Wigilia Paschalna bieżącego roku (7 kwietnia) rozpoczęła okrągły Jubileusz 90-tej rocznicy kanonicznego erygowania wspólnoty zakonnej Zgromadzenia Braci Pocieszycieli z Getsemani.
Bracia Pocieszyciele to wspólnota zakonna o charakterze kontemplacyjno-czynnym. Założycielem jest ojciec Józef Jan Litomiski, kapłan czeskiego pochodzenia, który z natchnienia Bożego przyczynił się do powstania Zgromadzenia Braci Pocieszycieli z Getsemani w Wiedniu w roku 1922. Natomiast w Polsce pierwsza placówka Zgromadzenia została założona w 1982 roku we Wrocławiu. Istota charyzmatu wypływa z woli samego Chrystusa, który w chwili konania w Getsemani pragnął, aby z Nim pozostać i trwać na modlitwie: Smutna jest dusza Moja aż do śmierci, zostańcie tu i czuwajcie ze Mną. Ich życie zakonne ma charakter wynagradzający i polega na woli całkowitego poświęcenia się Sercu Jezusa konającemu w Ogrodzie Getsemani. Realizując rady ewangeliczne, Pocieszyciele pragną naśladować Chrystusa czystego, ubogiego i posłusznego woli Ojca. Z Eucharystii i codziennej godzinnej adoracji Najświętszego Sakramentu, Bracia Pocieszyciele czerpią siłę i miłość do pracy duszpasterskiej, która jest posługą miłosierdzia wśród ludzi najbardziej potrzebujących: więźniów, bezdomnych, uzależnionych i konających, a zwłaszcza tych, którzy odrzucili Miłość Bożą, narażając się na niebezpieczeństwo wiecznego potępienia. Zgromadzenie prowadzi schroniska dla bezdomnych m.in. w Pępicach oraz Inowrocławiu, posługując wśród ludzi odrzuconych i bezdomnych pod patronatem św. Brata Alberta. Nieopodal Domu Prowincjalnego we Włocławku apostolstwo ojców i braci wyraża się w pomocy duchowej osadzonym w Zakładzie Karnym. Niedawno utworzony klasztor w Pszczółkach i macierzysty klasztor w Wiedniu (Austria), stanowią domy formacyjne nowych Pocieszycieli, gdzie bracia pogłębiają swoje osobiste więzi z Chrystusem. W pobliżu włocławskiej tamy Bracia Pocieszyciele krzewią kult bł. ks. Jerzego Popiełuszki oraz ducha pocieszycielskiego w powstałym Sanktuarium Męczeństwa bł. ks. Jerzego Popiełuszki, gdzie pełnią rolę kustoszy relikwii błogosławionego męczennika. Praca duszpasterska Pocieszycieli obejmuje także głoszenie Słowa Bożego w prowadzonych przez ojców rekolekcji parafialnych i misji świętych. Owa działalność kaznodziejska wypływa z posłannictwa Zgromadzenia – ewangelizacji Słowian. Stąd Bracia Pocieszyciele pracują m.in. w Sankt Petersburgu (Rosja), Zlatych Moravcach (Słowacja) jak również w Mariance pod Bratysławą (Słowacja), w najstarszym w południowo wschodniej Europie sanktuarium maryjnym służąc przybywającym tam pielgrzymom.
Jubileuszowe obchody Bracia Pocieszyciele zainaugurowali w Niedziele Miłosierdzia 16 kwietnia w Domu Generalnym w Mariance na Słowacji pod przewodnictwem ks. arcybiskupa Stanisława Zwoleńskiego Metropolity trnawsko-bratysławskiego. Natomiast 22 kwietnia w przeddzień imienin bł. ks. Jerzego Popiełuszki, w powstałym przy włocławskiej tamie Sanktuarium Męczeństwa – dedykowanego błogosławionemu ks. Jerzemu Popiełuszce – Bracia Pocieszyciele uroczyście złożyli Ofiarę Uwielbienia w Eucharystii, za charyzmat i 90 lat życia w Kościele powszechnym oraz 30 lat pracy apostolskiej w Kościele polskim. Podczas uroczystości Bracia Pocieszyciele dziękowali Bogu za dokonane dobro i prosili na nowo o jeszcze gorętszy zapał i głębsze pragnienie świętości wielkodusznego oddania się Jezusowi w Getsemani Kościoła i świata dzisiaj.
W uroczystości uczestniczyli jubilaci wyżsi przełożeni Zgromadzenia Braci Pocieszycieli: Generał Zgromadzenia o. Ludwik M. Pociask z ojcem Świeradem M. Pettke CCG – Prowincjałem Prowincji polskiej a także Kustoszem Sanktuarium o. Kamil M. Kraciukiem CCG i przełożonymi ojcami i braćmi wszystkich domów z polski i zagranicy, Marianki i Zlatych Moraviec i Wiednia. Uroczystościom przewodniczył J. E. Ks. biskup Wiesław Alojzy Mering z udziałem znamienitych gości; m.in. swoją obecnością zaszczyciła pani Marianna Popiełuszko – matka bł. ks. Jerzego Popiełuszki wraz z jego rodzeństwem Teresą oraz Stanisławem i Józefem z rodzinami. Wśród przybyłych gości obecny był także ks. prałat Tadeusz Bożełko z warszawskiego Żoliborza oraz p. Katarzyna Soborak, kierująca Ośrodkiem Dokumentacji Życia i Kultu Błogosławionego. W uroczystościach uczestniczyły osoby zaangażowane w proces budowy i tworzenia Sanktuarium Męczeństwa: architekci, projektanci wnętrzna, wykonawcy wyposażenia świątyni, jak również parafianie Matki Bożej Fatimskiej, dobroczyńcy Sanktuarium i przyjaciele Zgromadzenia Braci Pocieszycieli. Podczas jubileuszu nie zabrakło przedstawicieli bratnich i siostrzanych zgromadzeń zakonnych: sióstr Wspólnej Pracy, Westiarek Jezusa, Antoninek, Służebnic Serca Bożego, Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego, Elżbietanek, Chrystusowców, Orionistów i Franciszkanów. Przedstawicieli wszystkich wspólnot życia konsekrowanego w Polsce reprezentował ks. Tomasz Sielicki – Przełożony generalny Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii zagranicznej a zarazem Przewodniczący Konsulty Wyższych Przełożonych zakonów w Polsce. Przybyli także kapłani i pracownicy różnych agend Kościoła włocławskiego. W oprawie uroczystości wzięły udział poczty sztandarowe instytucji reprezentujących środowiska szkół, związków zawodowych i służb penitencjarnych z Włocławka.
Radość z Jubileuszu w spotkaniu z Jezusem w Eucharystii, uniesienie serca i chwała płynąca ze zwycięstwa Zmartwychwstałego także w wielu ludzkich sercach, nie mogło pozostać w ukryciu. W homilii ks. biskup Wiesław Alojzy Mering wskazał na sens adorowania cierpiącego Chrystusa i konieczność istnienia takiego Zgromadzenia, które stara się pocieszać Jezusa trwaniem z Nim na modlitwie. Ks. Biskup podkreślił, że: to jest zewnętrzny znak tego, jak Bogu zależy, jak On liczy, jak się spodziewa, jak chce, jak pragnie ciepła naszych serc, naszej obecności, naszego trwania przy Nim wtedy, kiedy jest w zupełnym osamotnieniu. Każdy człowiek przechodzi przez swój rodzaj Ogrodu Oliwnego. Każdemu z nas, zdarza się, że cierpi, wydaje się, że niekiedy ponad siły. Ale tu jest właśnie różnica między Jezusem a nami, że my możemy cierpieć już razem z Nim, w oparciu o Niego, uczepieni Jego klęczącego tam w Ogrójcu.
Z kolei odwołując się do charakteru uroczystości wigilii imienin bł. ks. Jerzego, ks. biskup nawiązał do heroicznej postawy męczennika. Mówiąc o istocie świętości, wskazał na ścisłą jedność męczennika z Bogiem, jako Źródłem jego czynów Bożego męstwa:
Świętość, to jest pójście pod prąd. Świętość, to jest wierność Bogu, nawet za cenę życia. Pewnie myślimy nie raz, oddając cześć błogosławionemu księdzu Jerzemu…, Czy my byśmy tak umieli? Czy umielibyśmy tak wytrwać, nawet za taką właśnie cenę? Czy umielibyśmy zawierzyć Dawcy Życia, że wskrzesi nas z martwych? Że przywróci nam życie wypełnione Pokojem i poczuciem dobrze spełnionego obowiązku? I dobrze, że tak myślimy. Dobrze, że robimy sobie rachunek sumienia. Dobrze, że człowiek święty staje się lustrem, które ukazuje nam nasze braki, nasze niedostatki, nasze grzechy. Święty bowiem zawsze jest przezroczysty dla Boga. To znaczy, że patrząc na niego, na jego życie, na jego działania, widzimy prawdziwego Autora jego czynów, prawdziwego Autora jego życia. Widzimy Tego, w czyim ręku ten człowiek błogosławiony czy święty pozostawał.
Podczas liturgii ks. Biskup poświęcił nowy witraż okien Sanktuarium, a następnie elementy wykończeniowe świątyni, nową posadzkę i balustradę zamontowaną na balkonie chóru. Witraż zamieszczony w pięciu pionowych oknach świątyni, tworzących razem przedstawienie bł. ks. Jerzego Popiełuszki, ukazanego szatach liturgicznych koloru czerwonego – koloru męczeństwa za wiarę. Na witrażu bł. ks. Jerzy w chwili przeistoczenia unosi w swych dłoniach postacie eucharystyczne: ukazując Ciało i Krew Pańską w kielichu – symbole Chrystusowego kapłaństwa, w przypadku ks. Jerzego, nagle przerwanego kapłaństwa. Sylwetka Męczennika przedstawiona jest na tle fal wód wiślanych otaczających i przelewających się przez postać błogosławionego, oznaczając tym samym miejsce męczeństwa. Górna prawa strona witraża, ukazuje krzyż – pomnik, wskazujący na miejsce zwieńczenia ofiarnej posługi kapłana. Również w otoczeniu krzyża nad postacią błogosławionego krążą czarne ptaki, symbolizujące krążące wokół człowieka zło lub trzech morderców, oprawców.
Podczas Mszy św. zostały złożone dary ufundowane przez wiernych i kapłana polonijnego ks. Georga Rutkowkiego z Detroit. Ofiarowane dla Sanktuarium zostały nowe ornaty, oraz cyborium (naczynie dla przechowywania chleba eucharystycznego), jak również trybularz (kadzielnica). W Eucharystii ks. Biskup posługiwał się dwoma wyjątkowymi kielichami. Pierwszy z nich zdobiony szlachetnymi kamieniami i złożony w darze w minioną 25 rocznicę męczeństwa ks. Jerzego, ufundowany przez Prezydenta Rzeczpospolitej Polski śp. Lecha Kaczyńskiego. Drugim był złoty kielich, ofiarowany dla Sanktuarium 6 września 2011r., jako wotum dziękczynne, dar pana Giorgia Trascorsi z Włoch, uzdrowionego w sposób cudowny z choroby nowotworowej po skierowanej modlitwie do Boga przez wstawiennictwo bł. ks. Jerzego Popiełuszki.
W podziękowaniu Dobremu Bogu za Jubileusz Prowincjał Zgromadzenia zwrócił uwagę, że życie zakonne ma charakter charyzmatyczny, jest owocem tchnienia Ducha Świętego, stąd chcemy je przeżywać z radością i w pokorze wobec niezasłużonego daru. Dzisiaj rozpoczynając rok jubileuszowy – rok łaski od Pana, chcemy dziękować za dar powołania do życia konsekrowanego, za charyzmat założycielski Ojca Józefa oraz świadectwo wierności aż do końca – naszych starszych braci w powołaniu. W nawiązaniu do wigilii imienin bł. księdza Jerzego Popiełuszki, o. Świerad wskazał na umiłowanie prawdy i wierności Ewangelii, która zawsze kosztuje.
Zwrócił jednocześnie uwagę na ścisły związek obecności bł. Jerzego na spiętrzeniu wiślanym z jego najwyższą ceną krwi jaką zapłacił za oddanie Chrystusowi i człowiekowi, akcentując męczeństwo jako drogę Kościoła i Zgromadzenia Braci Pocieszycieli nie tylko w ostatnich czasach, ale także w czasach obecnych i przyszłych.
Szymon Piotr CCG Pocieszyciel z Getsemani
