W homilii bp Pindel nawiązał do czytania z Księgi Izajasza, w którym starotestamentowy autor przypomniał o obietnicy wyzwolenia Izraela z niewoli babilońskiej. Biskup zauważył, że pisząc o zapowiedzi „rzeczy nowej”, którą „właśnie” dokonuje Bóg, Izajasz odwołał się jednocześnie do wydarzeń wcześniejszych, gdy naród izraelski został wyzwolony z niewoli egipskiej – „Jak mówi Pan, który otworzył drogę przez morze i ścieżkę przez potężne wody; który wiódł na wyprawę wozy i konie, także i potężne wojsko; upadli, już nie powstaną, zgaśli, jak knotek zostali zdmuchnięci” (Iz 43,16-27).
Zdaniem bp. Pindla, słowa proroka uświadamiają, że Kościół, jako Lud Boży, jest w drodze i realizuje swoją misję zbawczą poprzez to, że przeprowadza swoich członków z domu niewoli poprzez doświadczenie pustyni do Ziemi Obiecanej, ostatecznie zaś do stanu polegającego na byciu na zawsze z Chrystusem.
Biskup wytłumaczył, że w Starym Testamencie opisane są dwa wyjścia z niewoli: przejście z niewoli egipskiej poprzez pustynię do Ziemi Obiecanej, gdy Żydzi opuszczają Egipt w jednej, dużej, zwartej grupie, oraz przejście z niewoli babilońskiej, gdy powrót z wygnania dokonuje się etapami i brakuje jednego przywódcy religijnego, jak Mojżesz.
„Z Babilonu do Ziemi Obiecanej powracają entuzjaści. Na miejscu deportacji jednak zostają, jak mówią o sobie, realiści – przekonani, że zgodnie z wiarą ojców będzie można żyć na obczyźnie wśród pogan, niekoniecznie wracając do Jerozolimy” – wyjaśnił kaznodzieja i zauważył, że w przypadku tego drugiego wyzwolenia naród nie stanowi już jednolitego monolitu religijno-moralnego, a do częstych zjawisk należą małżeństwa mieszane z poganami.
„Czytając o tych dwóch wyjściach z niewoli i dojściach do Ziemi Obiecanej, możemy skonstatować, że Kościół w Polsce w epoce realnego socjalizmu realizował ten pierwszy biblijny model – wyjścia z Egiptu. Na czele narodu i Kościoła stał prymas, później przyszedł wybór Jana Pawła II. Pod ich przewodnictwem jednolity i zwarty Kościół katolicki w Polsce przechodził zwycięsko przez kolejne groźby i prześladowania” – stwierdził duchowny i przypomniał, że członkowie Ludu Bożego, świadomi swej moralnej wyższości, byli wówczas przekonani o cudownej opiece Boga i Niepokalanej.
Biskup wskazał zarazem, że obecnie, na podobieństwo wyjścia z niewoli babilońskiej, realizowany jest drugi model wyjścia z niewoli. „Coraz większe jest rozwarstwienie w poziomie religijności. Stopniowo, ale stale, spada liczba uczestniczących w niedzielnej Eucharystii. Zwiększa się natomiast wśród przychodzących na Mszę udział procentowy przystępujących do Komunii Świętej” – zwrócił uwagę biskup.
„Możemy dostrzec odchodzenie od rytualnego przeżywania religii. Obserwujemy zwiększone zainteresowanie Biblią. To małe grupy oferują dziś przeżywanie wspólnoty jako sposób na identyfikowanie się z Kościołem. Takie jest dziś przeżywanie wyjścia z niewoli, exodusu – przejścia od stanu niewoli do wyzwolenia przez oczyszczenie. Jak odnajdujemy się w takim Kościele, w jego sercu z Niepokalaną?” – zastanawiał się biskup.
„Czy widzimy w nim drogę wyjścia, wyzwolenia od wszystkiego, co nas zniewala i poniża? Może odnajdujemy się właśnie w małej wspólnocie, do której należymy, ale przecież także w całym Kościele, który przechowuje prawdę objawioną, coraz lepiej ją zgłębia i rozumie i stara się wyrazić w sposób adekwatny do aktualnych sytuacji?” – kontynuował biskup i wskazał na postać św. Maksymiliana, który może skutecznie wspierać wierzących w poszukiwaniach i modlitwie.
Dni Kolbiańskie odbywają się w Harmężach od 2001 r. Ich inicjatorem jest o. prof. dr hab. Zdzisław Kijas OFMConv. Patronat nad spotkaniem objęli: Katedra Kolbiańska Papieskiego Wydziału Teologicznego św. Bonawentury w Rzymie oraz ordynariusz diecezji bielsko-żywieckiej.