Klaryski od Wieczystej Adoracji obchodzą 70. rocznicę ustanowienia w klasztornym kościele w Kętach nowenny do Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Obraz, namalowany przez Stanisława Jarząbka juniora, został uroczyście poświęcony przez bp. Stanisława Rosponda u redemptorystów w Krakowie 4 września 1954 r. oraz otrzymał certyfikat potwierdzający, że jest wierną kopią wizerunku rzymskiego.
Jak wyjaśnia s. Rafaela Rapacz OCP, certyfikat wystawił w dniu poświęcenia ówczesny prowincjał o. Kazimierz Hołda CSsR. – Osobiście dokonał on odsłonięcia obrazu w naszym kościele i poprowadził w dniach 28-29 listopada 1954 r. bezpośrednie przygotowanie do uroczystego zainaugurowania nabożeństwa ku czci Matki Bożej Nieustającej Pomocy, głosząc konferencje maryjne oraz ucząc siostry i wiernych odpowiednich modlitw i pieśni – zaznacza.
Kronikarka klasztoru klarysek w Kętach zanotowała 30 listopada 1954 r. : „Zaraz po porannej mszy świętej., gdy kościół i kaplica Męki Pańskiej wypełnione były po brzegi, o. Kazimierz odprawił pierwszą Nowennę do Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Śpiewana była cała litania loretańska, odpowiednie modlitwy i pieśni do Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy, których nas nauczył ojciec Kazimierz CSsR. Odczytane były podziękowania i prośby, a było ich łącznie ponad 140. Przeżycie było ogromne. Tego dnia Matka Boża otrzymała w prezencie pierwsze wotum, które zawieszone zostało na Jej obrazie”.
Ustalono, że co tydzień, we wtorek, odprawiane będą dwie nowenny, pierwsza o godz. 17:30, a druga o 19:30, ponieważ chcących brać udział w nowennie jest bardzo dużo.
Zakon Sióstr Klarysek od Wieczystej Adoracji (OCPA) powstał w połowie XIX w. we Francji. Do jego powstania przyczyniło się dwoje fundatorów: ks. Jan Chrzciciel Heurlaut i Matka Maria od św. Klary (Wiktoria Józefina Bouillevaux). W 1866 r. do wspólnoty w Troyes wstąpiła Polka – Ludwika Morawska – Matka Maria od Krzyża. W 1871 roku przeszczepiła ona zakon Franciszkanek Najświętszego Sakramentu na ziemie polskie.
Początkowo siostry próbowały założyć klasztor w Granowie, a następnie w Gnieźnie. Na skutek germanizacji i kulturkampfu musiały opuścić Wielkopolskę i osiedliły się we Lwowie. Stamtąd wyszły kolejne fundacje. Obecnie na całym świecie istnieje 29 autonomicznych domów Klarysek od Wieczystej Adoracji – m.in. we Francji, w Niemczech, w Austrii, Stanach Zjednoczonych, Indiach i Bangladeszu. W Polsce jest osiem takich domów: w Bydgoszczy, Elblągu, Hajnówce, Kętach, Kłodzku, Pniewach, Słupsku i Ząbkowicach Śląskich.