200-lecie urodzin założycielki Oblatek Serca Jezusa – Ludwiki Teresy de Montaignac obchodziły we wtorek, 8 września na Jasnej Górze siostry z Instytutu Oblatek Serca Jezusa.
Żyjąca w latach 1820-1885 Ludwika Teresa de Montaignac została beatyfikowana przez papieża Jana Pawła II w 1990 roku. Prowadziła pracę apostolską i charytatywną wśród najuboższych warstw społecznych. Założony przez nią w XIX w. Instytut Sióstr Oblatek Serca Jezusa składa się z trzech równoprawnych gałęzi: oblatek zakonnic, oblatek świeckich i oblatek zjednoczonych. Pierwsze dwie gałęzie składają oblacje i śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, trzecia żyje tylko duchowością wspólnoty.
„Nasza założycielka to, można powiedzieć, kobieta ewangeliczna. Przez całe swoje życie cierpiała i wtedy, kiedy cierpiała najwięcej, tworzyła. I co jest dziwne, leżąc w łóżku, poruszając się na wózku, można nawet zajechać do dalekiej Ameryki, i tam tworzyć ten charyzmat – mówi Krystyna Olearczyk
, oblatka żyjąca w świecie – Posłannictwo jest różne, bo założycielka nie chciała, byśmy były czy lekarkami, czy nauczycielkami – tam, gdzie jest potrzeba, tam, gdzie możemy żyć i dawać ludziom bezpieczeństwo, nawet w tym obecnym świecie, tam mamy iść, działać, czynić”.
„Od 14 maja świętowaliśmy 200-lecie narodzin naszej założycielki Ludwiki Teresy de Montaignac. To Francuzka, która po rewolucji francuskiej, kiedy nie wolno było głosić żadnej prawdy o Chrystusie, bo albo był za to szafot, albo zamknięcie, ona szła do ludzi, ona zauważyła, że tylko kobiety mogą odrodzić społeczeństwo, odrodzić rodziny” – mówiła Krystyna Olearczyk.
Siostry wzięły udział we Mszy św. sprawowanej o godz. 14.30 w Kaplicy Matki Bożej. Eucharystii przewodniczył i homilię wygłosił bp Andrzej Przybylski, biskup pomocniczy arch. częstochowskiej.
„Odprawiam tę Mszę św. jako dziękczynną za dar charyzmatu bł. Ludwiki Teresy de Montaignac w 200. rocznicę jej urodzin. Błogosławiona Ludwika Teresa to założycielka Instytutu Oblatek Serca Jezusowego. Modlimy się i za tę wspólnotę, za dzieła, które ta wspólnota prowadzi, za wszystkich, którzy ją tworzą” – mówił w powitaniu bp Andrzej Przybylski.
„Tak się składa, że gromadzimy się na tej Mszy św. w dzień urodzin Matki Bożej, ale i dzień urodzin jednej z błogosławionych Kościoła bł. Ludwiki Teresy de Montaignac. Chcemy ją sobie dzisiaj przypomnieć, ale jako tę której całe życie było rodzeniem się dla Boga – podkreślał w homilii bp Andrzej Przybylski – Wspólnota Oblatek Serca Jezusowego, której bł. Ludwika Teresa była założycielką, cały rok świętuje rocznicę jej urodzin. Bł. Ludwika Teresa urodziła się w 1820 r., 200 lat temu we Francji. I to, że się urodziła w pobożnej rodzinie, w atmosferze głębokiego życia religijnego, było decydujące i ważne w jej życiu, ale nie załatwiało wszystkiego. To był jej początek, jakby tło jej narodzin. Bardzo ważny moment, tak jak ważny moment jest w naszych urodzinach, tam się życie zaczęło, tam Bóg wszedł w nasze życie, ale wszedł w naszą wolność i nie wystarczyło, że urodziliśmy się konkretnego dnia, ale dorastając, już jako wolni ludzie, mamy ciągle rodzić się na nowo. Dlatego myśląc o życiu bł. Ludwiki Teresy myślę, że można znaleźć takie momenty, kiedy ona dla Boga ciągle musiała rodzić się na nowo, w obliczu nowego powołania i nowych zadań. Chyba bardzo ważny moment, takich duchowych jej narodzin zadział się 8 września 1843 r., kiedy ona, jako nastoletnia dziewczyna, przeżyła coś takiego, jak Maryja przeżyła w dniu Zwiastowania (…). Tamtego 8 września 1843 r. za przykładem swojej cioci, matki chrzestnej, postanowiła złożyć całkowicie siebie w ofierze Sercu Jezusowemu. To jest taki moment, kiedy człowiek podejmuje pierwszy raz świadomie decyzję – pójść na całego. Myślę, że to był bardzo przełomowy moment dla przyszłej błogosławionej, oddać się całkowicie”.
Zaledwie dziewięć lat po śmierci założycielki, w 1894 roku, siostry przybyły do Polski. Ich pierwsze domy znajdowały się m.in. w Krakowie i Częstochowie. Obecnie siostry posługują w czternastu krajach na trzech kontynentach.
o. Stanisław Tomoń
BPJG/ mś
LUDWIKA TERESA DE MONTAIGNAC (1820-1885) założycielka Instytutu
Narodzenie się jej powołania w rodzinie
Urodzona 14 maja 1820 roku, Ludwika Teresa de Montaignac dorastała w rodzinie głęboko chrześcijańskiej i zjednoczonej. Jako dziecko wrażliwe, pozwala dotknąć się poprzez kontemplację żłóbka podczas Bożego Narodzenia.
« Zrozumiałam tę tajemnicę Boga dziecięcia, ubogiego, cierpiącego… » L.T.M.
Przygotowana przez ciotkę i zarazem matkę chrzestną Panią de Raffin, kobietę głębokiej wiary, zamieszkuje u niej i inwestuje w społeczeństwo swoich czasów, które staje się dla niej wzorem. Jako młoda dziewczyna, entuzjastka, odkrywa pisma Świętej Teresy z Avila. Rozsmakowuje się w modlitwie psalmami, w kontemplacji i adoracji Najświętszego Sakramentu. Jej ciocia odkrywa przed nią ślub Sercu Jezusa. Ludwika Teresa złoży go 8 września 1843 roku. W tym wydarzeniu zobaczy kiedyś akt założycielski stowarzyszenia.
Niezwykłe dziedzictwo
Pani de Raffin dostrzega zagrożenia rodzącego się materializmu, religijnej obojętności i wzrostu indywidualizmu, które przenikają w strukturę rodziny. Opracowuje ona projekt stowarzyszenia wpływowych kobiet zaangażowanych w szerzenie Miłości Serca Jezusa w swoich środowiskach, poprzez ślub Najświętszemu Sercu Jezusa.
Po śmierci swojej ciotki, Ludwika Teresa rezygnuje ze wstąpienia do Karmelu, aby podjąć się w pełni realizacji tego ambitnego projektu.
Kobieta wiary i działania
W 1848 roku Ludwika Teresa przybywa do Montluçon, gdzie rozpoczyna niestrudzone apostolstwo: zakłada sierociniec, angażuje się w zgromadzenie dzieci Maryi, organizuje katechezy dla młodych ludzi żyjących w trudnych warunkach i daje rekolekcje dla rodzin robotniczych. Zakłada dzieło ubogich kościołów, ustanawia Adorację Wynagradzającą i buduje w latach 1862 – 1864 kaplicę poświęconą Miłości Serca Jezusa. Tworzy Dzieło Samuelitów w celu formacji młodych chłopców, przygotowując ich w ten sposób do małego seminarium duchownego.
Mianowana Sekretarką Generalną Apostolatu Modlitwy w roku 1875, Ludwika Teresa prowadzi ważną korespondencję z członkami Apostolatu we Francji i na całym świecie.
Dotknięta gruźlicą kości, próbuje złagodzić swój ból za pomocą termicznych metod leczenia. Nawiązuje więzy przyjaźni z kobietami, które odegrają bardzo ważną rolę w rozprzestrzenianiu dzieł, które są zakładane w Diecezji Moulins i w innych regionach.
W 1874 roku rodzi się Pobożne Zjednoczenie Oblatek Serca Jezusa; jego pierwsze reguły zostały zatwierdzone przez biskupa Moulins. Ludwika Teresa wybrana Przełożoną Generalną kontynuje redagowanie Konstytucji. Jako prawdziwy przewodnik duchowy, wie jak dostosować formację pierwszych Oblatek do ich stanu życia i indywidualnych charyzmatów. Wymienia wiele listów ze swoimi współpracownikami i szybko otwiera nowe domy w Paryżu, Montélimar, Lyonie i Paray le Monial.
Ludwika Teresa wrażliwa jest na wydarzenia świata i czyta codziennie gazety, będąc uważną na znaki czasów. W swoich zmaganiach nigdy nie przestaje mówić o swojej miłości do Chrystusa i jej przywiązaniu do Kościoła powszechnego. Po wielkim cierpieniu i zjednoczeniu z męką Pańską zmarła 27 czerwca 1885 roku w Montluçon.
Ludwika Teresa zostaje ogłoszona « Błogosławioną » przez papieża Jana Pawła II w Rzymie 4 listopada 1990 roku. Kościół uznaje w niej « wzór głęboko przeżywanej i aktywnej wiary ».
