Podczas Mszy św. sprawowanej w kaplicy Wydziału Teologicznego UAM w Poznaniu modlono się o rychłą kanonizację bł. Edmunda Bojanowskiego oraz w intencji jego dzieł.
– Błogosławiony Edmund systematycznie w swoim dzienniku odnotowywał częste uczestnictwo we Mszy św. Dlatego naturalną sprawą jest, że sympozjum poświęcone zgłębianiu jego myśli rozpoczynamy Eucharystią – zaznaczył przewodniczący liturgii bp Zdzisław Fortuniak.
W homilii poznański biskup pomocniczy podkreślił, że na powołanie do miłości, do jakiego zaprasza każdego z nas Bóg, błogosławiony Edmund „odpowiedział przez rozwinięte, oparte na głębokim życiu religijnym duchowe ojcostwo, którym otaczał dzieci z tworzonych przez siebie ochronek, jak i siostry z założonego zgromadzenia”. Natomiast siłą napędową jego działalności, jak przyznał biskup, była jego głęboka duchowość.
Kaznodzieja przypomniał też słowa Jana Pawła II wypowiedziane w 1999 r. w Warszawie w czasie Mszy św. beatyfikacyjnej Edmunda Bojanowskiego: „Ten wielkopolski ziemianin obdarowany przez Boga licznymi talentami i szczególną głębią życia duchowego, mimo wątłego zdrowia z wytrwałością, roztropnością i hojnością serca prowadził i inspirował szeroką działalność na rzecz ludu wiejskiego. Wiedziony pełnym wrażliwości rozeznaniem potrzeb dał początek licznym dziełom wychowawczym, charytatywnym, kulturalnym i religijnym, które wspierały materialnie i moralnie rodzinę wiejską”.
– Jak podkreślił wówczas papież, błogosławiony poprzez swoją działalność daleko wyprzedzał to, co na temat apostolstwa świeckich powiedział Sobór Watykański II i dał wyjątkowy przykład ofiarnej i mądrej pracy dla człowieka, ojczyzny i Kościoła – zauważył bp. Fortuniak.
Organizatorami sympozjum naukowego zatytułowanego „Aktualność idei pedagogicznych bł. Edmunda Bojanowskiego i ich implikacje katechetyczne”, odbywającego się pod patronatem honorowym metropolity poznańskiego abp. Stanisława Gądeckiego, są Wydział Teologiczny Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz Zgromadzenie Sióstr Służebniczek Niepokalanego Poczęcia NMP.
Jak zaznacza w rozmowie z KAI s. dr Rozalia Hagiel, współorganizująca to wydarzenie z ramienia zgromadzenia, głównym celem sympozjum jest zapoznanie jego uczestników z programem wychowawczym błogosławionego, opartym na wartościach religijnych i tradycji ludu polskiego żyjącego na co dzień swoją wiarą.
– Chcemy również przypomnieć sylwetkę naszego założyciela, Wielkopolanina, człowieka świeckiego, który w swojej działalności pedagogicznej zabiegał o integralny rozwój dziecka oraz ukazać jego myśl pedagogiczną odczytywaną w perspektywie współczesnej pedagogiki i standardów edukacyjnych – tłumaczy s. Rozalia Hagiel.
Podczas dzisiejszych obrad prelekcje wygłosi m.in. s. Rafała Kisiel, matka generalna Zgromadzenie Sióstr Służebniczek Niepokalanego Poczęcia NMP, która będzie mówiła o idei wychowania religijnego błogosławionego. Z kolei filipin ks. prof. dr hab. Adam Maj COr z KUL poruszy kwestię współczesnego kontekstu katechetycznego idei pedagogicznych bł. Edmunda. Sympozjum zakończy panel dyskusyjny nt. roli katechezy w procesie wychowania integralnego według bł. Edmunda Bojanowskiego.
Bł. Edmund Bojanowski (1814-1871) urodził się w Grabonogu, małej wielkopolskiej wiosce oddalonej o kilka kilometrów od Gostynia. W rodzinie otrzymał wychowanie w duchu i tradycjach patriotycznych. Będąc jednak słabego zdrowia nie mógł walczyć zbrojnie o niepodległość ojczyzny, postanowił więc służyć jej codzienną pracą i nauką.
Zajmował się m.in. badaniem miejscowego folkloru, a poznając zwyczaje ludu polskiego dostrzegł pilną potrzebę szerzenia wśród jego najniższych warstw oświaty i wychowania moralnego. Z myślą o tym zakładał przy wiejskich szkołach czytelnie polskojęzyczne oraz udostępnił swoją prywatną bibliotekę. W 1845 r. otworzył pierwszą ochronkę dla biednych dzieci.
Podczas epidemii cholery kilkukrotnie nawiedzającej Wielkopolskę pod koniec pierwszej połowy XIX w., bez reszty oddał się opiece nad chorymi i sierotami. W 1849 r. otworzył w Gostyniu Dom Miłosierdzia, do którego sprowadził, za zgodą biskupa poznańskiego, siostry miłosierdzia. Oprócz opieki nad chorymi ów Instytut prowadził również przedszkole dla sierot, a także szkolił zawodowo dziewczęta m.in. na wychowawczynie w powstających ochronkach.
3 maja 1850 r. Bojanowski powołał do życia Bractwo Wychowawczyń Ochronek skupiające żeński personel pracujący w ochronkach, które stanowiło zalążek Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Niepokalanego Poczęcia NMP. W 1855 r. zostało ono zatwierdzone przez arcybiskupa poznańskiego i gnieźnieńskiego Leona Przyłuskiego, a rok później powstał pierwszy nowicjat zgromadzenia w Jaszkowie koło Śremu. Jeszcze za życia założyciela siostry uzyskały pozwolenie na prowadzenie domów i ochronek w Galicji i na Śląsku.
W 1869 r. Edmund Bojanowski wstąpił do seminarium w Gnieźnie, ale zły stan zdrowia zmusił go przerwania studiów. Ostatni rok życia spędził on na plebani przy sanktuarium Matki Bożej w Górce Duchownej. Tam również zmarł w opinii świętości 7 sierpnia 1871 r.
Pogrzeb Edmunda Bojanowskiego odbył się 11 sierpnia 1871 r. w Jaszkowie, a jego ciało spoczęło, zgodnie z życzeniem, w jaszkowskim kościele. W sierpniu 1930 r. jego doczesne szczątki zostały przeniesione do kaplicy pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w domu gałęzi wielkopolskiej Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Niepokalanego Poczęcia NMP w Luboniu-Żabikowie koło Poznania.
W 1948 r. Zgromadzenie Sióstr Służebniczek rozpoczęło proces beatyfikacyjny swojego założyciela. Zakończyła go beatyfikacja Edmunda Bojanowskiego dokonana przez Jana Pawła II 13 czerwca 1999 r. w Warszawie.
W 2009 r. zostały wydane w czterech tomach „Dzienniki”, które w latach 1853-1871 prowadził błogosławiony. Stanowią one doskonałe źródło do poznania tej niezwykłej postaci.
KAI/slo
Za: www.deon.pl