„Chcielibyśmy, aby Figura w każdej rodzinie mogła pozostać przez jedną dobę. Będzie przekazywana następnej rodzinie – zgodnie z wyznaczonym grafikiem – o godzinie 17 kolejnego dnia. Każda rodzina otrzyma książeczkę z propozycją modlitw przed Figurą Matki Bożej Bolesnej” – mówi o. Lucjan Sobkowicz, przeor jarosławskich dominikanów i proboszcz prowadzonej przez nich parafii Matki Bożej Bolesnej.
Obecnie w pięciotysięcznej parafii trwają zapisy osób, które chcą przyjąć w swoim domu kopię łaskami słynącej figury Matki Bożej z ciałem zdjętego z krzyża Chrystusa. Dominikanie szacują, że peregrynacja może potrwać nawet trzy lata. „Oczywiście zależy to od ilości wiernych, którzy wyrażą chęć przyjęcia Piety do swojego domu” – tłumaczy przeor.
Pomysł peregrynacji zrodził się po rekoronacji Piety nowymi koronami papieskimi, która odbyła się we wrześniu 2013 roku – w ramach jubileuszu 300-lecia konsekracji tutejszej bazyliki Matki Bożej Bolesnej.
„Widząc wielkie poruszenie wśród naszych parafian związane z koronacją, chcieliśmy dać możliwość czcicielom Panny Marii, aby mogli doświadczyć Jej bliskości w swym cudownym wizerunku. Aby mogli oddać cześć Jezusowi i Maryi” – mówi o. Sobkowicz. Wyraża nadzieję, że peregrynacja ożywi kult Matki Bożej i „obudzi w nas pragnienie bliskości Boga”.
Historia jarosławskiej Piety i miejsca, w którym się ona znajduje, sięga XIV wieku. Przy jednej z dróg, biegnącej w kierunku Krakowa, 20 sierpnia 1381 roku grupa pasterzy znalazła figurę Matki Boskiej trzymającej na rękach ciało zmarłego Chrystusa. Pietę pasterze przenieśli do kościoła parafialnego w Jarosławiu. Jednak – jak podaje tradycja – w nocy, ku zdumieniu wszystkich, figura powróciła na miejsce, skąd ją zabrano.
Miejsce to nazwano „Wzgórzem Pobożności” i zbudowano tam drewnianą kapliczkę, w której umieszczono Pietę. Od razu rozpoczął się żywy kult, a pielgrzymi zaczęli doświadczać wielu cudów. Wśród pierwszych pątników w 1387 roku była królowa Jadwiga. Niestety, w 1410 i 1420 roku kaplica została splądrowana i zniszczona przez grasujące hordy tatarskie. Mimo pożaru kaplicy, figura ocalała, zyskując w ten sposób jeszcze większą sławę.
W XVII wieku jezuici wznieśli w tym miejscu barokowy kościół Matki Bożej Bolesnej wraz z zespołem klasztornym. Po kasacie jezuitów – od 1777 roku miejscem tym opiekują się dominikanie. W 1966 roku kościół otrzymał tytuł bazyliki mniejszej.
Znajdująca się w świątyni figura Piety w 1636 roku została przez ówczesnego biskupa przemyskiego uznana za cudowną, a w roku 1755 ukoronowano ją po raz pierwszy koronami papieskimi.