Terezjański duch wypełnił po brzegi kaplicę Królowej Polski. Ujawniał się w modlitwie wewnętrznej opartej na tekstach Świętej Matki, poprzez rozważania różańcowe zaczerpnięte z jej refleksji, do dialogu z Maryją, odtworzonego na podstawie doświadczenia Teresy. Było czymś niezwykle radosnym usłyszeć echo Salve i karmelitańskich śpiewów, rozbrzmiewających w jasnogórskiej kaplicy. Muzyczną stronę czuwania uświetnił zespół, który posługuje przy kościele karmelitów bosych we Wrocławiu.
Kulminacyjnym momentem tej karmelitańskiej nocy była Eucharystia o północy, w intencji wszystkich trzech gałęzi Zakonu, o żarliwość serc i gorliwe powołania. Przewodniczył nowo wybrany na kapitule w Awili, definitor generalny, o. Łukasz Kansy wraz z prowincjałem Krakowskiej Prowincji, o. Tadeuszem Florkiem, który wygłosił homilię. Koncelebra zgromadziła również karmelitów bosych z obu polskich Prowincji, z delegatami ds. Świeckiego Karmelu, o. Robertem Marciniakiem i o. Krzysztofem Górskim.
Rześkie po popołudniowym deszczu powietrze, przyniosło orzeźwienie w czasie nocnej przerwy. Pod gołym niebem, wszyscy oddychali klimatem wspólnoty. Dziedziniec przed kaplicą wypełniały powitania, rozmowy, posiłek i termosy z kawą. A pośród tego „Sto lat!” dla o. Krzysztof Górskiego, który właśnie obchodził urodziny.
Terezjańskiego ducha wspólnoty czuć było wszędzie. I to wspólnoty pojętej szeroko i rozłożonej na wszystkie gałęzie Karmelu. Byli Ojcowie, którzy trwali prze całą noc, bracia postulanci ze swoim magistrem, o. Adamem Hrabią, również siostry karmelitanki bose, nad ranem „rozdające pocałunki” relikwii Matki Teresy. No i oczywiście setki świeckich karmelitów, pełnych żaru modlitwy i śpiewu, rozproszonych po całej kaplicy, w ławkach, na stołeczkach, krzesełkach i podłodze. W krytycznych momentach nocy wtulonych w sąsiada i drzemiących.
Kiedy pierwsze ptaki rozpoczęły swój koncert, Karmel w Kaplicy Cudownego Obrazu zaintonował Flos Carmeli… W tym czasie oblicze Czarnej Madonny zaczęła powoli zakrywać mechaniczna zasłona. „ «Dla Ciebie się narodziłam. Co chcesz, abym czyniła», to słowa św. Teresy, które stały się hasłem Roku Jubileuszowego. Teresa składa swoje serce w rękach Boga, miłującego Ojca. My patrzymy razem z Maryją, razem z Teresą w tym samy kierunku. Patrzymy na Boga, którego mamy jakąś intuicję poprzez pragnienie jedności, pragnienie komunii i komunikowania się ze sobą. Jest nas wielu, mamy doświadczenie jedności” – powiedział w homilii Ojciec Prowincjał. Słowa te są streszczeniem tej karmelitańskiej nocy na Jasnej Górze.
Więcej (zdjęcia) na: www.karmel.pl