Franciszkanie: Odpustowe uroczystości na Kruczej we Wrocławiu

W piątkowy wieczór, 7 maja 2021 r., w związku z przypadającym tego dnia liturgicznym wspomnieniem Matki Bożej Łaskawej, wrocławscy franciszkanie świętowali uroczyście odpust parafialny.

Obraz Matki Bożej Ła­ska­wej – zwa­nej też Ra­do­sną –  tra­fił do franciszkańskiej świą­ty­ni w 1963 r., i zo­stał umiesz­czo­ny w od­re­stau­ro­wa­nej przy­ko­ściel­nej ka­pli­cy. In­tro­ni­zo­wał go ów­cze­sny su­fra­gan wro­cław­ski. Od tego mo­men­tu kult cu­dow­ne­go wi­ze­run­ku Maryi kwitł i roz­wi­jał się.

Taki stan rze­czy skło­nił fran­cisz­ka­nów do sta­rań o usta­no­wie­nie w tym miej­scu sank­tu­arium ar­chi­die­ce­zjal­ne­go. Pro­ces ten za­koń­czył się uzy­ska­niem apro­ba­ty kar­dy­na­ła, me­tro­po­li­ty wro­cław­skie­go. De­kret usta­na­wia­ją­cy Ka­pli­cę Cu­da­mi Sły­ną­ce­go ob­ra­zu Matki Bożej Ła­ska­wej sank­tu­arium uka­zał się 3 maja 1993 r., a uro­czy­ste jego ogło­sze­nie miało miej­sce 8 czerw­ca tego sa­me­go roku.

Ko­lej­nym kro­kiem było pod­ję­cie sta­rań o ko­ro­na­cję cu­dow­ne­go wi­ze­run­ku. Ce­re­mo­nia ko­ro­na­cyj­na od­by­ła się 11 wrze­śnia 1994 r. [Wię­cej o hi­sto­rii sank­tu­arium: https://​www.​boromeusz.​fra​ncis​zkan​ie.​pl/​sanktuarium-​historia/ ].

Eu­cha­ry­stii od­pu­sto­wej prze­wod­ni­czył bi­skup po­moc­ni­czy ar­chi­die­ce­zji wro­cław­skiej An­drzej Sie­mie­niew­ski. On też wy­gło­sił oko­licz­no­ścio­we słowo Boże, w któ­rym w opar­ciu o czy­ta­nia li­tur­gicz­ne na­kre­ślił pięk­no zba­wie­nia i za­chę­cał do uf­ne­go za­wie­rze­nia się Matce Bożej Ła­ska­wej: LINK DO NAGRANIA.

Go­ścia ho­no­ro­we­go przy­wi­tał w imie­niu wspól­ny i pa­ra­fian pro­boszcz i gwar­dian (a za­ra­zem ku­stosz sank­tu­arium) o. Ra­do­sław Kra­mar­ski, który wraz ze swymi współ­brać­mi kon­ce­le­bro­wał uro­czy­stą Mszę Świę­tą.

Li­tur­gia od­by­wa­ła się w ję­zy­ku pol­skim, ale nie za­bra­kło też ele­men­tów an­giel­skich; we wspól­ne świę­to­wa­nie włą­czy­li się bo­wiem przed­sta­wi­cie­le dusz­pa­ster­stwa an­glo­ję­zycz­ne­go, dzia­ła­ją­ce­go przy franciszkańskiej pa­ra­fii [https://​www.​boromeusz.​fra​ncis​zkan​ie.​pl/​pastoral-​centre ].

Splen­do­ru ob­cho­dom od­pu­sto­wym do­da­ła pełna po­słu­ga służ­by li­tur­gicz­nej oł­ta­rza oraz wzru­sza­ją­ce śpie­wy ca­łe­go ko­ścio­ła pod kie­run­kiem or­ga­nist­ki. Dary ofiar­ne przy­nie­śli do oł­ta­rza przed­sta­wi­cie­le ro­dzin.

Na za­koń­cze­nie ce­re­mo­nii wszyst­kie mał­żeń­stwa i ro­dzi­ny mia­sta Wro­cła­wia oraz całej Ar­chi­die­ce­zji Wro­cław­skiej zo­sta­ły za­wie­rzo­ne Matce Bożej Ła­ska­wej. Tekst za­wie­rze­nia, od­czy­ta­ne­go przez jedną z par mał­żeń­skich, za­miesz­cza­my po­ni­żej:

„Dzie­wi­co Nie­po­ka­la­na, Matko Chry­stu­so­wa i Matko Ko­ścio­ła. Od wielu już lat je­steś obec­na wśród nas w znaku swego sły­ną­ce­go ła­ska­mi Ob­ra­zu. Oczy­ma peł­ny­mi do­bro­ci i współ­czu­cia spo­glą­dasz na swoje dzie­ci i za­pra­szasz do sie­bie tych, któ­rzy Tobie ufają i ocze­ku­ją od Cie­bie po­mo­cy. Przyj­mij, Matko Ła­ska­wa, nasz hołd uwiel­bie­nia, który Ci skła­da­my – jako Matce na­sze­go Pana Je­zu­sa Chry­stu­sa. Pra­gnie­my Cię sła­wić, jak sła­wił Cię Ar­cha­nioł Ga­briel, i jak sławi Cię przez wieki Ko­ściół świę­ty. Przy­cho­dzi­my do Cie­bie pełni uf­no­ści, wie­rząc w Twoje prze­moż­ne orę­dow­nic­two u Boga. Wy­słu­chaj na­szych mo­dlitw i przed­staw je Two­je­mu Sy­no­wi, na­sze­mu Od­ku­pi­cie­lo­wi.

Prze­czy­sta Panno Ma­ry­jo, Łaski pełna, od­da­je­my Ci nas sa­mych, całą naszą mi­łość, nasze życie, pracę i ra­do­ści, nasze sła­bo­ści i cier­pie­nia. Udziel nam po­ko­ju, spra­wie­dli­wo­ści i po­myśl­no­ści, gdyż wszyst­ko, co mamy i czym je­ste­śmy, po­wie­rza­my Tobie, Pani i Matko nasza. Chce­my cał­ko­wi­cie na­le­żeć do Cie­bie i z Tobą iść drogą peł­nej wier­no­ści Chry­stu­so­wi w Jego ko­ście­le. Pro­wadź nas za­wsze swoją mi­ło­ści­wą ręką.

Naj­święt­sza Ma­ry­jo, Matko Boża Ła­ska­wa, strzeż nasze ro­dzi­ny, by za­wsze trwa­ły w zgo­dzie, i bło­go­sław w wy­cho­wa­niu na­szych dzie­ci. Wy­pra­szaj na­szym ro­dzi­nom moc łaski, by z ra­do­ścią przyj­mo­wa­ły po­czę­te w nich życie i ota­cza­ły je taką mi­ło­ścią, jaką Ty ota­cza­łaś – po­czę­te­go za spra­wą Ducha Świę­te­go – Syna Bo­że­go, Je­zu­sa Chry­stu­sa.

Na­dzie­jo nasza, spójrz na nas z li­to­ścią, naucz nas nie­ustan­nie iść do Je­zu­sa, a jeśli upa­da­my, po­ma­gaj nam po­dźwi­gnąć się i wró­cić do Niego przez wy­zna­nie na­szych win i na­szych grze­chów w sa­kra­men­cie po­ku­ty, przy­no­szą­cym pokój duszy. Bła­ga­my Cię, wy­pra­szaj nam dar umi­ło­wa­nia wszyst­kich sa­kra­men­tów świę­tych, które – jako znaki swo­jej obec­no­ści wśród nas – po­zo­sta­wił nam Twój Syn. Wtedy, Matko nasza, z po­ko­jem Bożym w su­mie­niu, z ser­cem wol­nym od zło­ści i nie­na­wi­ści bę­dzie­my mogli nieść wszyst­kim praw­dzi­wą ra­dość i praw­dzi­wy pokój, któ­rych źró­dłem jest Twój Syn, nasz Pan, Jezus Chry­stus, który z Ojcem i Du­chem Świę­tym żyje i kró­lu­je na wieki wie­ków. Amen”.

Za: www.franciszkanie.pl