1 grudnia 2024 r. w krakowskiej Bazylice Najświętszego Serca Pana Jezusa odbyła się wyjątkowa uroczystość ponowienia aktu zawierzenia Najświętszemu Sercu Pana Jezusa przez Zgromadzenie Sióstr Świętego Józefa. To doniosłe i ważne wydarzenie miało szczególny charakter i wpisało się w przeżywany od marca br. Rok Jubileuszu Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa w Zgromadzeniu.
To przed 100 laty Matka Paulina Owczarczak, ówczesna Przełożona generalna podjęła decyzję oddania całego Zgromadzenia Najświętszemu Sercu Pana Jezusa i dnia 4 XII 1924 r., w kaplicy domu macierzystego we Lwowie, ks. prałat Franciszek Lisowski (późniejszy biskup tarnowski) dokonał Jego uroczystej intronizacji. Akt ten był oficjalnym ogłoszeniem, że Jezus jest jedynym Panem, Zbawicielem i Królem każdej Siostry oraz całego Zgromadzenia, i jednocześnie oddaniem się całej Rodziny Zakonnej Jego Najświętszemu Sercu.
Zgromadzenie włączyło się aktywnie w kult Bożego Serca, rozpowszechniony w Kościele po Jego objawieniach św. Małgorzacie Marii Alacoque, a prośba Jezusa o zadośćuczynienie i wynagrodzenie za niewdzięczność, oziębłość i grzechy świata znalazła wyraz w konkretnych praktykach życia i kształtowała duchowość sióstr (z Okólnika Matki Wandy Matysik).
Dziś, po stu latach, w pierwszą niedzielę Adwentu, w duchowym centrum kultu Serca Bożego w Polsce, w obecności licznie zgromadzonych sióstr józefitek wybrzmiały słowa Matki Wandy Matysik: „Jak niegdyś nasze Siostry poprzedniczki, tak i my przychodzimy dziś do Ciebie, Jezu, pełne tych samych uczuć miłości, wiary i nadziei, i obieramy Ciebie na nowo za jedynego naszego Pana, Zbawiciela i Oblubieńca. Twemu Najświętszemu Sercu, które jest pełne miłości i dobroci, zawierzamy nasze Zgromadzenie Sióstr Świętego Józefa, każdą Wspólnotę i każdą Siostrę oraz prowadzone dzieła apostolskie…” (fragment Aktu zawierzenia)
Przełożona Generalna uroczyście dokonała ponowienia Aktu zawierzenia, a Siostry na nowo wyraziły swoje TAK wobec miłości Boga, objawiającej się w Sercu Jezusa.
Bezpośrednim przygotowaniem do tego momentu była sesja prowadzona przez ks. Mariusza Balceraka SJ, która odbyła się w Domu Generalnym w Krakowie w dniach 29 listopada – 1 grudnia bieżącego roku, a jej temat „Współczuj z miłością moją. Od ciebie żądam wynagrodzenia. W sercu twoim szukam ochłody…” zaczerpnięty został z notatek duchowych s.M. Otylii Sacha, skromnej i cichej józefitki, która dała się poznać jako szczególna czcicielka Bożego Serca. Prelegent, mówiąc o bezinteresownej miłości Pana Boga do człowieka podkreślał to wielkie pragnienie Chrystusa, by nie tylko wpatrywać się w Jego «bok przebity włócznią», z którego płyną zdroje miłosierdzia, ale także słuchać Jego Serca, adorować Go i darzyć miłością, by wynagradzać za grzechy własne i całego świata. To pragnienie wynagrodzenia dla wielu powołanych stawało się drogą zjednoczenia z Panem i nadawało sens ich trudnościom i cierpieniom. Tak właśnie było w życiu znanego jezuity i spowiednika s. Faustyny Kowalskiej, O. Józefa Andrasza oraz siostry Otylii Sacha CSSJ, której duchowe bogactwo coraz bardziej odkrywamy i chcemy upamiętniać. W zachowanych jej zapiskach duchowych możemy przeczytać słowa usłyszane od Jezusa: Córko moja, Serce moje zostawiam ci na własność. To Serce trawione miłością, zranione, wyszydzone, wzgardzone… Kochaj to Serce ponad wszystko. Kochaj za tych, co nie kochają… (…) Córko moja, pragnę objawić ci Serce moje w całym ogromie Jego miłości, a przez ciebie światu. (…) Pragnę odsłonić najskrytsze tajniki Serca mego. Żyj w tym Sercu (…). Daj Mi jak najwięcej dusz, które by Mnie bardzo kochały. (…) Córko moja, pragnę przelać nadmiar mej Miłości w ciebie – żyć w tobie. Serce moje zostawiam ci, kochaj Mnie w Nim.
Ten historyczny akt ponowienia zawierzenia Najświętszemu Sercu Pana Jezusa jak również cały Rok Jubileuszu stał się dla Zgromadzenia czasem łaski i błogosławieństwa oraz umocnieniem na dalszą drogę wielkodusznej wierności Bogu i służby Kościołowi.
Siostry Świętego Józefa