Ostatniej podczas Kapituły Mszy św. w kaplicy domowej przewodniczył prowincjał ks. Artur Sanecki. Dziękowano w niej za czas łaski, jakim była Kapituła.
– Mamy dwa zasadnicze motywy dziękczynienia: za to, co się dokonało w prowincji od ostatniej kapituły i czym jako prowincja jesteśmy dziś, a także za to, co się tu dokonało przez ten ostatni tydzień – powiedział w homilii ks. Dariusz Salamon, wikariusz prowincjalny.
Zdaniem Kaznodziei, widoczny spadek powołań nie powinien prowadzić do pesymizmu, lecz jeszcze bardziej mobilizować do pracy w tym obszarze. Jest natomiast – w ocenie ks. Salomona – ogromny kapitał ludzki i wiele różnorodnych zaangażowani apostolskich, świadczących, że prowincja się rozwija.
– O tej żywotności prowincji świadczą również nowe dzieła, które w ostatnim czasie powstały, nowatorskie, odważne, które pomnażają nasze dobre imię, ale ufamy, że są przede wszystkim na chwałę Bożego Serca. Świadczą one o tym, że mamy w prowincji dobry grunt do rozwoju charyzmatów osobistych, ale mamy też osoby takimi darami uposażone – zauważył, dodając, że prowincja jest otwarta na nowe wyzwania współczesnego świata.
Uznając Kapitułę za czas łaski podkreślił, że była ona także znakiem wielkiego braterstwa. – Mieliśmy dla siebie wiele wyrozumiałości, cierpliwości, szacunku. Pomimo podejmowania trudnych i może bolesnych spraw i tematów zwyciężył duch odpowiedzialności, zrozumienia. Możemy być wdzięczni Bogu za dobrego ducha dialogu, podejmowanego ze szczerością ii zaufaniem. Za umiejętność wspólnego poszukiwania i rozeznawania dobra dla naszej prowincji. Dziękujemy dziś Bożemu Sercu za tego ducha zaangażowania, ale i za wykonaną wielką pracę – posumował.
W czasie obrad, w swym wystąpieniu prowincjał omówił niektóre punkty wypracowanego schematu Projektu Apostolskiego Prowincji i zaprosił delegatów do wyrażenia własnych opinii. Następnie przewodniczący Komisji Redakcyjnej ks. Stanisław Mieszczak przedstawił projekt końcowych uchwał i wskazań Kapituły, o których potem dyskutowano na sesji. Wysłuchano i przyjęto przygotowane przez ks. Krzysztofa Naporę odpowiedzi członków Kapituły na Ankietę dotyczącą XXIII Kapituły Generalnej, której będzie towarzyszyć zawołanie: „Miłosierni we wspólnocie z ubogimi”. Zatwierdzono treść Przesłania uczestników XII Kapituły do współbraci polskiej prowincji.
Jednym z ostatnich akordów Kapituły była prezentacja multimedialna ks. Zdzisława Śmiertki o pracy duszpasterskiej i społecznej sercanów na Mołdawii. – Działalność duszpasterska jest ściśle związana z konkretną pomocą, bo biedy jest tam wiele. Pomagamy dzieciom i młodym rozwijać ich uzdolnienia, ale nieraz trzeba ich po prostu nakarmić. Szukamy nowych sposobów dotarcia do ludzi, którzy często nie interesują się sprawami religijnymi i cieszymy się każdym „zdobytym” człowiekiem – powiedział pracujący w tym regionie od 18 lat ks. Śmiertka. Z kolei o działalności sercanów w kraju tysiąca jezior Finlandii opowiadał przełożony dystryktu ks. Zenon Strykowski.
W głosowaniu zatwierdzono treść Uchwały Kapituły, która posłuży zarządowi Prowincji za wytyczne programowe na następne lata, po czym prowincjał wypowiedział formułę zamykająca XII Kapitułę Prowncjalną. Podziękował wszystkim za wkład podczas jej trwania i za odpowiedzialność za dobro prowincji. – W czasie tych dni staraliśmy się wsłuchiwać w głos Boga i glos współbrata, ponieważ chcieliśmy jak najlepiej przysłużyć się prowincji w której żyjemy. Mamy jeszcze raz więcej umocnić nasz wybór i powołanie, o czym słyszeliśmy dziś w czytaniach mszalnych – podkreślił ks. Sanecki, któremu z kolei w imieniu wszystkich ojców kapitulnych podziękował najstarszy uczestnik obrad ks. Józef Gaweł.
Na koniec w kaplicy domowej zaśpiewano uroczyste „Te Deum” i modlono się o jak najlepsze owoce Kapituły.
Ks. Andrzej Sawulski SCJ
Więcej (zdjęcia) na: www.sercanie.pl
Kraków: Piąty dzień Kapituły Prowincjalnej
Obradujących w Domus Mater delegatów odwiedził sercański biskup Józef Wróbel. W tym dniu zajmowano się propozycjami zmian w Dyrektorium Prowincjalnym.
Przewodnicząc Mszy św. w domowej kaplicy, ks. bp Wróbel w kazaniu nawiązał do idei wynagrodzenia, wpisanego w charyzmat sercanów i wskazał na Maryję, jako wzór życia wynagrodzeniem. Zachęcił wszystkich do pogłębienia duchowości wynagradzającej i życzył owocnych obrad.
Na piątek zaplanowano prezentację zmian niektórych zapisów w Dyrektorium Prowincjalnym. Poprawki przygotowane wspólnie z ks. prof. Józefem Wroceńskim zrelacjonował ks. dr Marek Stokłosa, adiunkt w Katedrze Prawa o Sakramentach na Wydziale Prawa Kanonicznego UKSW w Warszawie i wykładowca prawa kanonicznego w WSM Księży Sercanów w Stadnikach. Następnie głosowano nad modyfikacjami niektórych numerów Dyrektorium.
W tym dniu z ojcami kapitulnymi pożegnał się radny generalny z Rzymu, ks. John van den Hengel, który udał się na uroczystości do Holandii, upamiętniające sercańskich męczenników z Konga. – Byłem tutaj, by wypełnić funkcję służebną wobec waszej prowincji. Gratuluje dobrego zorganizowania Kapituły i mam nadzieję, że przyniesie jak najlepsze owoce dla rozwoju prowincji” – powiedział gość z Rzymu, dziękując za przeżycie cudownych dni w Krakowie. Słowa wdzięczności za braterska obecność i za wszelką życzliwość wobec prowincji polskiej wyraził prowincjał ks. Artur Sanecki, przekazując również pozdrowienia dla Generała i Zarządu Zgromadzenia.
Podczas dalszej dyskusji dużo uwagi poświęcono kryteriom wyboru delegatów do Kapituły. – Nie ma idealnego systemu wyborczego. Zawsze będzie jakaś krytyka sposobu wyboru – zauważył ks. Stokłosa, podkreślając, że Kapituła ma reprezentować całość prowincji.
Na popołudniowej sesji rozpatrywano kolejne punkty Dyrektorium i wniesione pod obrady postulaty, m.in. dyrektora misji krajowych dotyczące prowadzonej działalności misyjnej. Prowincjał pogratulował także ks. prof. Władysławowi Majkowskiemu objęcia funkcji rektora Akademii Polonijnej w Częstochowie.
Podczas prac w grupach, a potem na sesji w sali konferencyjnej mówiono o zaangażowaniu społecznym sercanów w parafiach i wspólnotach, współpracy z innymi jednostkami w Europie oraz o misjach „ad gentes”.
Uczestnicy Kapituły mieli okazję zobaczyć funkcjonujący już „Biały dom”, dawną siedzibę kurii prowincjalnej, której pomieszczenia zostały zaadoptowane na niewielki Hostel. W budynku mieszka też kilka rodzin.
Ks. Andrzej Sawulski SCJ
Więcej (zdjęcia) na: www.sercanie.pl