Rozpoczynając peregrynację 17.03.2017 obraz zawitał do najstarszego klasztoru męskiego na terenie diecezji, funkcjonującego nieprzerwanie od 1234 roku, którym jest Opactwo Cystersów w Szczyrzycu. Wydarzenie to zgromadziło wielu zakonników, którzy wraz z lokalną wspólnotą pod przewodnictwem opata, powitali obraz Matki Bożej, przybywający z Diecezji Bielsko- Żywieckiej. Wizerunek został umieszczony w kościele klasztornym, gdzie mnisi gromadzą się codziennie na wspólnym oficjum. Uroczystości ubogacił swoją obecnością, pasterz Diecezji Tarnowskiej biskup Andrzej Jeż. W Mszy Świętej koncelebrowanej, wraz z opatem szczyrzyckim o. Dominikiem Chucherem, o. Eugeniuszem Augustynem opatem wąchockim, wzięli udział księża, ojcowie, klerycy i bracia zakonni, a także licznie zgromadzeni wierni. Pasterz diecezji, w wygłoszonej na tę okoliczność homilii podkreślał, iż dziedzictwa, które zakony wniosły w dzieje Polski, nie da się wykreślić, zapomnieć, ponieważ praca zgromadzeń, była podstawą państwowości, kultury i cywilizacji w Polsce. Biskup wyraził także nadzieję, że i dziś zakony będą spełniać tę ewangelizacyjną i zarazem kulturotwórczą rolę, zachęcając zgromadzonych do zaangażowania się we współtworzenie V Synodu Diecezji Tarnowskiej.
Także w sobotę, dzień tradycyjnie poświęcony Matce Bożej, na wspólnej Eucharystii, której przewodniczył Ojciec Opat, w kościele klasztornym zgromadzili się mnisi i wierni szczyrzyckiej parafii. O. Dominik, przypomniał w homilii o szczególnej czci jaką od początku powstania zakonu cysterskiego darzona jest Maryja. Wszystkie kościoły cysterskie nosiły jej imię, czego przykładem jest właśnie świątynia w Szczyrzycu, pod wezwaniem Matki Bożej Wniebowziętej. Patronat ten zakorzenił się także w mowie potocznej, gdzie w odniesieniu do klasztorów cysterskich używano charakterystycznych określeń jak na przykład: Szczyrzyc – Dolina Maryi czy Wąchock – Cela Maryi. Wyrazem wielkiej czci jaką cystersi darzą Matkę Bożą, jest także dodanie na stałe antyfony ku czci Matki Najświętszej do codziennego oficjum. Wielki doktor miodopłynny piewca Maryi, św. Bernard tak pisał o Matce naszego Pana: „Odrzuć światło słońca, które oświeca świat: Co się stanie z dniem? Odrzuć Maryję, tę gwiazdę morza, morza tak wielkiego i niezmierzonego, cóż pozostanie prócz gęstej mgły i cieni śmierci i nieprzeniknionych ciemności?”. Słowa świętego są świadectwem wielkiego przywiązania zakonników do kultu maryjnego, który rozkwitał na przestrzeni dziejów, w miejscach gdzie przybywali biali mnisi. Podkreślić trzeba także, iż Szczyrzyc jest diecezjalnym sanktuarium w którym od XVI w. czcią otaczany jest cudowny obraz Matki Bożej Szczyrzyckiej, matki pokoju i dobroci. Podobnie rzecz ma się z podhalańskim Ludźmierzem, który był pierwotnym miejscem lokacji opactwa szczyrzyckiego. Cystersi posługujący tam do XIX w. mieli jako duszpasterze niebagatelny wpływ na rozkwit kultu Maryi, żywy aż do dzisiejszego dnia.
Trwająca do niedzieli peregrynacja, była dla wspólnoty bardzo cennym czasem modlitwy, na który składały się zarówno wspólne czuwania, jak i indywidualna kontemplacja wizerunku częstochowskiej pani. W niedzielę 19.03.2017, podczas Eucharystii zwieńczającej peregrynację ikony w szczyrzyckim klasztorze, dokonano aktu zawierzenia Częstochowskiej Madonnie wspólnoty klasztornej i wszelkich jej radości i trosk, prosząc przy tym zwłaszcza o łaskę nowych powołań. Tego dnia, w godzinach popołudniowych cystersi pożegnali obraz MB, a po odśpiewaniu uroczystego Magnificat przekazali obraz kolejnej wspólnocie zakonnej.
Br. Antoni