W niedzielę 2 lutego obchodzimy święto Ofiarowania Pańskiego. Wspominamy moment, gdy Józef i Maryja udali się do świątyni jerozolimskiej, aby przedstawić i ofiarować Bogu Jezusa. Wówczas też sam Bóg przedstawił swojego Syna światu. „Uczynił to poprzez usta starca Symeona i prorokini Anny, którzy rozpoznali w Dziecięciu światło na oświecenie pogan i chwałę Izraela (por. Łk 2,32)” – wyjaśniają biskupi.
Nasz chrzest to moment, w którym rodzicie i chrzestni przedstawili nas i ofiarowali Panu. „Tę podstawową prawdę często przypomina nam liturgia Kościoła, aby budzić w nas coraz większą świadomość naszej tożsamości – tego, kim jesteśmy, i by uczyć nas przeżywać własną konsekrację chrzcielną z dumą i radością. «Zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi i rzeczywiście nimi jesteśmy!» (1 J 3,1)”. Zadaniem chrześcijan, naszą misją w świecie jest „promieniowanie tym Światłem, którym jest Osoba Jezusa Chrystusa”.
Od wielu lat Kościół łączy Święto Ofiarowania Pańskiego z Dniem Życia Konsekrowanego. Osoby konsekrowane przez ślubowanie rad ewangelicznych posłuszeństwa, ubóstwa i czystości są w sposób szczególny poświęcone Bogu. „Nie jest to osobna, jakby dodatkowa konsekracja, ale bardziej radykalna realizacja zobowiązań płynących z chrztu świętego” – wyjaśniają biskupi. Radykalizm życia konsekrowanego polega na tym, że „cały człowiek oddaje się do dyspozycji Temu, który ukochał go aż do końca”.
Przez głęboką komunię z Bogiem osoby konsekrowane pokazują światu skąd czerpać siłę i nadzieję na przyszłość oraz jak budować wzajemne relacje w oparciu o przebaczenie i miłość. Przykładem takiej postawy jest świadectwo wspólnoty trapistów z Algierii, którzy nie opuścili klasztoru w Tibhrine i wiosną 1996 r. zostali uprowadzeni i zamordowani przez muzułmańskich fundamentalistów.
Biskupi zachęcają do modlitwy za osoby konsekrowane, które „dają świadectwo życia dla Boga, nawet jeśli to oznacza dla nich bycie znakiem sprzeciwu wobec tych, którzy nie znają Chrystusa, jak i tych, którzy świadomie odrzucają Jego światło”. Zwracają się również z apelem do młodych, by nie bali się odpowiedzieć na Boże wezwanie: „Jeśli Pan Cię wzywa, nie ociągaj się, ale wyrusz w drogę! To On zabierze Cię ze sobą, poprowadzi za rękę i pozwoli wypłynąć na głębię”.
Zobacz także:
Za: www.episkopat.pl