Spotkanie rozpoczęło się w miniony poniedziałek, 3 listopada, uczestnictwem we Mszy św. przed Cudownym Obrazem Matki Bożej Licheńskiej w bazylice. Wczorajszy dzień był dla zakonników czasem skupienia, wyciszenia, medytacji i indywidualnego spotkania Chrystusem u tronu Matki Bożej Licheńskiej. Tego dnia bracia, którzy przybyli do Lichenia, spotkali się z ks. Zygmuntem Proczkiem, marianinem posługującym w parafii Niepokalanego Poczęcia NMP w Lublinie, który starał się odkryć przed współbraćmi wartość zakonnego życia o. Kazimierza Wyszyńskiego, jednego z najwybitniejszych marianów, kapłana żyjącego w XVIII wieku, dzięki któremu Zgromadzenie rozpoczęło ewangelizacyjną działalność w Portugalii. Dziś z kolei z braćmi spotkał się ks. Paweł Naumowicz MIC, przełożony Prowincji Opatrzności Bożej.
Zdaniem br. Jacka Brańki posługującego w licheńskim Sanktuarium, możliwość spotkania się współbraci w Licheniu jest jednym z elementów ich zakonnego życia:
„Pomysł zorganizowania spotkania powstał po to, aby podbudować braci, umocnić w powołaniu, aby mogli ze sobą pobyć, razem się pomodlić, wymienić doświadczenia, aby się nie czuli samotni. Specyfika powołania kapłańskiego i braterskiego, mimo, że w tym samym Zgromadzeniu, jednak trochę się różni. Księża realizują się w kontakcie ze świeckimi przez odprawianie Mszy św., prowadzenie konferencji, rekolekcji, spowiedź. Bracia w Zgromadzeniu Księzy Marianów zajmują się rzeczami bardziej materialnymi, przyziemnymi i czasami czują się w tym osamotnieni. I kiedy się spotykamy razem czujemy, że jest nas więcej. Takie spotkanie braterskie daje siłę, aby iść dalej przez życie przez kolejny rok ” – wyjaśnił zakonnik.
W ocenie br. Brańki zjazd odbywa się w Licheniu z prostego względu – w tutejszym domu zakonnym mieszka największa liczba braci (9) należących do Zgromadzenia w polskiej prowincji. Z tej prostej przyczyny łatwiej jest przyjechać innym współbraciom do Lichenia, aniżeli „licheniakom” wyjechać do innego domu zakonnego znajdującego się gdzieś w Polsce bądź za granicami naszego kraju.
Droga powołania braci zakonnych nieco różni się od tej, którą podążają kapłani. Przez pierwsze dwa lata spędzone w Zgromadzeniu kandydaci do posługi kapłańskiej i braterskiej wspólnie rozwijają swoją duchowość poprzez roczny postulat i roczny nowicjat. Razem też na zakończenie nowicjatu składają pierwszą profesję: śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Następnie ich drogi rozchodzą się – przyszli kapłani udają się na trwające 6 lat studia teologiczne, zaś pozostali bracia uczestniczą w kilkuletniej formacji junioratu, przygotowującej ich do złożenia profesji wieczystej.
W spotkaniu, które zakończy się jutro, tj. 6 listopada, łącznie uczestniczy 18 mariańskich braci zakonnych posługujących w Licheniu, Lublinie, Puszczy Mariańskiej, Stoczku Klasztornym i Warszawie.
Robert Adamczyk
Biuro Prasowe Sanktuarium