Świętowanie rozpoczął rektor WSD ks. Jan Kijek MS, który przywitał wszystkich obecnych, przybliżając krótko historię powstania seminarium. Później zgromadzeni wysłuchali wykładu inauguracyjnego ks. prof. UPJPII dr. hab. Andrzeja Witko pt. Obraz Bożego Miłosierdzia – dar i zobowiązanie.
Następnie odbyła się uroczysta Eucharystia pod przewodnictwem rektora Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w krakowskich Łagiewnikach – bp. Jana Zająca. Mszę św. koncelebrowało ponad dwudziestu kapłanów na czele z prowincjałem – ks. Władysławem Pasiutem MS z Warszawy. Na samym początku bp Jan Zając dokonał poświęcenia obrazu bł. Jana Pawła II, znaku i zobowiązania do pogłębionego studium tego duchowego programu i dziedzictwa, które zostawił Papież z Polski.
Chcemy dzisiaj szczególnie podczas tej Eucharystii dziękować Bogu za ten miniony czas, za wszelkie łaski, jakich Bóg nam udzielił, za te pokolenia Kapłanów, zakonników, którzy formowali się w tym seminarium, aby podejmować misję Kościoła, Zgromadzenia, chcemy dziękować za tych ludzi dobrej woli, którzy w różnoraki sposób wspierali nas w dokonującym się procesie formacji w budynku tego seminarium – podkreślił rektor WSD, ks. Jan Kijek MS na początku Mszy św.
Licznie przybyli także na tę uroczystość zaproszeni goście i przyjaciele seminarium, jak również alumni, nowicjusze z Dębowca i postulanci z Dominikowic wraz ze swoimi wychowawcami. Na zakończenie Eucharystii przełożony prowincjalny ks. Władysław Paisut MS podziękował raz jeszcze zebranym za obecność, podkreślając jak bardzo ważną rolę pełniło i pełni saletyńskie seminarium w życiu Prowincji i Kościoła Krakowskiego. Na przestrzeni 25 lat zostało wyświęconych 175 kapłanów, misjonarzy saletynów – zauważył z Ksiądz Prowincjał. To okazja do dziękczynienia za dar powołań. Później wszyscy udali się na wspólną agapę do seminaryjnego refektarza.
Trochę historii… W roku 1967 saletyni z inicjatywy ks. Tadeusza Bąka MS, ówczesnego ekonoma prowincjalnego, kupili od pana Konstantego Miszkurki dom parterowy w surowym stanie. Pierwszym saletynem, który w tym domu zamieszkał był ks. Tadeusz Bąk MS. W dniu 30 września 1972 roku Rada prowincjalna zdecydowała o adaptacji tego domu na dom zakonny wg przygotowanych planów. W latach późniejszych powiększono go przez dobudowanie piętra i kaplicy domowej.
Dzieła rozbudowy domu i budowy kaplicy dokonał w latach 1974-1979 ks. Czesław Hałgas MS sr. Najpierw w roku 1979 dokonano wystroju wnętrza kaplicy, następnie dnia 12 lutego 1980 roku Kuria Metropolitalna w Krakowie wyraziła zgodę na otwarcie domu zakonnego przy ul. Koszalińskiej, a dnia 12 sierpnia tegoż roku kard. Franciszek Macharski erygował kaplicę pw. Matki Bożej Saletyńskiej, otwierając przy niej punkt katechetyczny dla dzieci i młodzieży.
Od dnia 1 października 1981 roku w domu zakonnym przy ul. Koszalińskiej zamieszkała grupa kleryków, którzy nie mogli się pomieścić w domu seminaryjnym w Krakowie przy ul. Wiślnej 11. Od tej chwili placówka ta służyła również, jako drugi dom formacyjny dla kleryków.
W dniu 1 marca 1983 roku, metropolita krakowski, kard. Franciszek Macharski erygował parafię Matki Bożej Saletyńskiej z obowiązkiem wybudowania nowego kościoła. Budowę kościoła rozpoczęto na zakupionym placu przy ul. Cegielniana 43 – 2 maja 1985 roku. Do 14 listopada 1986 roku parafia korzystała z kaplicy zakonnej przy ul. Koszalińskiej12.
W latach 1982-1985 wybudowano dwupiętrowy budynek wg projektu pana inż. architekta Wacława Stefańskiego, który połączono z istniejącym już domem zakonnym. W nim to w dniu 1 października 1985 roku Rada prowincjalna zorganizowała WSD Zgromadzenia Księży Misjonarzy Saletynów. Jego uroczystego otwarcia i poświęcenia dokonał w dniu 23 września 1986 roku kard. Franciszek Macharski, metropolita krakowski.
ks. Piotr Szweda MS
rzecznik Prowincji
Za: www.saletyni.pl