Bł. Jerzy Matulewicz (Matulaitis) urodził się 13 kwietnia 1871 roku w Lugine koło Mariampola (Litwa) w rodzinie rolniczej jako ósmy syn Andrzeja i Urszuli Matulewiczów. Po śmierci rodziców opiekował się nim starszy brat Jan. Naukę rozpoczął w mariampolskim gimnazjum, którą kontynuował w Kielcach i Warszawie. Na Akademii Duchownej w Petersburgu uzyskał tytuł magistra teologii i w 1898 roku otrzymał święcenia kapłańskie, a we Fryburgu w Szwajcarii 1902 roku – dyplom doktora teologii dogmatycznej.
W latach 1905-1907 był zaangażowany w posługę młodzieży i tworzenie chrześcijańskiej demokracji w Warszawie. W 1907 roku powołano go do Akademii Duchownej w Petersburgu na kierownika katedry socjologii. Zaprzyjaźnił się tam z ks. Wincentym Sękowskim – ostatnim żyjącym zakonnikiem ze zgromadzenia marianów likwidowanego przez carat. W 1909 roku na ręce ks. Sękowskego złożył potajemnie śluby zakonne postanawiając odnowić zgromadzenie oraz pozyskać nowicjuszy.
Budził duże zainteresowanie jako ceniony rekolekcjonista i kierownik duchowy. Pozostawał w bliskim kontakcie z o. Honoratem Koźmińskim, kapucynem, założycielem wielu zgromadzeń zakonnych. Pomagał mu w organizowaniu zakonnego życia ukrytego pod zaborem rosyjskim. Razem też zabiegali o reformę duchowieństwa diecezjalnego, zakładając Stowarzyszenie Kapłanów Mariańskich.
Od 1911 roku do końca życia pełnił funkcję generała zgromadzenia. W czasie I wojny światowej pracował w Warszawie. W latach 1914-1918 zajmował się działaniami charytatywno-wychowawczymi i wspomaganiem duchowym kapłanów oraz osób zakonnych. W 1918 roku został mianowany przez papieża Benedykta XV biskupem wileńskim.
Bł. Matulewicz jest też założycielem Zgromadzenia Sióstr Ubogich Niepokalanego Poczęcia NMP i Zgromadzenia Sióstr Służebnic Jezusa w Eucharystii. W 1925 roku złożył rezygnację z funkcji biskupa, by całkowicie móc zająć się sprawami zgromadzenia marianów. Ówczesny papież Pius XI nie przyjął jednak jego rezygnacji. Co więcej, mianował go arcybiskupem i powierzył mu stanowisko wizytatora apostolskiego na Litwie. Bł. Jerzy znacząco przyczynił się do poprawy stosunków Litwy z Watykanem organizując nową prowincję kościelną i przygotowując zawarcie konkordatu.
Bł. Jerzy Matulewicz zmarł 27 stycznia 1927 roku. Swoje życie przeżył zgodnie z hasłem, które dał odnowionemu przez siebie zgromadzeniu: “Pro Christo et Ecclesia” – Za Chrystusa i Kościół! Uroczysty pogrzeb odbył się w katedrze kowieńskiej, a w 1934 r. jego ciało przeniesiono do mariańskiego kościoła w Mariampolu. Kiedy umierał, odnowione przez niego zgromadzenie liczyło ponad 300 zakonników w 13 domach zakonnych.
28 czerwca 1987 roku został beatyfikowany przez Jana Pawła II; uważany jest za jednego z patronów Litwy.
27 stycznia 2006 w Warszawie na ul. Wileńskiej 69 została otwarta Sala Pamięci bł. Jerzego Matulewicza biskupa. Natomiast w Sanktuarium Matki Bożej Licheńskiej, na placu przed bazyliką, znajduje się pomnik upamiętniający odnowiciela marianów.
KAI/mm
Za: www.deon.pl