Na Jasnej Górze rozpoczęło się 40-godzinne nabożeństwo adoracji Najświętszego Sakramentu. To tradycyjna modlitwa wynagradzająca za grzechy przygotowująca do Wielkiego Postu, a w tym roku także błagalna o pokój na Ukrainie.
O. Waldemar Pastusiak, kustosz Jasnej Góry przypomniał, że ta wiekowa już tradycja na stałe wpisała się w pobożność eucharystyczną w Kościele w Polsce.
Paulin zaprosił do wspólnotowej lub indywidualnej adoracji Pana Jezusa uroczyście wystawionego w Najświętszym Sakramencie i błagania o zaprzestanie rozlewu krwi na Ukrainie.
– Wojna nie jest czymś abstrakcyjnym, staje się niestety rzeczywistością, która jest blisko nas. Stąd też główną intencją będzie modlitwa o pokój na Ukrainie. To będzie nasza modlitwa za tych wszystkich, którzy decydują o losach świata, aby się opamiętali, aby zrozumieli, że przemoc, wojna, zabijanie nie jest drogą kreowania rzeczywistości, ale właśnie wzajemny szacunek, miłość i poszanowanie siebie nawzajem jest droga naszej egzystencji tu na ziemi, to przesłanie wszystkich ludzi dobrej woli – zaprasza do modlitwy kustosz Jasnej Góry.
Nabożeństwo rozpoczęła dziś Msza św. w Bazylice, której przewodniczył o. Marcin Ciechanowski. W homilii, nawiązując do dzisiejszej Ewangelii, w której Jezus przestrzega przed pychą, która chętnie „naprawia” życie innych, przypomniał, że miara sądu Boga może być tylko jedna: Błogosławieni miłosierni albowiem oni miłosierdzia dostąpią .- „Albo będziemy miłosierni, albo będziemy straceni. Miłosierdzie za miłosierdzie” – mówił o. Ciechanowski.
Dziś adoracja w Bazylice do 21.00, jutro od 5.00 do 21.00. Nabożeństwo 40-godzinne zakończą Nieszpory Eucharystyczne we wtorek, 1 lutego, o godz. 17.00.
Ze względu na trwające nabożeństwo w Bazylice, nie ma w tych dniach adoracji w Kaplicy Sakramentu Pokuty.
W modlitwie uczestniczą grupy działające i posługujące na Jasnej Górze. Wśród nich: Sodalicja Mariańska, Bractwo NMP Królowej Korony Polskiej, Jasnogórska Rodzina Różańcowa i Bractwo Eucharystyczne, a także zakony, zgromadzenia, wierni Częstochowy i pielgrzymi.
W Polsce 40-godzinne nabożeństwo zwyczajowo stanowi wprowadzenie do okresu Wielkiego Postu. Polega na wielogodzinnej, ciągłej adoracji Najświętszego Sakramentu zorganizowanej najczęściej w ostatnie 3 dni przed Środą Popielcową.
Nabożeństwo czterdziestogodzinne jest jedną z form kultu eucharystycznego. Polega na adoracji Pana Jezusa wystawionego uroczyście w monstrancji na ołtarzu głównym kościoła przez – jak sama nazwa wskazuje – 40 godzin. W praktyce jednak coraz częściej odchodzi się od dokładnej liczby godzin na rzecz wielogodzinnej, długotrwałej, ciągłej adoracji Najświętszego Sakramentu, która trwa zazwyczaj 3 dni. Są to albo trzy z rzędu ostatnie niedziele przed Wielkim Postem, albo ostatnia z tych niedziel, poniedziałek i wtorek bezpośrednio przed Środą Popielcową.
Adoracja jest 40-godzinna, ponieważ tyle czasu według tradycji ciało Jezusa spoczywało w grobie. Symbolika tej liczby jest jednak szersza. Zawsze w odniesieniu do Biblii może też przypominać o 40-dniowym poście i modlitwie Chrystusa na pustyni, o 40-dniowym biblijnym potopie i o 40-letniej wędrówce Izraelitów do Ziemi Obiecanej.
W Polsce 40-godzinne nabożeństwo zwyczajowo stanowi wprowadzenie do okresu Wielkiego Postu, ale coraz częściej organizuje się je także w innych momentach roku liturgicznego, np. jako przygotowanie do ważnej uroczystości jakiegoś Kościoła lokalnego.
Historia nabożeństwa czterdziestogodzinnego jest długa i bogata. W XVI w. było praktykowane jako przebłaganie za grzechy, a także jako prośba o ratunek przed wrogami chrześcijaństwa. Adoracja Jezusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie organizowana była zwłaszcza w sytuacji niebezpieczeństwa lub katastrofy. Do jego odprawiania na przestrzeni wieków zachęcało wielu świętych, np. św. Filip Nereusz czy św. Ignacy Loyola, ale także papieże, wydając nawet specjalnie przygotowane w tym celu encykliki, konstytucje czy instrukcje.
Jak w przypadku każdej adoracji Najświętszego Sakramentu 40-godzinne nabożeństwo ma służyć pogłębieniu wiary i umocnieniu osobistej relacji z Bogiem. Ponieważ adoracja jest zakorzeniona w liturgii eucharystycznej, powinna też przyczynić się do ożywienia eucharystycznej pobożności wiernych. Dlatego nabożeństwo czterdziestogodzinne zazwyczaj zaczyna się i kończy Mszą św.
W niektórych miastach w historii czy diecezjach obecnie nabożeństwo to jest odprawiane bez przerwy w kolejnych kościołach i kaplicach w taki sposób, że na danym terenie adoracja trwa nieustannie przez cały rok – gdzieniegdzie nawet i w dzień, i w nocy. Dzięki ciągłości 40-godzinnego nabożeństwa w wielu parafiach czy sanktuariach przerodziło się ono w adorację wieczystą.
Biuro Prasowe @JasnaGóraNews/mir / Jasna Góra