Jędrzejów: u cystersów Odpust Wincentiański ku czci bł. Wincentego Kadłubka

Czterodniowy Odpust Wincentiański w Archiopactwie Cystersów w Jędrzejowie, ku czci bł. Wincentego Kadłubka oraz z udziałem kilku biskupów i wiernych z różnych stron Polski – to ugruntowana tradycja tego miasta, przypominająca postać biskupa, który wybrał mnisi habit.

Program czterodniowego odpustu jest bogaty. W programie wydarzenia są codzienne Msze święte i procesje z relikwiami z udziałem m.in. biskupów metropolii krakowskiej, koncert muzyki organowej i promocja jubileuszowej płyty.

Słowo Boże podczas duchowego przygotowania i samego odpustu głosi ks. Rafał Gudwański. Po każdej Mszy św. z homilią, jest odmawiana litania ku czci bł. Wincentego Kadłubka oraz możliwość uczczenia relikwii, które znajdują się w klasztorze.

Odpust rozpoczął się w czwartek 25 sierpnia wieczorną Mszą św. W ramach piątkowych uroczystości była Msza św., z homilią dla chorych i starszych i z namaszczenie chorych, a także Droga Krzyżowa po klasztornych alejach.

W sobotę Mszy św. o godz. 17.00 przewodniczyć będzie bp Roman Pindel, ordynariusz diecezji bielsko-żywieckiej. Po Mszy św. odbędzie się procesja do Kopca Spotkania, gdzie niegdyś cystersi witali biskupa Kadłubka pieszo wędrującego z Krakowa, aby przyjąć habit mnisi. Natomiast Sumie odpustowej w niedzielę o godz. 12.00 przewodniczyć ma bp Jan Zając z Krakowa. Po Mszy św. nastąpi procesja z relikwiami.

O godz. 19.00 cystersi zapraszają na finał XXVIII Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Organowej i Kameralnej. Wystąpią: Aleksandra Zamojska – sopran, Paulina Traczyk – klawesyn, Robert Grudzień – organy. Chętni będą mogli nabyć wyjątkową jubileuszową płytę „Oratorium Jędrzejowskie” Ireneusza Ślusarczyka.

Wincenty Kadłubek przyszedł na świat ok. 1150 r. w Karwowie k. Opatowa, w rycerskim rodzie Różyców. Uczył się w pobliskiej Stopnicy, w katedralnej szkole krakowskiej, a studia w Paryżu i Bolonii zakończył tytułem magistra. Był kapelanem i doradcą panujących, scholastykiem katedralnej szkoły krakowskiej i kolegiaty w Sandomierzu. W 1208 r. został biskupem krakowskim w czasach burzliwych walk sukcesyjnych.

Był prawdziwym synem ówczesnej Europy, światłym, wykształconym historiografem i kronikarzem, zwolennikiem reform w Kościele polskim i w kraju. Brał udział w Soborze Laterańskim IV i wcielał jego reformy. Admirator św. Bernarda, czciciel św. Floriana i Stanisława Szczepanowskiego, był zarazem człowiekiem wielkiej maryjności.

Jego niespodziewana rezygnacja z biskupstwa, beneficjów i zaszczytów wzbudziła wiele emocji. Kadłubek znał opactwo w Brzeźnicy (Jędrzejowie), gdyż to on dokonał konsekracji kościoła (trzeciej z kolei) w 1210 r. Cystersi byli poruszeni jego decyzją. W miejscowości Sudół powitał go opat Teodoryk wraz z francuskimi współbraćmi. Miejsce to upamiętnia Kopiec Spotkania.

Ostatnie lata, po złożeniu urzędu biskupiego, spędził w opactwie w Jędrzejowie. Tu zmarł 8 marca 1223 r. i tu przechowywane są jego relikwie, przeniesione w 1633 r. do specjalnie wzniesionego mauzoleum.

Bracia zaczęli szerzyć cześć dla Wincentego tuż po jego śmierci, czego wyrazem stał się wyjątkowy u cystersów osobny pochówek. W 1633 papież Urban VIII przyznał odpust zupełny za nawiedzenie świątyni. Właśnie wówczas odnotowywano prawdziwą „eksplozję cudowności”: przywracanie słuchu, wzroku, mowy, uzdrawianie paralityków. Wszelkie cudowne fakty spisywano w „Dzienniku zdarzeń”. Powstawały modlitwy i pieśni sławiące biskupa –cystersa. Został on beatyfikowany 18 lutego 1768 r.

Starania o kanonizację zostały wznowione w październiku 2012 r.

Samorządowcy Jędrzejowa wystąpili z inicjatywą, aby w przyszłym roku uczcić patrona miasta i diecezji w całym kraju, w związku z czym zostało złożone pismo do parlamentarzystów, Kancelarii Premiera i Kancelarii Prezydenta, aby przyszły rok był w całej Polsce rokiem bł. Wincentego Kadłubka w 800-lecie jego śmierci.

dziar / Jędrzejów
KAI

Wpisy powiązane

Paulini zapraszają do przeżywania świąt na Jasnej Górze

RPO: ks. Michał O. w areszcie był traktowany niehumanitarnie

Franciszkańskie spotkanie na „ojcowiźnie” braci albertynów