Opracowanie to opowiada o szwedzkim biskupie przełomu średniowiecza i ery nowożytnej, żyjącym w latach 1464-1538, ukazując jego postać w kilku aspektach: jako wiernego Kościołowi biskupa, zatroskanego o swoich wiernych pasterza i duchowego przewodnika w trudnym czasie wpływów Reformacji; jako przewidującego polityka, oddanego ojczyźnie patriotę, kulturoznawcę i historyka; jako dobrego zarządcę i organizatora, praktycznego modernizatora oraz hojnego mecenasa sztuki; a także jako biskupa – wygnańca, zmuszonego do opuszczenia Szwecji z powodu swej wierności Kościołowi, zasadom chrześcijańskim i tradycjom pokoleń.
Autor przedstawia postać bp. Hansa Braska, zapomnianego i tendencyjnie pomijanego w różnych opracowaniach historycznych, jako niezłomnego pasterza (próbującego ochronić Królestwo Szwecji przed protestantyzmem) porównując go do kard. Stanisława Hozjusza. Bp. Hans Brask, po długiej tułaczce w Królestwie Polskim i ówczesnej Europie zmarł w cysterskim klasztorze w Lądzie nad Wartą, gdzie obecnie mieści się nasze seminarium.
Ciekawy wątek opracowania stanowi refleksja na temat atmosfery jaką w czasach Hansa Braska w regionie bałtyckim stworzyło powstanie Unii Kalmarskiej, której działalność i hegemonia jednego królestwa – Danii, doprowadziło ostatecznie do rozpadu Unii poprzedzonego krwawymi konfliktami zbrojnymi. Między wierszami wyczuwa się przestrogę i obawę oraz mimo woli poszukuje się analogii z działaniami Unii obecnie istniejącej w Europie.
Zachęcam do lektury tej cennej pozycji, opatrzonej ciekawym dodatkiem, prezentującym postać bp. Hansa Braska w wyobrażeniach malarzy (m.in. G. Wernera i A. Swacha).
kl. Arkadiusz Orzechowski SDB