Podczas liturgii na pytanie biskupa pomocniczego: „Czy chcesz być konsekrowana i zaślubiona naszemu Panu, Jezusowi Chrystusowi, Synowi Bożemu?” każda z dwóch młodych kobiet odpowiedziała twierdząco. Konsekrowane dziewice otrzymały obrączki i brewiarze.
W homilii bp Greger przypomniał, że liturgii konsekracji dziewic nie da się zrozumieć w oderwaniu od wiary. „Jeśli zabraknie spojrzenia wiary, wówczas obraz dzisiejszego wydarzenia jest niepełny, fałszywy i dezorientujący uczestników. Dlatego współczesny świat ma problem ze zrozumieniem i akceptacją tego, co dziś wydarzy się w prastarej żywieckiej farze” – stwierdził i zauważył, że dziewictwo konsekrowane nie jest żadną ucieczką od życia, nie jest dystansowaniem się od problemów codzienności, ale jest dobrowolną rezygnacją z życia małżeńskiego i świadomym pójściem za Jezusem ze względu na całkowitą, oblubieńczą miłość Jemu okazywaną.
Zwrócił uwagę, że konsekracja dziewic jest jedną z wielu dróg obecnych w Kościele, mających znamiona daru i powołania. „Wszystkie te drogi stają się wezwaniem i realizacją powołania do świętości” – kontynuował.
Jak zauważył, niedzielna liturgia, w czasie której Marta i Kinga zdecydowały poświęcić Bogu swoje życie całkowicie i na zawsze, powinna być dla każdego z uczestników modlitwy okazją do refleksji nad swoim powołaniem, nad aktualnym stanem jego realizacji.
Po homilii i odśpiewaniu Litanii do Wszystkich Świętych biskup przyjął od kandydatek potwierdzenie gotowości trwania w dziewictwie poświęconym Bogu i w służbie Kościołowi. Zanim duchowny odmówił uroczystą modlitwę konsekracyjną, same kandydatki odpowiadały: „Ojcze, przyjmij postanowienie życia w doskonałej czystości i naśladowania Chrystusa, które z pomocą Bożą składam wobec ciebie i świętego ludu Bożego”.
Panie, które włączono do grona dziewic konsekrowanych, przyjęły z rąk biskupa symbole: obrączkę – znak zaślubin z Chrystusem, oraz brewiarz – narzędzie osobistego uświęcenia przez modlitwę.
Kandydatki na dziewice konsekrowane – Kinga Kościelniak i Marta Salamon – pochodzą z Żywca i Milówki. Przygotowywały się do tej decyzji poprzez formację duchową oraz indywidualne kierownictwo duchowe. W podniosłej uroczystości uczestniczyli krewni i przyjaciele kobiet.
Pierwsza w historii diecezji bielsko-żywieckiej konsekracja dziewicy odbyła się w Zwiastowanie Pańskie, 8 kwietnia 2013 roku, w kurialnej kaplicy. Czystość ślubowała przed Bogiem jedna kobieta. Kolejna taka uroczystość sprawowana była w bazylice hałcnowskiej 22 kwietnia 2017 roku. Decyzję o zaślubieniu Chrystusa podjęły w obecności biskupa pomocniczego cztery młode kobiety.
Kościół powrócił do konsekracji dziewic w latach 60. ubiegłego stulecia dzięki papieżowi Pawłowi VI, a w 1994 r. w czasie Synodu Biskupów w Rzymie Jan Paweł II przypomniał o praktyce wdowieństwa konsekrowanego. Pierwsza konsekracja dziewicy w Polsce odbyła się ponad ćwierć wieku temu.
Dziewice konsekrowane pozbawione są poczucia bezpieczeństwa materialnego i duchowego, jakie daje zgromadzenie zakonne. Same pracują na swoje utrzymanie i same dbają o wygospodarowanie czasu na modlitwę, Eucharystię i rozwój duchowy.
Najczęściej o konsekrację proszą kobiety ok. 30.-40. roku życia. W większości dziewicami konsekrowanymi zostają kobiety młode, które są aktywne zawodowo. W środowisku pracy świadczą o Chrystusie swoim życiem, poza tym włączają się aktywnie w życie Kościoła lokalnego.
Wśród dokumentów traktujących o dziewicach i wdowach konsekrowanych istotne znaczenie ma adhortacja apostolska Jana Pawła II „Vita consecrata” oraz jego list apostolski „Rosarium Virginis Mariae”. Podstawą jest „Obrzęd konsekracji dziewic” w Mszale rzymskim. Prośbę o przygotowanie i udzielenie konsekracji należy kierować do biskupa swojej diecezji.
Za: www.deon.pl