Siostry Służebnice Niepokalanej Panny Maryi obchodzą w tym roku Jubileusz 90-lecia zjednoczenia – utworzenia nowych struktur zgromadzenia, prowincji: europejskiej, kanadyjskiej i brazylijskiej oraz pierwszej Kapituły Generalnej, która potwierdziła jedność sióstr niezależnie od miejsca realizacji charyzmatu. Z tej okazji odbywa się międzynarodowy zjazd Zarządu Generalnego z zarządami prowincjalnymi Kanady, USA, Brazylii, Ukrainy, Słowacji, Serbii i Polski w ośrodku formacyjnym „CENTRUM EFFATHA” w Przemyślu w dniach 22-28 września br. pod kierownictwem zarządu generalnego z przełożoną generalną s. Zofią Łebedowicz z Polski na czele.
Siostry NPM z Ukrainy, Kanady, Brazylii, USA, Słowacji, Serbii, Polski tworzą w Kościele greckokatolickim jedno Zgromadzenie Sióstr Służebnic Niepokalanej Panny Maryi, pod kierownictwem Zarządu Generalnego z siedzibą w Rzymie.
Proces zjednoczenia Zgromadzenia w 1934 roku był bardzo ważnym wydarzeniem w procesie rozwoju instytutu, ujednolicenia zasad i współdziałania członkiń, których łączyły wartości, historia, wspólne korzenie i realizacja wyznaczonego od początku charyzmatu. Fakt ten stał się wyjątkowy dla dynamicznego rozwoju Zgromadzenia i efektywnej współpracy pomiędzy wspólnotami, tym bardziej iż został poprzedzony w 1932 r. zatwierdzeniem przez Stolicę Apostolską nowej konstytucji i nadanie statusu zgromadzenia na prawie papieskim.
Ogromny wkład w tym procesie odegrał metropolita lwowski i halicki Andrzej Szeptycki, który wspierał siostry i popierał ich dążenia do samoorganizacji i uzyskania statusu papieskiego. Osobiście odwiedził wszystkie greckokatolickie wspólnoty Służebnic NPM w Kanadzie i Brazylii.
Służebnice NMP przeszły trudną drogę rozwoju i zjednoczenia, co doprowadziło do powstania nowych prowincji o różnych wpływach kulturowych, które do dziś w Kościele greckokatolickim stanowią struktury jednej instytucji – Zgromadzenia Sióstr Służebnic NPM. Wciąż się rozwijają i adaptują do przemian współczesnego świata, zachowując swoją wyjątkową tożsamość, wartości i kulturę i tradycje.
Ekumeniczny Dom Pomocy Społecznej w Prałkowcach koło Przemyśla jest efektem wieloletniej pracy sióstr NPM w Polsce w dziedzinie opieki nad chorymi i potrzebującymi pomocy. Doświadczenie zdobywane przez wiele lat, pozwoliło wypracować indywidualny model wsparcia osób starszych i niepełnosprawnych.
Co oznacza dla powołanie sióstr dzisiaj? Czy zdają sobie sprawę z potencjału, jaki odziedziczyły? Te pytania towarzyszą siostrom podczas zjazdu. „Wizyta Sióstr zza oceanu to dla nas bardzo ważne spotkanie, które potwierdza jedność wspólnoty Służebnic z całego świata – zauważa s. Anna Drozd, dyrektorka Ekumenicznego Domu Pomocy Społecznej w Prałkowcach – Niezależnie, gdzie się urodziłyśmy mamy wspólne korzenie i charyzmat. Świadomość wspólnoty pozwala nam połączyć działania w trosce o pomoc najbardziej potrzebującym. Warto zauważyć, iż właśnie ten Dom, gdzie pomoc i wsparcie otrzymują osoby różnych narodowości i wyznań jest swoistą syntezą charyzmatu Zgromadzenia „nieść pomoc tam, gdzie najbardziej jej potrzebują” – dodaje s. Anna.
Od 24 lutego 2022 roku mieszkają w nim również Ukraińcy, którzy ze względu na wojnę byli zmuszeni uciekać i szukać schronienia. Powstała przy nim Fundacja „Wsparcie & Nadzieja”, w swojej działalności obejmująca szeroki zakres działań charytatywno-opiekuńczych, jednak dzisiaj szczególnie skupia się na niesieniu pomocy sierotom w Ukrainie, wsparciu dzieci w przetrwaniu wojny. „Ze względu na trudną sytuację powodzian w Polsce przyłączamy się w miarę możliwości i do tej akcji” – mówi s. Anna Drozd.
S. Drozd zauważa: „W kontekście tego wydarzenia historycznego, korzystamy z okazji, aby ponownie przeanalizować: W jakim stopniu my, Służebnice NPM, wypełniamy naszą misję? Czy nasze działania odpowiadają na dzisiejsze wyzwania ?Ważne jest, aby zwracać uwagę na to, jaki wpływ wywieramy na otaczające środowisko i czy rzeczywiście jesteśmy ludźmi nadziei, o czym przypomina papież Franciszek. Ściśle współpracujemy z Synodem Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego (UKGK) na czele z Patriarchą Światosławem Szewczukiem, gdyż wojna w Ukrainie jest wielkim wyzwaniem dla naszego Kościoła i musimy robić wszystko, co w naszej mocy”.
S. Drozd zwraca uwagę, że zwierzchnik UKGK często przypomina, iż naszą misją dzisiaj jest leczenie ran wojny. „Właśnie Ekumeniczny Dom w Prałkowcach jest miejscem, gdzie leczymy rany nie tylko fizyczne, ale i rany serca, duchowe, które powstały jeszcze po drugiej wojnie światowej. To Dom, gdzie odbudowujemy pozytywne relacje polsko-ukraińskie. A dzisiaj stoimy przez kolejnym wyzwaniem – wsparciem i leczeniem ran tej wojny. Ten proces wymaga nieustannej obecności drugiego człowieka, ciepła, empatii, zrozumienia, a przede wszystkim Boga. Potrzebny jest również czas, który umożliwia nabranie dystansu, przynosi ukojenie bólu cierpienia oraz modlitwa, która staje się balsamem miłosierdzia podarowanego sobie wzajemnie. Droga jest trudna, ale warta wysiłku, ponieważ pomaga odnaleźć i zrozumieć własną tożsamość” – mówi s. Drozd.
Zjazd Sióstr zakończy 28 września br. modlitwa przed cudowną ikoną Matki Bożej Bramy Miłosierdzia w greckokatolickim sanktuarium w Jarosławiu.
