO BENEDYKTA XVI NA ROK JUBILEUSZOWY
Czcigodni Przełożeni Generalni,
Drodzy Kapłani, Bracia i Siostry
Zgromadzeń Świętego Michała Archanioła
“Któż jak Bóg!”, tym imieniem i zawołaniem Waszego patrona, Świętego Michała Archanioła, serdecznie pozdrawiam Wasze Wspólnoty Zakonne, których duchowość ma swoje odniesienie do imienia Archanioła wyrażającego zachwyt Bożym majestatem, Jego miłością, dobrocią i pięknem. Szczególnie pozdrawiam Księdza Generała, Przełożoną Generalną, którzy przewodzą rozpoczynającym się obchodom Jubileuszu Zakonnego, mającego na celu upamiętnienie osoby i dzieła błogosławionego Bronisława Markiewicza, kapłana, Założyciela Waszych Wspólnot, w setną rocznicę jego śmierci, która przypada 29 bieżącego miesiąca. Tę zakonną uroczystość, czas Jubileuszu i jego uczestników ogarniam moją serdeczną modlitwą.
Duchowe dziedzictwo błogosławionego Bronisława, które znalazło swój zewnętrzny wyraz w dziełach prowadzonych przez męską i żeńską gałąź założonego przez niego Zgromadzenia, wywodzi się z jego wrażliwości na ludzką biedę, z troski o wychowanie dzieci i młodzieży, zwłaszcza z rodzin najuboższych, zaniedbanych moralnie i religijnie. Znamienne jest jego pragnienie: “Chciałbym zebrać miliony dzieci opuszczonych ze wszystkich narodów i za darmo je żywić, ubierać na duszy i ciele”. Z tego pragnienia wyrosły domy wychowawcze dla młodzieży wraz z warsztatami do nauki zawodu. Szczególnie znane są ośrodki w Miejscu Piastowym i w Pawlikowicach. Z dużym uznaniem spotkały się także stosowane przez niego metody wychowawcze, oparte na wierze, powściągliwości i pracy, które swój szerszy aspekt znalazły w założonym przez niego Towarzystwie “Powściągliwość i Praca” oraz w miesięczniku wydawanym pod tym samym tytułem. Wszystkim, którzy kontynuują te dzieła w posłudze parafialnej, oświatowo-wychowawczej i katechetycznej w Polsce i za granicą, a także w pracy na misjach przekazuję słowo szczególnej wdzięczności.
Wyrażam radość, że 100-lecie zakończenia ziemskiej wędrówki Waszego Założyciela staje się dla Waszych Zgromadzeń kolejną okazją, by przybliżyć sobie raz jeszcze charyzmat jego życia, ideał życia zakonnego, by dokonać oceny wypełnianych zadań w perspektywie nowej ewangelizacji i aktualnych potrzeb. Zachęcam serdecznie Księży, Braci i Siostry do ożywienia ducha modlitwy i apostolskiej gorliwości, do odważnego podejmowania waszych zadań na wzór błogosławionego Bronisława oraz do całkowitego zawierzenia Bogu. Niech Wasze dobre zamierzenia i posługę wspierają swoim wstawiennictwem zarówno błogosławiony Bronisław, jak i błogosławieni męczennicy, wywodzący się z Waszych Wspólnot: ks. Władysław Błądziński i ks. Wojciech Nierychlewski oraz sługa Boża Anna Kaworek.
Zawierzając Wspólnoty obydwu Zgromadzeń Świętemu Michałowi Archaniołowi, wszystkim uczestnikom obchodów Jubileuszu Zakonnego z serca udzielam Apostolskiego Błogosławieństwa.
Benedictus pp XVI
Watykan, dnia 19 stycznia 2012 r.
Senat uczci 100. rocznicę śmierci bł. ks. B. Markiewicza
Na jednym z najbliższych posiedzeń Senat RP uczci specjalną uchwałą setną rocznicę śmierci bł. ks. Bronisława Markiewicza – wielkiego społecznika i mistyka, który poświęcił się kształceniu ubogiej i trudnej młodzieży.
Projekt uchwały został podpisany i wniesiony przez grupę 28 senatorów różnych ugrupowań: PO, PiS i niezależnych. Uchwałę zaakceptowała już senacka Komisja Ustawodawcza. Drugie czytanie projektu uchwały odbędzie się 1 lub 2 lutego, podczas 5. posiedzenia Senatu VIII kadencji.
W uchwale senatorowie oddają hołd bł. ks. Markiewiczowi – „temu wielkiemu, działającemu na przełomie XIX i XX wieku, patriocie i wychowawcy dzieci i młodzieży z ubogich rodzin, założycielowi zgromadzeń zakonnych św. Michała Archanioła”.
Senatorowie nazywają bł. ks. Markiewicza „charyzmatycznym wychowawcą i wybitnym organizatorem”. Zakładając świeckie Towarzystwo „Powściągliwość i Praca”, krzewiące wśród dzieci i młodzieży z ubogich rodzin ideę rzetelnej pracy, błogosławiony głosił, że „pracowitość podnosi rodziny i narody, a próżniactwo jest początkiem wszelkiego upadku materialnego i moralnego”.
„Senat Rzeczypospolitej Polskiej uważa za swój obowiązek przypominanie opinii publicznej postaci z przeszłości, które mogą być wzorem dla współczesnych. Należy do nich Błogosławiony Ksiądz Bronisław Markiewicz. Jego misję kontynuują dzisiaj ośrodki za granicą, między innymi w Argentynie, Australii, Kanadzie, na Białorusi, oraz w licznych miejscowościach w Polsce” – brzmi fragment senackiej uchwały.
W końcowej części uchwały Senat dziękuje „tej wybitnej Postaci” i przekazuje „serdeczne wyrazy wdzięczności Zgromadzeniu Świętego Michała Archanioła oraz Zgromadzeniu Sióstr Świętego Michała Archanioła za kontynuację dzieła Założyciela w kraju i za granicą”.
Bronisław Markiewicz urodził się 13 lipca 1842 r. w Pruchniku, na terenie obecnej archidiecezji przemyskiej. Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu. Święcenia kapłańskie przyjął w 1867 r. Po święceniach pracował jako wikariusz na wsi i w katedrze w Przemyślu, a równocześnie studiował przez dwa lata pedagogikę, filozofię i historię na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie i Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.
W roku 1875 został mianowany proboszczem w miejscowości Gać a, w roku 1982 powierzono mu wykłady z teologii pastoralnej w Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu.
W listopadzie 1885 r. wyjechał do Włoch żeby wstąpić do Zgromadzenia Salezjanów. Śluby zakonne złożył dwa lata później na ręce św. Jana Bosko. Do Polski wrócił w 1892 r., gdzie objął funkcję proboszcza w Miejscu Piastowym. Tu poświęcił się formowaniu młodzieży biednej i opuszczonej, otworzył dla niej Instytut wychowawczy, który zapewniał wychowankom pomoc materialną i duchową, przygotowując ich jednocześnie do przyszłego samodzielnego życia poprzez nauczanie zawodów w szkołach działających przy instytucie.
W 1897 r. założył dwa nowe Zgromadzenia zakonne oparte na duchowości i statutach opracowanych przez św. Jana Bosko. Pełniąc obowiązki proboszcza ks. Markiewicz był też dyrektorem Instytutu o nazwie „Towarzystwo Powściągliwość i Praca” (powstałego w 1898 r.), dla którego starał się o otrzymanie zatwierdzenia kościelnego jako Zgromadzenia św. Michała Archanioła. Zostało ono zatwierdzone dopiero po śmierci założyciela: gałąź męska w 1921 r. a gałąź żeńska w 1928 r.
W Miejscu Piastowym stworzył dom i zapewnił wychowanie setkom chłopców. Kolejną placówkę uruchomił w 1903 r. w Pawlikowicach koło Krakowa gdzie około 400 sierot znalazło dom wraz z możliwością formacji duchowej i zawodowej.
Zmarł 29 stycznia 1912 r. Jego proces beatyfikacyjny rozpoczął się w 1958 r. 2 lipca 1994 r. został ogłoszony Dekret o heroiczności cnót ks. Markiewicza. Dziesięć lat później, 20 grudnia 2004 r. został promulgowany Dekret o cudzie za wstawiennictwem ks. Markiewicza, co otworzyło drogę do jego beatyfikacji, która odbyła się w Warszawie 19 czerwca 2005 r.
k, aw / pm
Za: www.ekai.pl
