Czy Zakon Szpitalny św. Jana Bożego rozbuduje swoją nazwę? Czy zmodyfikuje swój charyzmat? Kiedy będziemy mogli odwiedzać nasz nowy dom zakonny na Haiti? Te i szereg innych pytań są przedmiotem rozmów zjednoczeniowych w procesie łączenia się dwu instytutów zakonnych: Zakonu Szpitalnego św. Jana Bożego oraz Małych Braci Dobrego Pasterza(ang. Little Brothers of the Good Sheperd LBGS ), który wkracza w decydującą fazę.
Wyłoniona komisja wspólna tzw Komisja Wykonawcza (Action Committee) obyła już dwa spotkania, na których omówiła zasady tej unii zarówno w aspekcie organizacyjnym jak też w wymiarze duchowym. Ostatnim etapem będzie zatwierdzenie Stolicy Apostolskiej tj Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego oraz Stowarzyszeń Życia Apostolskiego.
Ostatnie spotkanie Komisji obyło się 7-8 marca w Westville Grove (USA), gdzie bonifratrzy amerykańscy byli gospodarzami. Niestety, ze względu na zapowiadaną złą pogodę, spotkanie zostało zakłócone dużym spóźnieniem części uczestników, gdyż wiele lotów zostało odwołanych.
Moderatorem spotkania był br Ray ze Zgromadzenia Braci Szkolnych. Najważniejszym owocem prac było wyłonienie podkomisji i grup roboczych, które wypracują dokumenty robocze do zatwierdzenia w następujących kwestiach:
– życie wspólnotowe i wzajemne kontakty w połączonej unii między oba Instytutami: Podkomisja ds. Życia Braterskiego (Brotherhood Commission)
– struktura organizacyjno – administracyjna połączonych Instytutów, w tym aspekty kanoniczno – prawne: Governance Commission Podkomisja Zarządzania
– wspólnej formacji: Grupa Powołaniowo – Formacyjna (Vocation Panel)
Mówiono też o przewidywanej dacie fuzji obu Instytutów.
ZGROMADZENIE MAŁYCH BRACI DOBREGO PASTERZA
Zgromadzenie zostało założone w r. 1951 w Albuquerque w Nowym Meksyku przez brata Mateusza Barretta, Irlandczyka.
W wieku lat 17.stu wstąpił on do Zakonu Bonifratrów w Irlandii. Następnie odbył nowicjat we Francji po czym został przeniesiony do Kanady, do nowo tworzącej się Prowincji zakonnej. W 1934 r. powierzono mu urząd prowincjała prowincji kanadyjskiej. Jako prowincjał znany był ze swego bezkompromisowego umiłowania ubóstwa (kiedy się przenosił z domu do domu miał ze sobą tylko małą walizeczkę) oraz niezwykłej aktywności apostolskiej. W USA i Kanadzie zakładał schroniska dla imigrantów, stołówki dla ubogich, szpitale, domy rehabilitacyjne, domy starców itp. Jednak w swoim swoistym sposobie bycia i radykalizmie nie zawsze był rozumiany przez władze zakonne, co prowadziło do konfliktów. W końcu w październiku 1950 r. otrzymuje oficjalny dokument ekslaustracyjny z zawieszeniem w prawach członka Zakonu. Niemniej Barrett do końca swoich dni inspirował się przykładem życia św. Jana Bożego i umiłowaniem do Zakonu, którego Święty był założycielem. Pomimo tych trudności nadal prowadził bardzo intensywną działalność na polu charytatywnym, z czasem pociągając innych swoim stylem życia. Mawiał, że urodził się w Irlandii, misję otrzymał we Francji, Kanada go przyjęła a USA dało mu gościnę.
Zmarł w r. 1990 przeżywszy lat 90.
Zgromadzenie na prawach papieskich przez niego założone posługuje biednym i ludziom w potrzebie w 5 krajach na trzech kontynentach: w USA, Kanadzei, Wielkiej Brytanii, Irlandi i Haiti. Mottem zgromadzenia jest „bezgraniczna miłość’ (Charyty Unlimited), szczególnie do najsłabszych i najbardziej potrzebujących.
Więcej na: www.bonifratrzy.pl
