Budowę kolekcji rozpoczęto w 2005 roku. Zgromadzono do tej pory ponad sto obiektów, których piękno i różnorodność można podziwiać w jednej z sal Muzeum. Prezentowane szopki zostały pozyskane do zbiorów muzealnych przez jezuickich misjonarzy, osoby świeckie jak i zakupione staraniem kustoszy. Najstarsze mają ponad 100 lat i pochodzą z terenów Europy. Kolekcja gościła już w kilku polskich muzeach.
Figurki szopki niemieckiej powstały najprawdopodobniej na przełomie XIX i XX w. i zostały wykonane według grafiki Albrechta Dürera. Z innych, równie starych, zachowały się jedynie poszczególne grupy. Trzej Królowie prawdopodobnie pochodzą z jednej z licznych pracowni neapolitańskich. Zachwycają starannością wykonania, jak i realistycznym indywidualizmem postaci. Najokazalsze szopki pochodzą z Włoch: Neapolu i Gubbio. W obu, betlejemską stajenkę wkomponowano w pejzaż miejski, z piętrzącymi się ponad nim wzgórzami i bielejącymi na ich grzbietach zarysami średniowiecznych budowli. Równie ciekawie i interesująco, acz inaczej, prezentują się barwne szopki z Austrii, Hiszpanii czy Polski.
Przeciwieństwo do nich stanowi paręnaście szopek pochodzących z Afryki. Te, w odróżnieniu od europejskich wzruszają prostotą i skromnością. Starannie rzeźbione w białym drewnie akacji lub ciemnym mahoniu, są z zasady monochromatyczne i tym samym, na swój sposób szlachetne. Jest jednak wyjątek. Stanowi go barwna szopka z Madagaskaru umiejscowiona we wnętrzu butelki. Warte zobaczenia są też azjatyckie i południowoamerykańskie przedstawienia narodzin Jezusa.
Więcej informacji można znaleźć na stronie muzeum.
Przemysław Mąka SJ