We wtorek 02.02.2016 w Sanktuarium kalwaryjskim przeżywaliśmy XX ŚWIATOWY DZIEŃ ŻYCIA KONSEKROWANEGO i jednocześnie ZAKOŃCZENIE ROKU ŻYCIA KONSEKROWANEGO.
Przedstawiciele żeńskich i męskich wspólnot zakonnych z Kalwarii Zebrzydowskiej i sąsiednich miejscowości świętowali wspólnie w kalwaryjskiej bazylice Dzień Życia Konsekrowanego. Podczas uroczystej Mszy św. modlili się wraz z nimi dwaj szczególnie związani z Sanktuarium kardynałowie: Marian Jaworski i Franciszek Macharski oraz bp Marian Buczek ze Lwowa.
Msza św. była poprzedzona wystawieniem Najświętszego Sakramentu i modlitwą różańcową, którą poprowadził O. Ekspedyt Osiadacz. Następnie zgromadzeni w kalwaryjskiej bazylice siostry i bracia odśpiewali nieszpory. Pod Bramą Miłosierdzia Ks. Bp Marian Buczek poświęcił świece.
Homilię podczas Mszy św. wygłosił O. kustosz Azariasz Hess, który nawiązując do Listu Biskupów na dzień Życia Konsekrowanego podkreślił „znaczący splot dwóch wydarzeń”: końca Roku Życia Konsekrowanego i obchodów Nadzwyczajnego Roku Jubileuszowego Miłosierdzia, wskazując, że w głoszeniu orędzia o Bożym Miłosierdziu osoby konsekrowane odgrywają ogromną rolę.
Ojciec Kustosz zauważył, że święto Ofiarowania Pańskiego – i zarazem święto wszystkich osób żyjących radami ewangelicznymi – ma przypominać o ich osobistym spotkaniu z Chrystusem. „To spotkanie, które każdy z nas, osób powołanych, przeżył. To spotkanie, podczas którego każdy z nas poczuł na sobie Jezusowe spojrzenie. Tego spojrzenia nie sposób zapomnieć, bez względu na to, ile lat życia zakonnego za sobą mamy” – podkreślał kaznodzieja. „Odpowiedzią na to Jezusowe spojrzenie była nasza decyzja o poświęceniu życia Bogu w zakonie czy kapłaństwie – z miłości. Bo tylko miłość uzasadnia świat” – mówił.
O. Azariasz Hess podkreślał także, że dla osób życia konsekrowanego zjednoczenie z Bogiem jest ważniejsze od wszystkich innych obowiązków. Przypomniał, że fundamentem każdego powołania jest wiara, czyli oddanie serca w odpowiedzi na Boże zaproszenie. To wiara pozwala rozpoznać działanie Boga i Jego obecność, często w najprostszych sprawach codziennego życia. „Z poznaniem, które przynosi wiara, zawsze musi być związana fascynacja osobą Jezusa Chrystusa, owo zakochanie się, bez którego nie ma sensu życie zakonne” – dodał. Namawiał do tego, by wracać do pamięci o tej pierwszej fascynacji Jezusem, bo ona jest lekarstwem na zobojętnienie, rutynę i spowszednienie. „Im bardziej Jezusa poznajemy, tym bardziej jesteśmy Nim zafascynowani, a jeśli mamy Go w sercu, to niewiele musimy mówić, niewiele czynić, bo ci, którzy na nas patrzą, widzą, że żyjemy tą rzeczywistością”. Narzędziem poznawania Jezusa, trwania przy Nim jest modlitwa – niezbędna w życiu osoby konsekrowanej. „Iść za Jezusem to znaczy mieć Go stale przed sobą” – mówił Ojciec Kustosz.
Po Mszy św. odbyła się Adoracja Żłóbka, którą poprowadził Wikary klasztoru – O. Antoni Kluska. Pielgrzymkę Osób Konsekrowanych zakończyło spotkanie przy wspólnym stole w refektarzu klasztornym.
Więcej (zdjęcia) na: www.kalwaria.eu
