LIST PASTERSKI z okazji ustanowienia nowej daty Uroczystości Najświętszej Maryi Panny z Rokitna, gdzie posługując OO. Orioniści
Umiłowani Diecezjanie!
Pragnę Was poinformować, iż w odpowiedzi na moją prośbę, otrzymałem decyzję watykańskiej Kongregacji do spraw Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów o ustanowieniu nowej daty Uroczystości Patronki Diecezji – Najświętszej Maryi Panny z Rokitna na dzień 18 czerwca. W tym dniu, pamiętnego Roku Pańskiego 1989, został ukoronowany Cudowny Obraz Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej, której koronę poświęcił w Rzymie święty Jan Paweł II. Wydarzenie to pamiętamy do dzisiaj, gdyż poprzedzone było duchowym przygotowaniem całej rodziny diecezjalnej. Ówczesny Pasterz – Biskup Józef Michalik przy tej okazji mówił: „Trzeba, żeby w koronie, którą przygotowujemy Matce Bożej, odnalazła się cała wspólnota diecezjalna, młody ale i także pochylony wiekiem, gorliwy i wątpiący, każdy kto się czuje związany z Kościołem na naszej ziemi. W tej koronie musi się odnaleźć każda rodzina katolicka. Ta korona powinna zajaśnieć blaskiem szczerej miłości i serdecznej ofiary, którą będziesz przypominał dzieciom i wnukom, powtarzając, żeś i Ty jest wpisany w ten obraz Maryi na wieki, na wieczność całą” (Bp J. Michalik, List pasterski 15.08.1987).
Jesteśmy wpisani w obraz Matki, która cierpliwie słucha, a Rokitno jest dla nas miejscem do którego powracamy w chwilach radosnych, ale też trudnych i przełomowych dla naszego życia i powołania. „Rokitno jest duchową stolicą naszej Diecezji jako miejsce szczególnego spotkania z Bogiem. I nadal będziemy tu przychodzić jak do Kany Galilejskiej po przemianę serc i po siłę do pełnienia woli Bożej” (Bp J. Michalik, List pasterski 18.05.1989). W minionych latach bardzo uroczyście obchodziliśmy okrągłe rocznice koronacji, a odtąd dzień 18 czerwca będzie coroczną uroczystością, którą będziemy obchodzili w Rokitnie i we wszystkich świątyniach na terenie naszej Diecezji, zanosząc do Maryi nasze radości i bóle. Zezwolenie na obchody Uroczystości Głównej Patronki Diecezji w dniu rocznicy koronacji otwiera nowe możliwości dla rozwoju kultu Matki Bożej w Diecezji. Po pierwsze: od tego roku w dniu 18 czerwca w każdej świątyni naszej Diecezji modlić się będziemy na Mszy świętej przez wstawiennictwo NMP z Rokitna, w tym roku będzie to niedziela. Po drugie: możemy już zatwierdzić w Kongregacji formularz mszalny o NMP z Rokitna.
Zasłuchana Matka z Rokitna uczy nas pokornego słuchania Bożego Słowa. I to tego Słowa, które kierowane jest do każdego z nas, bo dotyczy najgłębszego sensu życia ludzkiego, jak na to wskazuje sam Jezus: „Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie. W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem” (J 14,1n). Chrystus bezinteresownie daje nam samego siebie. My natomiast chcemy ten dar chętnie i z wdzięcznością przyjąć oraz podjąć trud poznawania dróg Pana, by wytrwale nimi podążać (por. 1 P 2,4-9).
Czasy, w których żyjemy coraz bardziej nas niepokoją. Szukajmy miejsc duchowego schronienia, w których wyciszymy nasze niespokojne serca. Osobiście przekonaliśmy się, że do takich miejsc należy Rokitno z Cudownym Obrazem, na którym Król Polski Michał Korybut Wiśniowiecki umieścił białego orła z prośbą „Daj pokój naszym dniom”. Dziś o ten pokój zabiegamy realizując w naszym codziennym życiu macierzyńskie przesłanie fatimskie. Matka Boża przekazała nam przed 100 laty trzyczęściowe orędzie, które uświadamia nam, że życie takie jakby Boga nie było to największa tragedia człowieka, a pośrednio całych społeczeństw i narodów. Wiek XX stał się wymownym tego przykładem: człowiek człowiekowi zgotował piekielny los zagłady. Dziś klęska życia bez Boga boleśnie dotyka rodziny rozbite – choćby poprzez pracę zarobkową na Zachodzie, przez plagę rozwodów, czy przez coraz to nowe formy uzależnień, zwłaszcza młodego pokolenia. Maryja – zwłaszcza głosem z Nieba ostatnich dwustu lat nieustannie przestrzega nas, że największą przeszkodą w drodze człowieka do Boga jest grzech, a jedynym ratunkiem jest pokuta, umartwienie i modlitwa różańcowa w postawie ufnego – wręcz dziecięcego – zawierzenie Jej Niepokalanemu Sercu.
W dniu dzisiejszym dokonam uroczystego poświęcenia nowego kościoła pod wezwaniem Matki Bożej Fatimskiej w Gubinie. Niech ta kolejna świątynia na naszej Ziemi pozostanie dla następnych pokoleń widocznym świadectwem przyjęcia przez Lud Boży tej Diecezji przesłania fatimskiego orędzia. Czy tak jest naprawdę? Czy jestem wolny od zła? Czy potrafię zawierzyć moje życie Maryi? Czy modlę się na różańcu? Czy nie żyję dzisiaj tak jakby Boga nie było?
Siostry i Bracia!
Matczyne orędzie z Nieba zachęca nas do czynienia fatimskiego rachunku sumienia. Można ten rachunek zrobić w zaciszu własnego domu, czy tej świątyni, w której przeżywasz teraz niedzielną Eucharystię. Można z tymi pytaniami pojechać do Rokitna przed obraz Matki Cierpliwie Słuchającej, gdzie niejedno już padło pytanie, niejedna łza spłynęła z ludzkiego oblicza, niejedno cierpienie zostało ukojone i przywrócona została nadzieja w zalęknionym ludzkim sercu. W Rokitnie, zapatrzeni w oblicze Zasłuchanej Matki zawsze znajdowaliśmy odpowiedź na istotne pytania: jak żyć?, jak kochać?, jak wierzyć w Chrystusa, który jest drogą, prawdą i życiem?
Maj jest miesiącem szczególnego świadectwa naszej zażyłości z Maryją. W wielu świątyniach naszych miast i wsi, a także przy przydrożnych kaplicach i przy krzyżach odbywają się nabożeństwa majowe. Uczestniczymy w nabożeństwach z wystawionym Najświętszym Sakramentem, gdyż Ona jest Niewiastą Eucharystii, która nas prowadzi do swego Syna, ale są też nabożeństwa majowe bez kapłana, zwłaszcza w mniejszych miejscowościach, prowadzone przez osoby świeckie. Dziękuję Wam za zaangażowanie i zachęcam byście nadal pielęgnowali te dzieła. Mobilizujmy nasze siły, podtrzymujmy te majowe tradycje, aby przykład wiary umacniał serca dzieci i młodzieży, najbardziej zagrożonych mentalnością czasów, w których żyje się tak, jakby Boga nie było. Zachęcam Drogich Kapłanów do wysiłku na rzecz umacniania kultu maryjnego w miesiącu maju. Dziękuję tym Parafiom, w których nie poprzestano tylko na nabożeństwach majowych, ale też zorganizowano Apele Maryjne o godzinie 21, czy wprowadzono procesje fatimskie i nabożeństwa Pierwszych Sobót Miesiąca. Jako Polacy nie wstydźmy się tej maryjnej pobożności, która jest płaszczem chroniącym wiarę w czasach powszechnej laicyzacji i demoralizacji. Maryja nam w drodze do Chrystusa nie przeszkadza. Ona do Niego prowadzi oraz „chroni nas w niebezpieczeństwach, udziela pociechy w utrapieniach i wspiera w dążeniu do wiecznej ojczyzny…” (z Prefacji o NMP Królowej Polski nr 62).
Nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny na naszej Ziemi jest bardzo żywe poprzez trwający tu od 1669 roku kult Matki Bożej Rokitniańskiej. Ufam, że Uroczystość Patronki Diecezji, obchodzona od tego roku w rocznicę Koronacji, ożywi ten kult jeszcze mocniej. Nie wolno nam nigdy zatrzymać się jedynie nad tym, co zewnętrzne. Musimy uczyć się przenikać pobożnym wzrokiem artystyczne piękno Obrazu i wiarą wnikać w przesłanie zamknięte w tym Cudownym Obliczu i w tym Cudownym Miejscu, jakim jest dla nas Rokitno. Przybliżając się do Jubileuszu 350-lecia powstania Sanktuarium Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej i 30-lecia Koronacji, przypadające na rok 2019, już dzisiaj zachęcam wszystkich do lektury „Traktatu o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny” świętego Ludwika. Dziękuję tym osobom, które w ostatnich miesiącach propagują to dzieło na terenie naszej Diecezji. Słowami tej lektury zapraszam Was do praktykowania nabożeństwa do Matki Bożej: „Jeśli więc głosimy doskonałe nabożeństwo do Najświętszej Dziewicy, to tylko w tym celu, by nabożeństwo nasze do Jezusa Chrystusa stało się gruntowniejsze i doskonalsze, oraz aby podać łatwy i pewny środek do znalezienia Chrystusa… Nabożeństwo to jest konieczne, ale tylko na to, by Jezusa Chrystusa całkowicie znaleźć, ukochać Go i wiernie Mu służyć” ( z Traktatu…).
Wspomniane dzieło miało ogromny wpływ na życie duchowe świętego Jana Pawła II, który przed 20 laty przybył do naszej Diecezji, za co podziękujemy również w Rokitnie. Ojciec Święty, będąc na naszej Ziemi mówił, że „bez modlitwy nie można być chrześcijaninem”. Jakże ważne jest to życie modlitwy w naszych rodzinach, aby nie zagasła miłość wystawiana dziś na największe próby. Dlatego w sposób szczególny 18 czerwca zapraszam do Rokitna wszystkie rodziny, aby na nowo rozmodlić serca i zawierzyć Maryi wszystkie trudne sprawy naszego „dziś” Polski, Europy i świata. Zapraszam w sobotę 17 czerwca młodzież naszej Diecezji. Niech Maryja uczy Was słuchać Ducha świętego, byście budowali życie udane i szczęśliwe.
Jako rodzina diecezjalna mamy wiele okazji do wdzięczności. Przed 45 laty powstała Diecezja Gorzowska, a przed 25 laty utworzono Diecezję Zielonogórsko-Gorzowską. Dzięki Sanktuarium w Rokitnie, które uznajemy za duchową stolicę naszych Ziem, budowaliśmy diecezjalną wspólnotę wiary, nie patrząc na antagonizmy poszczególnych miast oraz na zróżnicowaną mentalność ludzi przybyłych tu po wojnie z różnych zakątków. Rokitno zawsze nas łączy, gromadzi w jednej wspólnocie i wprowadza na duchowe ścieżki, abyśmy razem podążali przez doczesność do wieczności. Rokitno z Cudownym Obrazem przyciąga nas nieustannie, abyśmy odcisnęli wizerunek Matki w swoim życiu i cierpliwiej spoglądali na nasze ludzkie sprawy.
Moje zaproszenie do Rokitna kieruję do kapłanów, osób życia konsekrowanego, do rodzin, ludzi młodych, grup parafialnych, do wszystkich na różny sposób związanych z Diecezją i z naszym Sanktuarium w Rokitnie.
Na trud budowania więzi z Jezusem i Maryją udzielam Wam pasterskiego błogosławieństwa
+Tadeusz Lityński
Biskup Zielonogórsko-Gorzowski
Zielona Góra, 11 maja 2017 r.