Drodzy Współbracia!
Czciciele Błogosławionego Księdza Bronisława Markiewicza!
W dniu Patronalnego Święta Założyciela Zgromadzenia Świętego Michała Archanioła, sercem wędrujemy do miejsc i chwil życia, w których Opatrzność czyniła z naszego Ojca Bronisława narzędzie do realizacji wielkich dzieł Bożej Miłości. W zachwycie przyglądamy się brzemiennemu w zbawienne owoce modlitewnemu dialogowi pomiędzy przemawiającym Stwórcą i zasłuchanym stworzeniem. Pełni podziwu pozostajemy dla ufnego zawierzenia, wspaniałomyślnego zaufania, wynikającego z przekonania o wartości Bożej mądrości, pokornego, bezgranicznego oddania. Zamyślamy się nad głębią poznania w wierze i pokochania Boga wyrażoną w życiu przepełnionym poświęceniem i ofiarą z samego siebie.
Z pietyzmem przekładamy karty życiorysu Ojca Bronisława: klimat wiary rodzinnego domu, młodzieńcze poszukiwania sensu życia, przekonanie o powołaniu, doświadczenie słusznie obranej drogi, poczucie misji, wyjątkowość posłannictwa, pragnienie tworzenia nowych dzieł i determinację w ich realizacji, zrozumienie potrzeby krzyża, chęć wypełnienia do końca Bożej woli. Motyw przewodni każdego działania podejmowanego przez Błogosławionego odczytujemy w pragnieniu: kochać, czcić i służyć Panu Bogu… „Wszystko czynić będę w oczach Pana i na Jego chwałę. Każdy mój ruch, każda myśl moja będzie miała przyczynę w Bogu” (Bł. ks. Bronisław Markiewicz, Zapiski Życia Wewnętrznego, 26.02.1869 r.).
A Bóg, z przekonania wybrany i umiłowany nade wszystko, prowadził, wskazywał rozwiązania, przybywał z pomocą w trudnościach, podtrzymywał, wspierał, odpowiadał na trudne pytania, determinował. A Stwórca ofiarował mistyczną przyjaźń, pociągał ku sobie, zachwycał ogromem dobra i piękna, uszlachetniał serce, ukierunkowywał wzniosłe pragnienia, ukazywał sens i budził chęć zupełnego poświęcenia. „Nic nie na darmo: każdy ruch, każde słowo, najmniejszy czyn dla mego Pana i Ojca – dla mego Boga. Ja w Nim, przez Niego” (Bł. ks. Bronisław Markiewicz, Zapiski Życia Wewnętrznego, 11.05.1869 r.).
Stając na progu IX roku Michalickiej Wielkiej Nowenny, w osobie Ojca Bronisława odkrywamy ideał gorliwego duszpasterza oraz wzór wychowawcy dzieci i młodzieży. W Jego życiu i codziennym świadectwie miłości pragniemy odnaleźć inspirację do nowej gorliwości i ożywienia zapału w trosce o realizację charyzmatu naszej rodziny zakonnej. Od Błogosławionego Założyciela chcemy zaczerpnąć ducha służby i ofiary w czynnej realizacji miłości bliźniego oraz posłudze dla najbardziej potrzebujących. „Daj mi Twą mądrość, mądrość świętych. Każde słowo wcześniej dobrze rozważę. Tylko ku czci Boga. Daj mi właściwe spojrzenie, naucz mnie niewinności gołębicy, abym mógł poznać Ciebie i abym mógł poznać siebie” (Bł. ks. Bronisław Markiewicz, Zapiski Życia Wewnętrznego, 06.07.1869 r.).
Niech Dobry Bóg, przez orędownictwo naszego Błogosławionego Ojca Bronisława, uzdolni nasze serca do bycia wrażliwymi na odkrywanie i pełnienie Jego świętej woli. Niech budzi w nas nieustannie pragnienie osobistej świętości. Niech, poprzez zachwyt Jego miłością ku każdemu człowiekowi, czyni nas pełnymi entuzjazmu świadkami wiary.
Błogosławionego czasu świętowania –
Ks. Dariusz Wilk CSMA
Przełożony Generalny
Miejsce Piastowe, 30.01.2020 r.
Za: www.michalici.pl