„Być dobrym jak chleb” – to tytuł konferencji naukowej, która odbyła się w sobotę w Zakopanem. Było to ostatnie wydarzenie pod Tatrami w ramach Roku Św. Brata Alberta. Adam Chmielowski był bardzo związany ze stolicą polskich Tatr.
Na program konferencji złożyły się wykłady o związkach Brata Alberta z Zakopanem, działaniach artystycznych Adama Chmielowskiego, jego duchowości. Był też wykład o Bracie Witalisie, pierwszym pomocniku Brata Alberta, który pochodził z Podczerwonego koło Czarnego Dunajca.
Konferencji towarzyszyły programy artystyczne przygotowane przez uczniów z zakopiańskich szkół, m.in. z Liceum Oswalda Balcera i Liceum Plastycznego im. Antoniego Kenara. Można było zobaczyć także wystawę prac podhalańskich artystów pt. „Nikt nie idzie sam do nieba” ukazujących postać św. Brata Alberta i rzeźby nawiązujące do jego działalności. Wystawę będzie można zobaczyć w kościele na Olczy do końca 2017 r.
Adam Kitkowski z Tatrzańskiego Klubu Niezależnych, współorganizatora konferencji przypomina, że Brat Albert wielokrotnie bywał w Zakopanem, a dzięki Władysławowi hrabiemu Zamoyskiemu otrzymał „kęs” tatrzańskiej ziemi, na której wybudował pustelnię. Później jego współbracia wznieśli tu klasztor zaprojektowany przez Stanisława Witkiewicza
– Ten wspaniały artysta malarz i święty polski jest obecny w naszej zakopiańskiej świadomości od wielu lat, a to przez obecność sióstr i braci albertynów na Kalatówkach i w kaplicy na ulicy Za Strugiem, czy też poprzez Kuchnię Brata Alberta na ulicy Nowotarskiej. Tego niezwykle skromnego świętego upamiętniamy ponadto w wydarzeniach artystycznych – malarskich, literackich czy muzycznych odbywających się w wielu miejscach Zakopanego i Podhala – dodaje Adam Kitkowski.
Konferencja „Być dobrym jak chleb” odbyła się w zakopiańskiej parafii Najświętszej Maryi Panny Niepokalanej Objawiającej Cudowny Medalik.
Honorowy patronat nad konferencją, tak jak nad całością zakopiańskich wydarzeń w setną rocznicę śmierci Adama Chmielowskiego objęli Grzegorz Jóźkiewicz – przewodniczący rady Miasta Zakopanego, brat starszy Paweł Flis – przełożony generalny zakonu albertynów i artysta rzeźbiarz Stanisław Cukier – dyrektor Zespołu Szkół Plastycznych im. A. Kenara w Zakopanem.
Organizatorami konferencji byli księża misjonarze, sprawujący posługę duszpasterską w parafii na zakopiańskiej Olczy, stowarzyszenie Tatrzańskiego Klubu Niezależnych.
W ramach Roku Św. Brata Alberta odbyło się szereg wystaw, koncertów w tamtejszych świątyniach, na których obok polskich artystów, wystąpiły też zespoły czy orkiestry, m.in. ze Stanów Zjednoczonych, Norwegii. Kalatówki, gdzie znajduje się pustelnia św. Brata Alberta, w 2017 r. nawiedzili też polscy biskupi, którzy na wiosną tego roku obradowali w Zakopanem.
Święty Brat Albert – Adam Bernard Hilary Chmielowski urodził się 20 sierpnia 1845 r. w Igołomi koło Krakowa. W wieku 18 lat brał udział w powstaniu styczniowym. Został ranny, w wyniku czego amputowano mu nogę. Po powstaniu przedostał się do Francji, w Paryżu rozpoczął studia malarskie. Po amnestii w 1865 r. wraca do Warszawy, gdzie również studiował malarstwo, które później kontynuował w Gandawie i w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium (1869-1874).
Po powrocie do kraju w 1874 r. tworzył dzieła, w których coraz częściej pojawiała się tematyka religijna. Malarstwo Chmielowskiego charakteryzowało się prostotą środków, naturalnością i nastrojowością. Oprócz tematyki religijnej malował również realistyczne obrazy. W latach 80. powstał jego słynny obraz „Ecce Homo”.
Adam Chmielowski wstąpił jezuitów, jednak po pół roku opuścił nowicjat i wyjechał na Podole do swojego brata Stanisława. W 1887 r. za zgodą Albina kard. Dunajewskiego przywdział habit, a rok później złożył śluby zakonne, przyjmując imię Albert i dając początek nowej rodzinie zakonnej. Założył zgromadzenia: Braci Albertynów (1888 r.) i Sióstr Albertynek (1891 r.), które oparte zostały na regule św. Franciszka z Asyżu.
Brat Albert zajmował się biednymi i bezdomnymi. Ogrzewalnie miejskie dla bezdomnych przemieniał w przytuliska. Nie dysponując środkami materialnymi kwestował na utrzymanie ubogich.
Umarł w 1916 r. w Krakowie. Wyniesienia Brata Alberta do chwały ołtarzy, zarówno beatyfikacji (1983 r. w Krakowie), jak i kanonizacji (12 listopada 1989 r. w Rzymie) dokonał papież Jan Paweł II.
Relikwie Świętego znajdują się w Sanktuarium Świętego Brata Alberta Ecce Homo w Krakowie.
(KAI)
