Bp Piotrowski w jubileusz 900-lecia zakonu norbertanów: prawdę o Eucharystii trzeba odkrywać łaską wiary

Prawdy o Eucharystii nie da się zgłębić czystym i nawet najbardziej bystrym rozumem, ale trzeba ją odkrywać łaską wiary – mówił w sanktuarium w Imbramowicach bp Jan Piotrowski, w niedzielę 6 czerwca we wspomnienie św. Norberta, który 900 lat temu założył zakon norbertanów. W Imbramowicach norbertanki posługują nieprzerwanie od blisko ośmiu wieków. Jest to jeden z najstarszych klasztorów norbertańskich na ziemiach polskich. Obecnie w Polsce są zaledwie dwa klasztory żeńskie.

Biskup kielecki w wygłoszonej w kościelnym klasztorze homilii nawiązał do jubileuszu zakonu, do postaci założyciela św. Norberta, a szczególnie jego czci dla Eucharystii. Rok Eucharystii i obecność Jezusa Eucharystycznego stały się motywem przewodnim biskupiej homilii.

1121 rok to rok założycielski zakonu. Dokładna, historyczna data 900 lat od złożenia ślubów zakonnych przez pierwszą grupę norbertanów we Francji przypadnie w Noc Bożego Narodzenia z 24 na 25 grudnia 2021 roku. Świętowanie jubileuszu trwa już od pierwszej niedzieli adwentu ubiegłego roku. Zakończy się 9 stycznia 2022 r., w niedzielę Chrztu Pańskiego.

Jak zauważył w homilii bp Piotrowski, wysokie urodzenie św. Norberta stanowiło drogę do świeckich sukcesów, wybrał on jednak życie zakonne i „zwalczał herezje, zwłaszcza te przeciw Eucharystii i adoracji Jezusa w Najświętszym Sakramencie, a czynił to, ponieważ sam był gorliwym czcicielem Jezusa Eucharystycznego”.

– Ten dzień przeżywamy w dniu pańskim w oktawie Bożego Ciała przypomina, że dzięki Eucharystii, Jezus Chrystus – Pan nasz i Odkupiciel jest z nami na zawsze. Ta wiara w obecność Boga w Trójcy Świętej, buduje Kościół naszą wspólnotę i nadje jej misyjny oraz apostolski charakter – mówił bp Piotrowski. Przypomniał m.in. słowa św. Jana Pawła II, iż Kościół rodzi się z tajemnicy paschalnej, a Eucharystia znajduje się w jego centrum, co dostrzeżemy już w relacjach w dziejach apostolskich.

– Zawsze Msza św. jako zgromadzenie i ofiara odkupieńcza Jezusa Chrystusa jest czasem spotkania wspólnoty Kościoła z Jezusem Chrystusem, czasem umocnienia wiary, nadziei i miłości – zauważył biskup kielecki, przestrzegając przed nieobecnością na niedzielnej Mszy św., przed „dramatem grzechu, który nie przemija”. Przywołał atmosferę modlitwy „przemodlonego kościoła klasztornego” przez pokolenia norbertanek z kultem obrazu Jezusa Cierpiącego. Przypomniał, iż na „naszej drodze przyjaźni z Bogiem przewodniczką jest Maryja”, której zdaniem św. Jana Pawła II, nie mogło zabraknąć podczas sprawowania Eucharystii wśród chrześcijan w Jerozolimie, po zesłaniu Ducha Świętego. Nawiązał do Roku Eucharystii w Polsce oraz Roku św. Józefa i św. Rodziny w Kościele powszechnym, jako „czasu łaski, aby karmić się Jezusem Eucharystycznym i naprawić nasz rodzinny dom i życie każdej ludzkiej wspólnoty”.

– To Eucharystia uczyniła św. Norberta świętym i nieśmiertelnym. Tylko dzięki Eucharystii chrześcijanin wzrasta duchowo, umacnia swoją tożsamość i jest świadkiem wiary – podkreślił bp J. Piotrowski.

Podczas Mszy św. poświęcił monstrancję i krzyż misyjny.

Klasztor w Imbramowicach jest ważnym miejscem na mapie pielgrzymów z cudownym wizerunkiem Jezusa Cierpiącego.

Imbramowicka klauzura liczy 11 sióstr, jest jedna aspirantka. Na co dzień norbertanki zajmują się szyciem, haftowaniem i pracami artystycznymi, łączonymi ze stałym rytmem modlitwy, podejmują także inicjatywy edukacyjne

Dzięki wsparciu dotacji zewnętrznych i ofiarodawców prywatnych udało się wyremontować budynki byłej szkoły klasztornej, które służą jako Dom Rekolekcyjny „Getsemani” i „Spichlerz Św. Norberta” – do celów kulturalnych.

Klasztor organizuje konferencje, czuwania modlitewne, wynajmuje pokoje gościnne, czemu sprzyja położenie na szlaku Orlich Gniazd. Jest to miejsce także atrakcyjne dla naukowców i studentów różnych dziedzin.

Klasztor imbramowicki ufundowany został ok. 1226 przez biskupa krakowskiego Iwona Odrowąża. Obecna późnobarokowa budowla kościelno-klasztorna to dzieło sławnego architekta Kacpra Bażanki.

Klasztor od XIII w. ulegał napadom tatarskim i był obiektem ataku podczas wielu wojen, niemniej jednak regularnie prowadził szkoły, szpital i udzielał ludności różnych form pomocy, prowadząc akcje dobroczynne i społeczne. Za udział w walce z okupantem niemieckim klasztor został odznaczony Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi. Od 2003 r. w imbramowickim klasztorze znajduje się sanktuarium Męki Pańskiej w związku z kultem Pana Jezusa Cierpiącego w słynącym łaskami obrazie z XVII wieku.

KAI

Wpisy powiązane

Kapituła warszawskich redemptorystów m.in. o statutach prowincjalnych i atakach na Radio Maryja

Dążenia Sługi Bożego o. Anzelma Gądka OCD do wyniesienia na ołtarze św. Rafała Kalinowskiego

Kokotek: prawie 100 uczestników Zakonnego Forum Duszpasterstwa Młodzieży