„W pracy chodziło przede wszystkim o syntetyczne i całościowe przedstawienie życia i działalności franciszkanów polskich w okresie międzywojennym na możliwie szerokim tle społeczno-politycznym. Dotychczasowe opracowania tego tematu były fragmentaryczne” – mówi autor dzieła.
Publikacja ma ogromne znaczenie nie tylko dla zakonników. Również dla historyków i pasjonatów tego okresu dziejów Polski.
Z uważnej lektury książki dowiemy się, że franciszkanie w tym okresie wykazywali nieprzeciętną aktywność społeczną.
Synowie św. Franciszka w pełni uczestniczyli w odbudowie II Rzeczypospolitej. Reprezentowali polską rację stanu zarówno w odległych placówkach Wołynia, jak i na Śląsku, w Poznaniu oraz na Wybrzeżu. Scalali rozbite przez zabory społeczeństwo i budowali poczucie narodowej tożsamości. Budzili w Polakach świadomość ich przynależności do kręgu kultury Zachodu. Budowali dobrosąsiedzkie stosunki i chrześcijański dialog.
Wśród postaci omawianego okresu pojawiają się historie tak zasłużonych osób, jak: św. Maksymiliana Marii Kolbego czy sześciu błogosławionych ojców: Achillesa Puchały, Innocentego Guza, Piusa Bartosika, Antonina Bajewskiego, Hermana Stępnia oraz dwóch braci Tymoteusza Trojanowskiego i Bonifacego Żukowskiego.
Autor przebadał łącznie ponad 50 archiwów i bibliotek kościelnych, zakonnych i państwowych. Wykorzystał również relacje żyjących świadków. W pisaniu pomocne okazały się także, choć już jako materiał uzupełniający, dzieła historiograficzne, biografie, hagiografie, pamiętniki, wspomnienia, publicystyka czy prywatna korespondencja.
Dzieło składa się ze wstępu, ośmiu rozdziałów i zakończenia. Uzupełniają je liczne tabele, ilustracje, zdjęcia, fotografie, aneksy, indeksy, przypisy oraz bogata bibliografia.
jms