19 czerwca 1998 r., w czasie uroczystości odpustowych ku czci Najświętszego Serca Pana Jezusa, abp Marian Przykucki, ówczesny metropolita szczecińsko-kamieński, przychylając się do prośby ówczesnego proboszcza parafii ks. Zbigniewa Rakieja SChr, ustanowił kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w centrum Szczecina sanktuarium ku czci Serca Bożego. W dekrecie erygującym Sanktuarium wskazano powody, dlaczego ta świątynia dostępuje tego zaszczytu: wszak przy tym kościele rozpoczęło się życie religijne osadników przybywających do Szczecina po wojennej zawierusze i w nim przez wiele lat odbywały się główne miejskie uroczystości religijne; w tej świątyni pod koniec 1959 r. erygowano Kaplicę Wieczystej Adoracji oraz ustanowiono całodzienny dyżur stałego konfesjonału.
Po 25 latach istnienia Sanktuarium duszpasterze – chrystusowcy i pomagające im siostry misjonarki oraz wierni w nim się gromadzący na modlitwie składają Panu Bogu dziękczynienie za wszystkie otrzymane dobrodziejstwa: za odprawione Msze i nabożeństwa, za udzielone sakramenty święte, za pojednanych i nawróconych grzeszników, za łaski otrzymane dzięki modlitwie w Kaplicy Wieczystej Adoracji czy przy ołtarzach dedykowanych Sercu Jezusowemu i Matce Bożej. Dlatego uroczystości odpustowe AD 2023 nabrały szczególnego charakteru, a poprzedziło je trzydniowe przygotowanie duchowe poprowadzone przez byłych proboszczów parafii i kustoszów Sanktuarium oraz modlitewne czuwanie połączone z uwielbieniem i modlitwą wstawienniczą w wigilię uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa.
A sam odpust zgromadził wielu świeckich i duchownych (w tym chrystusowców z kraju i zagranicy, kleryków i moderatorów seminarium oraz władze zgromadzenia) i odbył się wedle tradycyjnej formy: poprzedziły je nieszpory w szczecińskim Sanktuarium Świętego Andrzeja Boboli, po których wyruszyła eucharystyczna procesja do Sanktuarium Najświętszego Serca Pana Jezusa. Z racji prowadzonych prac modernizacyjno-remontowych na placu Zwycięstwa w Szczecinie jej końcowy odcinek było nieco odmienny: od ulicy Bolesława Krzywoustego zamiast pójść najkrótszą drogą do Sanktuarium, obeszła ona cały plac, okrążając kościół garnizonowy św. Wojciecha i zabytkową Bramę Portową. Na zakończenie procesji została odśpiewana litania do Najświętszego Serca Pana Jezusa i ponowiony akt oddania kapłanów i całego Szczecina Bożemu Sercu. Wspólną modlitwę zwieńczyła Eucharystia pod przewodnictwem abpa Andrzeja Dzięgi, metropolity szczecińsko-kamieńskiego i z homilią bpa Henryka Wejmana, biskupa pomocniczego archidiecezji (tyt. Sinitis), na koniec której ks. Krzysztof Olejnik SChr, przełożony generalny Towarzystwa Chrystusowego, dokonał rozesłania duszpasterzy polonijnych do duszpasterskiej posługi – ks. Przemysława Sygułę SChr do Australii i ks. Maksymiliana Ślusarczyka SChr do Francji.