Przełożony prowincjalny, o. Tadeusz Florek, wybrany na ponowna kadencję, podziękował wszystkim uczestnikom kapituły za ich twórczą pracę i wręczył dokumenty nominacyjne członkom rady prowincjalnej i przeorom, którym kapituła powierzyła w swych wyborach te posługi.
Uczestnicy kapituły podziękowali tym, którzy wspierali ich swoją modlitwą. Skierowali też do wszystkich, którzy w swym życiu chrześcijańskim korzystają ze skarbów karmelitańskiej, następujące przesłanie:
Przesłanie IX Kapituły Prowincjalnej
Krakowskiej Prowincji Zakonu Karmelitów Bosych
Niniejszą kapitułą zamykamy czas obfity w łaski wplecione w naszą historię. W ocenie przebytej drogi dominujące znaczenie miały wielkie wydarzenia: 500-lecie urodzin św. Teresy od Jezusa, Światowe Dni Młodzieży i wizyta duszpasterska papieża Franciszka, Rok Życia Konsekrowanego, Rok Miłosierdzia, 1050 rocznica chrztu Polski. Dopełnieniem tych okoliczności jest obchodzone w tym roku 400-lecie erygowania Polskiej Prowincji Karmelitów Bosych i przeżywane 100-lecie objawień fatimskich.
Jubileusz naszej Matki stworzył okazję do odczytania na nowo doktryny św. Teresy, ponownego „zasmakowania piękna naszego charyzmatu”, oraz jego popularyzacji. Zdajemy sobie sprawę, że ideał terezjański, pomimo naszej słabości i kruchości, stanowi wielkie bogactwo i zobowiązanie.
Po zrelacjonowaniu najważniejszych wymiarów życia i posługi Prowincji w minionym triennium, podjęliśmy trud wypracowania zasadniczych ukierunkowań dotyczących charyzmatu i życia wspólnot w różnych częściach świata, gdzie posługujemy, gdyż tematem obecnej kapituły uczyniono „Tożsamość, misję i rozwój ducha braterskiego we wspólnocie lokalnej”. Dzięki temu pogłębiliśmy wrażliwość eklezjalną i spojrzenie na całość naszej Prowincji z punktu widzenia wspólnot lokalnych – ich potrzeb i problemów. Umiejętność rozeznania czy też wytyczania kierunków osadzona jest w konkretnych warunkach, dlatego warto mówić o problemach w kontekście wspólnot lokalnych, tym bardziej, że nasza prowincja jest obecna w różny sposób w kilkunastu krajach.
W tych kontekstach lokalnych podejmujemy misję, będąc świadomi, że uczestniczymy w powszechnej misji Chrystusa, często pośród samotności, przełamując lęki, jako posłani wychodzimy do świata, który może być dla nas wrogi.
Podczas obrad zajęliśmy się autonomią delegatury naszych misji afrykańskich, w regionie Wielkich Jezior (Rwanda, Burundi). Podjęta ponad 45 lat temu praca naszych misjonarzy owocuje już wystarczającą liczbą profesów oraz stworzeniem niezbędnej infrastruktury do zapewnienia samodzielnej obecności tego szlachetnego dzieła w postaci wikariatu. Przeanalizowaliśmy i zaaprobowaliśmy Statut Wikariatu Regionalnego, oraz instrukcję przeprowadzenia I Kongresu Kapitulnego, co uświadamia rozpoczęcie nowego etapu w kierunku Karmelu autochtonicznego w Burundi i Rwandzie. Wymaga to reintegracji zróżnicowanych pod wieloma względami braci z Afryki (pochodzenie, narodowość, język, wiek), wychowania do współodpowiedzialności za budowanie wspólnoty, a także podtrzymywania więzi pomiędzy przyszłym wikariatem a Krakowską Prowincją.
Zapoznaliśmy się również z sytuacją w innych regionach (USA, Niemcy, Ukraina, Słowacja, Łotwa). Uczestnicy IX kapituły Prowincji Krakowskiej pochylili się także nad tematami misji i wspólnoty: tożsamość charyzmatyczna, modlitwa, wspólnota jako dar i misja, zaangażowanie w jej budowanie, formacja stała we wspólnocie lokalnej, posługa przełożonego, wyznaczanie priorytetów i planowanie w życiu i posłudze wspólnoty, oraz rekreacje wspólnotowe.
Charyzmat, będąc uzdolnieniem do uczestniczenia w bogactwie łaski przejawia się i „wciela” w życiu poszczególnych osób i we wspólnocie. Charyzmatyczna obecność jest w trakcie tworzenia, in statu fieri, a wspólnota zakonna jako rzeczywistość nadprzyrodzona pozwala, by każda osoba wyzwoliła w sobie dynamikę łaski. W klimacie pokory chcemy pogłębiać sensus ecclesiae, synchronizując charyzmaty osobiste ku wspólnemu budowaniu. Realizowany charyzmat, by stawał się coraz bardziej nośny i mógł skutecznie docierać do ludzi, powinien otworzyć się na nowe możliwości środków komunikacji społecznej.
Troską naszej prowincji stała się jedność we wspólnotach, w wymiarze wewnętrznym, jak i pomiędzy różnymi kontekstami kulturowymi. Ważnym elementem naszego życia jest planowanie oraz ukierunkowanie działań poszczególnych wspólnot i zakonników.
Prowincja swą pieczą ogarnia formację stałą akcentując lokalne uwarunkowania.
Aby realizować wyznaczone zadania gremium kapitulne po wyborze Ojca Prowincjała odnowiło poświęcenie Prowincji Duchowi Świętemu, a w sanktuarium czerneńskim, zawierzyliśmy Prowincję Pani Karmelu, a na zakończenie kapituły przed obrazem wadowickim – Naszemu Opiekunowi, św. Józefowi.
Uświadamiając sobie powagę czasu, w kontekście przeżywanego roku fatimskiego i 400-lecia powstania Polskiej Prowincji, kierujemy do wszystkich Współbraci i Sióstr Karmelitanek Bosych nasze braterskie pozdrowienie i wyrazy komunii. Pragniemy uhonorować również członków Świeckiego Zakonu, wyrażając nasze uznanie za modlitwę, wierność i dynamizm rozwoju. Pozdrowienie kierujemy również do osób konsekrowanych, agregowanych do wielkiej Rodziny Karmelu Terezjańskiego. Obejmujemy także naszą modlitwą i duchowym wsparciem wszystkich związanych z naszą tradycją, a zwłaszcza Rodzinę Szkaplerzną, przynależących do grup modlitewnych, skupionych w kręgach, ruchach i stowarzyszeniach istniejących przy naszych klasztorach, życząc wszelkiego błogosławieństwa i opieki Maryi, naszej Siostry i Matki, w tym szczególnym czasie łaski.
Pamiętając o świętym zobowiązaniu wobec tylu wspaniałych poprzedników, jak św. Rafał Kalinowski, bł. Alfons M. Mazurek i Słudzy Boży o. Anzelm Gądek, br. Franciszek Powiertowski i o. Rudolf Warzecha, ufając w Boże Miłosierdzie, z nadzieją i odwagą podejmujemy wyzwania najbliższej przyszłości.
o. Szczepan T. Praśkiewicz OCD
rzecznik prasowy kapituły
Za: www.karmel.pl