„Chcemy ujrzeć Jezusa” (J 12,21b) – być może zdanie, które usłyszeliśmy w czasie liturgii Mszy Świętej w niedzielę 21 marca 2021 r., w V niedzielę Wielkiego Postu, w dniu, w którym uroczyście celebrowaliśmy jubileuszowe rocznice życia zakonnego naszych braci – br. Wawrzyńca Sobieckiego SChr i br. Jarosława Krusika SChr, mocno zapadło w sercach naszych Jubilatów przed 60. czy 30. laty i zapragnęli je wypełnić przez podjęcie życia jako brat zakonny w Towarzystwie Chrystusowym dla Polonii Zagranicznej.
Albowiem każdy chrześcijanin, a szczególnie osoba konsekrowana żywi głębokie pragnienie zobaczenia, spotkania i bycia z Panem Jezusem. Razem z Drogimi i Dostojnymi Jubilatami dziękujemy Dobremu Bogu za ich powołanie i różnoraką posługę, którą pełnią w naszej wspólnocie zakonnej.
Wspólnej modlitwie dziękczynnej, w której uczestniczyli mieszkańcy domu głównego – bracia, księża i seminarzyści oraz wspomagający jego funkcjonowanie świeccy pracownicy, przewodniczył ks. Bogusław Burgat SChr, wikariusz generalny zgromadzenia. On też wygłosił okolicznościową homilię. Przywołując odczytaną w niedzielnej Ewangelii alegorię o obumierającym ziarnie pszenicznym (por. J 12,24-26) ukazywał zbawczy wymiar męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa oraz duchowy wymiar życia zakonnego, który jest najdoskonalszym sposobem uczestnictwa w misterium paschalnym.
„Dobry zakonnik jest jednym z ziaren tego obfitego Chrystusowego plonu, który wyrósł ze śmierci Odkupiciela” – mówił ks. wikariusz i jednocześnie, przywołując wielkich mistrzów życia duchowego i zakonności – św. Bonawenturę i św. Bernarda z Clairvaux, wskazywał drogę do bycia owym dobrym zakonnikiem: jest nią ćwiczenie się i współzawodniczenie w cnotach. Przez to, kontynuował kaznodzieja i jak mówił o. Ignacy Posadzy, mamy zjednoczyć się z Chrystusem, mamy się «przechrystusowić». Jest to bowiem potrzebne, aby móc ze św. Pawłem powtarzać, że „w dobrych zawodach wystąpiliśmy, bieg ukończyliśmy, wiary ustrzegliśmy (por. 2 Tm 4,7).
