Wybór tematu to wyraz wdzięczności Panu Bogu za dar żarliwego, wielkiego Misjonarza świata w roku Jego beatyfikacji.
W spotkaniu każdego roku uczestniczyli: klerycy zrzeszeni w seminaryjnych ogniskach misyjnych, referentki i referenci misyjni, animatorzy życia misyjnego przygotowujący się w Centrum Formacji Misyjnej do pracy misyjnej, a także osoby zaangażowane w pomoc misjom.
„Tegoroczne spotkanie jest dla nas szczególne i to z dwóch powodów. Najpierw dziękujemy za beatyfikację Jana Pawła – Piotra, ale również i Pawła naszych czasów, bo przecież nie bez powodów był nazywany największym misjonarzem naszej epoki. Chcemy też przyjrzeć się postaci Sługi Bożej Pauliny Jaricot, której 150. rocznica śmierci minie dokładnie za miesiąc. Chcemy, aby te dwie postaci wybitne dla dzieła misyjnego, przyświecały tej naszej zarówno refleksji, jak i później całonocnemu czuwaniu. Stąd też i referaty, które przygotowaliśmy poświęcone są ich dziełu, jak i też program modlitewny na noc właściwie będzie koncentrował się na tekstach Jana Pawła II i na tekstach Sługi Bożej Pauliny Jaricot” – mówi ks. dr Tomasz Atłas, dyrektor krajowy Papieskich Dzieł Misyjnych w Polsce.
Michał, kleryk WSD w Kaliszu, który przyjechał wraz z kolegami z seminarium, opowiada: „Przyjechaliśmy na sympozjum, aby posłuchać konferencji, aby uczestniczyć w Mszy św., w modlitwach, aby zdobyć nowe doświadczenie, nowe informacje na temat misji, na temat misjonarzy. Nasze koło prężnie uczestniczy w działalności misyjnej. Wspieramy misjonarzy w naszej diecezji, zarówno w sposób materialny, jak i poprzez modlitwę”.
„Każdy z nas powinien być misjonarzem, każdy kapłan, każdy duchowny, każdy też świecki jest powołany do misji, do tego, aby świadczyć o Chrystusie, czy to w swoim środowisku, czy gdzieś za granicami państwa, ale przede wszystkim powołani do misji jesteśmy my tutaj w naszych środowiskach” – mówi kleryk.
„Bycie misjonarzem to jest łaska Boża, uważam, że ta moja służba misyjna werbistowska nauczyła mnie do końca zaufania Bogu. To było moje ‘musieć’, Pan Bóg tak chciał – opowiada o swojej pracy o. Kazimierz Szymczycha, SVD, Sekretarz Komisji Episkopatu Polski ds. Misji, misjonarz z Konga – Zaczynałem piękne życie seminaryjne, w seminarium przemyskim, całą filozofię, niby miałem swój kącik, swoje gniazdko, ale czułem, że to nie jest to miejsce, gdzie Bóg mnie powołał, później przychodziłem do księży werbistów, nowicjat, kontynuacja studiów i w 1985 r. wyjechałem przez Belgię, po nauce języka do dawnego Zairu i do obecnego roku tam służyłem w wielu różnych funkcjach. Takie trzy główne etapy mojej pracy to: 12 lat to była praca na froncie misyjnym w typowych tropikalnych lasach Afryki, Konga, gdzie wiadomo główna misja, odwiedzanie wiosek do 300 km chodziłem pieszo, taka typowa misyjna praca, tam się czułem werbistą misjonarzem. Później przełożeni powiedzieli ‘wystarczy ci lasów, wyjedź chwileczkę’, pojechałem na studia do Belgii, gdzie po licencjaci wróciłem znowu do Konga i zakładałem seminarium nasze werbistowskie, ponieważ mamy teologię dla prowincji afrykańskich w takich czterech centrach: po angielsku w Ghanie i w Kenii, po francusku w Kongu. I to był mój kolejny etap. Później po skończeniu studiów w Lublinie wróciłem i pracowałem w centrum kultur afrykańskich”.
O godz. 14.00 w Kaplicy Matki Bożej została odprawiona Msza św., której przewodniczył ks. dr Tomasz Atłas (homilia). Następnie o godz. 15.30 w Sali o. Kordeckiego rozpoczęła się sesja misjologiczna. Po odmówieniu Koronki do Miłosierdzia Bożego zebrani obejrzeli inscenizację zatytułowaną „Lekcja pokory. Rzecz o Słudze Bożej Paulinie Jaricot”.
W dalszej kolejności, od godz. 17.00 zostały wygłoszone wykłady: „Duchowość misyjna” – ks. Romana Sadowskiego z Torunia, „Zaangażowanie misyjne Sługi Bożej Pauliny Jaricot” – ks. Bogdana Michalskiego (PDRW) i „Dialog między religijny i działalność misyjna Kościoła w pismach i pielgrzymkach afrykańskich bł. Jana Pawła II” – o. Kazimierza Szymczycha (PUM).
Drugą częścią jasnogórskiego spotkania było całonocne czuwanie w Kaplicy Cudownego Obrazu w intencji przyszłych misjonarzy przygotowujących się do wyjazdu oraz wszystkich misjonarzy głoszących Dobrą Nowinę o zbawieniu mieszkańcom pięciu kontynentów. Nad organizacją czuwa ks. Jacek Gancarek, dyrektor diecezjalny Papieskich Dzieł Misyjnych.
Po Apelu klerycy WSD z Tarnowa przedstawili montaż słowno-muzyczny „Jan Paweł II i misje”(cz.1, cz.2) oraz cykl poznajemy przyszłych misjonarzy z Centrum Formacji Misyjnej w Warszawie. O północy odprawiona została Msza św., której przewodniczył i homilię wygłosił bp Jerzy Mazur SVD, Przewodniczący Komisji Episkopatu Polski ds. Misji. W czasie czuwania pielgrzymi wysłuchali m. in. świadectw misjonarzy i misjonarek oraz uczestniczyli w modlitwie różańcowej. Czuwanie zakończyło się Akt zawierzenia Matce Bożej i błogosławieństwem.
„W tygodniku ‘Niedziela’ na 4 grudnia, ale i w innych czasopismach obliczono, że jest nas katolików 1 mld 160 mln, co dzień przybywa 31 tys. katolików, ale to jest na razie jeszcze początek, jakby małe ziarnko, bo do 2 spośród 7 mld mieszkańców ziemi nie dotarło jeszcze orędzie Ewangelii, kolejne 2 mld 680 mln coś o Niej słyszało, albo zna jej treść, ale nie zostało jeszcze chrześcijanami. W sumie niechrześcijan jest na świecie blisko 4,7 mld – to jest ogromna liczba ludzi , którzy czekają na Chrystusa. Żniwo jest więc wielkie – mówił w homilii bp Jerzy Mazur – I myślę, że trzeba nam prosić Jana Pawła II z okna niebieskiego błogosławił pracy misyjnej Kościoła w Polsce, bo chyba nie jest przesadą stwierdzenie, że coraz to bardziej, coraz to z większą nadzieją kraje misyjna patrzą na nasza Ojczyznę i na misjonarzy i misjonarki z naszego kraju”.
o. Stanisław Tomoń
Więcej na: www.jasnagora.com