W środę 10.10.2012 roku w krakowskim Kolegium Księży Jezuitów w wieku 78 lat zmarł o. Piotr Lenartowicz SJ, wybitny polski jezuita, kapłan, filozof przyrody, lekarz i wieloletni wykładowca akademicki.
Ojciec Piotr urodził się 25.08.1934 roku w Warszawie. Był synem Wiesława i Krystyny z domu Schneider. Całe swoje życie poświęcił pracy naukowej. W 1958 roku uzyskał dyplom lekarza medycyny na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Warszawie. Od 1956 pracował jako asystent w Zakładzie Fizjologii Człowieka Akademii Medycznej w Warszawie, a od 1958 również w Zakładzie Fizjologii PAN w Warszawie. W 1961 roku obronił pracę doktorską z zakresu neurofizjologii.
W 1960 roku wstąpił do Towarzystwa Jezusowego. Po ukończeniu nowicjatu w Kaliszu, studiował filozofię w latach 1962-64 na Wydziale Filozoficznym Towarzystwa Jezusowego w Krakowie, uzyskując stopień licencjata. Następnie studiował teologię na Wydziale Teologicznym Bobolanum w Warszawie uzyskując stopień licencjata teologii w 1969 roku. W trakcie tych studiów, w roku 1968 przyjął święcenia prezbiteratu. W 1977 roku złożył uroczystą profesję zakonną.
W 1971 rozpoczął studia doktoranckie na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, pracując w okresie 1972-73 jako kapelan w Westminster Cathedral w Londynie i uczestnicząc w seminarium prof. Romano Harré na Oxford University. Pracę doktorską z filozofii pt. Phenotype Genotype Dichotomy: an essay in theoretical biology obronił w Rzymie w roku 1975.
Po powrocie do kraju pracował przez rok jako duszpasterz akademicki przy KUL w Lublinie, a od 1976 wykładał wprowadzenie do filozofii oraz filozofię przyrody ożywionej na Wydziale Filozoficznym Towarzystwa Jezusowego w Krakowie.
W 1985 uzyskał stopień doktora habilitowanego na Wydziale Filozoficznym Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie na podstawie podręcznika Elementy filozofii zjawiska biologicznego (Kraków, 1986). Wykładał historię filozofii i filozofię przyrody na Wydziale Filozoficznym Colorado State University w Fort Collins (USA).
W 1990 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a później w 1999 profesora zwyczajnego. Od 1991 wykładał także w Wyższym Seminarium Duchownym Kapucynów w Krakowie. W latach 1995-2001 był przewodniczącym Towarzystwa Naukowego Księży Jezuitów w Krakowie.
Publikował wiele esejów z zakresu filozofii przyrody i paleoantropologii. Razem z prof. Jerzym Antonim Janikiem był redaktorem czterech tomów materiałów seminarium Nauka Religia Dzieje w Castel Gandolfo. W 1995 opublikował szkice wykładów z filozofii poznania pt. Elementy teorii poznania. Był zwolennikiem obiektywizmu i pluralizmu ontycznego tradycji arystotelesowsko-tomistycznej i w tym duchu interpretował odkrycia współczesnej empirii nauk biologicznych.
Swoje ostatnie lata życia spędził w Krakowie, gdzie prawie do samego końca wykładał na Akademii Ignatianum w Krakowie.
Duszę śp. o. Piotra polecajmy Bożemu Miłosierdziu.
Łukasz Grzybowski SJ
Za: www.jezuici.pl
