Z okazji Dnia Życia Konsekrowanego i w warszawskiej Bazylice Archikatedralnej p.w. Męczeństwa św. Jana Chrzciciela o godz. 16.00 została odprawiona Msza św. pontyfikalna z udziałem członków zgromadzeń zakonnych. Uroczystej Eucharystii przewodniczył Ks.Bp. Marian Duś.
Homilię wygłosił kapucyn o. Gabriel Bartoszewski. Kaznodzieja odniósł się do tegorocznego hasła Dnia Życia Konsekrowanego, „Kościół naszym domem”.
Dom nie musi być bogaty, wystarczy że jest. Dom to ludzie, to atmosfera, to życzliwość, to miłość , mówił kaznodzieja. Gdy jest dom możemy mówić o zadomowieniu. Z woli Boga wszyscy mamy stawać się budowniczymi domów – mamy być domotwórcami. Od domów zależy, jaki będzie przyszły kapłan, osoba konsekrowana, małżeństwo. Prawdziwy dom należy zbudować najpierw w sobie, a póżniej w drugim człowieku. Dom tworzy się sercem. W prawdziwym domu obowiązuje wzajemna odpowiedzialność za siebie, gościnność, gotowość do przyjęcia przybyszów – kontynuował franciszkański zakonnik.
Kościół jako DOM powstał dzięki Bogu Ojcu, który posłał na świat swojego Syna Jezusa Chrystusa i On, Jezus Chrystus objawia kto jest członkiem Kościoła. Przez Sakrament Chrztu zostaliśmy w niego wszczepieni i On prowadzi nas do nowej Rodziny – do Kościoła, nauczał o. Bartoszewski.
W Kościele jest Miłosierna Miłość i przebaczenie, obowiązuje prawo służby. Wynika to z przykazań Bożych. Dom wewnętrznie skłócony nie będzie mógł się ostać.
Dom to rodzina, która się modli, „bo gdzie są dwaj lub trzej zebrani w imię moje, tam jestem ja pośród nich „ – powiedział Chrystus. Wspólnota zakonna, czy rodzina, gdzie nie ma czasu na wspólną lub indywidualną modlitwę przestaje być wspólnotą teologalną, stwierdził kaznodzieja. Następnie skierował uwagę na niektórych założycieli zakonnych – św. Franciszka, bł. Franciszkę Siedliską , św. Urszulę Ledóchowską oraz, bł. Jerzego Matulewicza – odnowiciela zakonu Marianów, którzy w kościele czuli się jak w domu. Ugruntowani w wierze katolickiej, pragnęli szerzenia wiary i miłości w Kościele Chrystusowym.
Zacytował wypowiedzi tych wybitnych zakonników i zakonnic, w tym wpis do duchowego notatnika bl. Jerzego Matulewicza „Święty Kościele Katolicki, prawdziwe Królestwo Chrystusowe na ziemi, najgorętsze moje ukochanie! Jeśli bym ciebie zapomniał , niech będzie zapomniana prawica moja, niech przyschnie do podniebienia język mój, jeśli bym ciebie nie uważał za najmilszą matkę moją , za największą pociechę moją ! Niech ten okrzyk będzie ustawicznym wołaniem mego serca !”
Na zakończenie kaznodzieja wskazał na zadanie dla osób konsekrowanych, a także wszystkich wierzących katolików na każdy dzień , że należy się bardziej zadomowić we własnym sercu i we własnej wspólnocie i poprzez tę wspólnotę która jest żywą częścią Kościoła – Matki. Powinniśmy powtarzać za bł. Biskupem Jerzym Matulewiczem :
„Święty Kościele Katolicki, prawdziwe Królestwo Chrystusowe na ziemi, najgorętsze moje ukochanie! Niech ten okrzyk będzie ustawicznym wołaniem mego serca !”
Ta modlitwą zakończył kazanie o. Bartoszewski.
W czasie mszy świętej licznie zgromadzeni w katedrze zakonnice i zakonnicy uroczyście ponowili swoje śluby zakonne.
Światowy Dzień Życia Konsekrowanego, ustanowił w 1997 r. papież Jan Paweł II.
Anna Dziemska