Od 24 lutego 2022, kiedy to Rosja rozpoczęła wojnę na Ukrainie, wspólnoty Inspektorii Wrocławskiej sióstr salezjanek czynnie zaangażowały się w pomoc uchodźcom z Ukrainy przybywającym do Polski a także mieszkańcom Ukrainy, którzy pozostali w swojej ojczyźnie.
Do chwili obecnej (5 kwietnia 2022) zamieszkało z nami w naszych domach 46 uchodźców tj. kobiety z dziećmi w wieku od 11 miesięcy do 17 roku życia. Dwie nasze wspólnoty remontują jeszcze pomieszczenia w domu zakonnym, by móc przyjąć kolejnych uchodźców. Nasze domy są „ciasne”, oprócz lokum dla sióstr mieszczą się w nich przedszkola i szkoły, ale na ile to tylko jest możliwe staramy się przygarnąć tych, którzy uciekają przed wojną.
Pomimo limitów narzuconych przez prawo oświatowe 10 naszych przedszkoli zgłosiło do władz lokalnych gotowość przyjęcia 77 dzieci ukraińskich. Obecnie 33 miejsca są zajęte i oczekujemy na kolejne dzieci. Podobnie 2 nasze szkoły podstawowe przyjęły do różnych klas 31 uczniów z Ukrainy i są otwarte na większą liczbę uczniów. Część dzieci ukraińskich, mieszkających w naszych domach, korzysta z nauki zdalnej prowadzonej z Ukrainy, zwłaszcza Zachodniej, gdzie ta forma nauczania jest na razie jeszcze możliwa.
Z ukraińskimi uczniami mają także kontakt nasze siostry, które katechizują w szkołach państwowych lub prowadzonych przez salezjanów. I tak w 15 szkołach podstawowych w 11 miastach, w których katechizują nasze siostry, uczy się 520 uczniów-uchodźców, w 6 szkołach średnich w 3 miastach 59 młodzieży z Ukrainy. Część z nich radzi sobie jako tako z językiem polskim, część korzysta z kursów nauki języka polskiego, a część porozumiewa się mieszanką języków – ukraińskim, polskim, rosyjskim, angielskim. Siostry katechetki, na ile tylko mogą, pomagają uczniom w nauce języka i otaczają ich troską, jakiej bardzo potrzebują.
W pierwszych dniach wojny 6 sióstr salezjanek pojechało na przejście graniczne z Ukrainą w Hrebennem, gdzie przez dwa tygodnie pomagały jako wolontariuszki w przyjmowaniu uchodźców, zapewniając im opiekę, zaspokajając wszelkie potrzeby, a przede wszystkim były z nimi. W podobną posługę włączyły się siostry na dworcu kolejowym we Wrocławiu, gdzie codziennie przyjeżdżają pociągi z Przemyśla wypełnione uchodźcami.
Wiele naszych wspólnot jest zaangażowanych w zbiórkę darów dla uchodźców. Zbiórki te organizowane są w naszych szkołach i przedszkolach, parafiach, punktach Caritasu, miejskich Centrach Kryzysowych. Siostry pełnią wielogodzinne dyżury przy segregacji darów, pakowaniu i przygotowaniu transportów na granicę i na Ukrainę. Część tych darów trafiła do wspólnoty naszych sióstr we Lwowie i w Odessie. Siostry będące na tych placówkach nie chciały wracać do Polski, ale zostały z ludźmi. Od roku nasze siostry mają także wspólnotę w Kijowie, gdzie w październiku 2021 przeniosły siedzibę Wizytatorii z Moskwy. W obliczu działań wojennych wyjechały z Kijowa. Jedna z nich pomaga we Lwowie, dwie przyjechały do Polski i służą pomocą jako tłumaczki oraz pomagają uchodźcom w załatwianiu różnych spraw urzędowych.
Siostry włączają się także w różne inne formy pomocy, współpracując z innymi podmiotami, takimi jak: Urząd Miasta i Gminy, Starostwo, Rada Osiedla, Caritas Polska, Diecezjalne Centra Kryzysowe, szkoły i przedszkola, parafie, lokalne Centra Kultury. Pomagają m.in. w przyjęciu dzieci ukraińskich do przedszkoli i szkół, w rejestracji, załatwianiu dokumentów i dostępu do opieki zdrowotnej, pośredniczą w zakwaterowaniu uchodźców i szukaniu dla nich miejsc pracy, angażują się w oratoriach i świetlicach, służą pomocą jako kierowcy przy transporcie darów.
Stałym darem naszych wspólnot wychowawczych jest codzienna modlitwa o jak najszybsze zakończenie wojny i pokój na Ukrainie, o pomoc dla żyjących i życie wieczne w Niebie dla poległych. Towarzyszy nam także intencja za Rosję. Modlimy się wraz z dziećmi, młodzieżą, rodzicami i pracownikami naszych szkół i przedszkoli. Całą naszą ufność pokładamy w Bogu, bogatym w miłosierdzie. I wierzymy, że powróci pokój a my staniemy się trochę lepsi, bo w naszych sercach będą rozbrzmiewać słowa Chrystusa: „Byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie; byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie” (Mt 25, 35-36).
s. Grażyna Sikora FMA
Wrocław, 5 kwietnia 2022