Był to czas odpowiadania sobie na pytanie „Komu wierzę?” i „jaka jest moja wiara?”.
Okazało się, że nawet odpowiedź na pytanie „czy wierzę?” nie jest taka oczywista.
Na spotkaniach w grupach dzieliliśmy się naszą wiarą, naszymi problemami związanymi z trudnościami w uwierzeniu, w zaufaniu na 100%.
Towarzyszyły nam w czasie rekolekcji słowa Św. Hieronima: „Nieznajomość Pisma Świętego jest nieznajomością Chrystusa”.
Prowadzący te rekolekcje ks. Tomasz Źwiernik z Zamościa (na co dzień kapelan więzienia), wskazywał na Słowo Boże, które jest światłem, mówił, że w czasie Adwentu szczególnie wymowny jest ten znak światła.
Gdy idziemy w procesji z lampionami podczas Rorat, ważne jest abyśmy wiedzieli, za Kim idziemy.
Ksiądz Tomasz mówił również o sakramentach , jako ważnych przestrzeniach spotkania z Bogiem.
Codzienna Eucharystia, sakrament pojednania były czasem, kiedy każdy uczestnik mógł doświadczyć dobroci i bliskości Boga.
Ważnym wydarzeniem w czasie rekolekcji było spotkanie z byłym więźniem, panem Jurkiem, który dzielił się świadectwem swojego nawrócenia i wiary.
Najważniejsze wydarzenie w czasie tych rekolekcji miało miejsce w nocy z soboty na niedzielę. Była to całonocna adoracja Jezusa w Najświętszym Sakramencie.
Był to czas patrzenia, słuchania, bycia z Tym, któremu wierzymy, był to czas poznawania Go i proszenia razem z Apostołami: „Panie przymnóż nam wiary”.
Dziękujemy Bogu za to, że w tym czasie oczekiwania Adwentu zgromadził nas i pozwolił przypatrzeć się naszej wierze, podzielić się nią, a tym samym umocnić. Chwała Panu!
s. Beata Radecka fmm