Franciszka Siedliska przyszła na świat 12 listopada 1842 roku w Roszkowej Woli, na Mazowszu. Jest to niewielka wieś położona niedaleko Nowego Miasta nad Pilicą. Chrzest św. otrzymała dnia 20 XI 1942 roku w Warszawie, w kościele św. Antoniego (parafia św. Andrzeja).
Nadano jej imiona: Franciszka, Józefa, Anna. W Warszawie przyjęła 1. V 1855 Pierwszą Komunię Świętą w kościele oo. kapucynów i tegoż roku sakrament bierzmowania 8. czerwca w kościele sióstr sakramentek. Również w stolicy złożyła prywatnie, na ręce kierownika o. Leandra Lendziana, 2 lipca 1873 śluby zakonne w kościele panien kanoniczek. Można by powiedzieć, że Warszawa była jej kulturalną, jeszcze bardziej duchową stolicą.
Zwyczajem zamożnej szlachty rodzina Cecylii z Morawskich i Adolfa Siedliskich spędzała lato na wsi, a zimowe miesiące w stolicy. Było to tym dogodniejsze, że ojciec Cecylii, Józef Aleksy Morawski, dyrektor Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu, zajmował skrzydło pałacu urzędu i chętnie przyjmował rodzinę. Tak więc Franciszka dzieciństwo spędziła w Roszkowej Woli, a następnie mieszkała w Żdżarach, gdzie rodzice przenieśli się do większego dworu i majątku, który Cecylia Siedliska odziedziczyła po śmierci ojca w roku 1855.
Franciszka i jej brat Adam otrzymali staranne wykształcenie i wychowanie. Dziećmi zajmowały się zajmowały się prywatne nauczycielki. Rodzina była tradycyjnie religijna, nie negowano spraw związanych z Panem Bogiem, ale i nie stawiano ich jako najważniejszych. Franciszka dopiero podczas przygotowania do Pierwszej Komunii poznawała prawdy wiary i w sposób szczególny została przez łaskę pociągnięta do całkowitego oddania się Bogu. Od tego momentu będzie prowadzić „walkę” ze swoim Ojcem, który miał inną, doczesną wizję szczęścia dla córki. Pragnął, aby wyszła za mąż i zajmowała w ówczesnym społeczeństwie wysoką pozycję. Franciszka walkę wygrała (jej sprzymierzeńcem była choroba) i po nawróceniu i śmierci ojca została zakonnicą. W roku 1873 udała się do Rzymu, gdzie 1 października otrzymała błogosławieństwo Ojca Świętego Piusa IX na założenie Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu. Za początek Zgromadzenia przyjmuje się rok 1875, kiedy pierwsza wspólnota sióstr osiedliła się w Rzymie. Ideał duchowy Zgromadzenia kształtował się przez wiele lat. Wielki wpływ miał na Franciszkę jej drugi kierownik duchowy, o. Antoni Lechert. Wzór Najświętszej Rodziny z Nazaretu i apostolstwo na rzecz rodzin poprzez różnorodne formy apostolstwa: kształcenie, rekolekcje, katechezę, szpitalnictwo, to praktyczny wyraz szerzenia KRÓLESTWA BOŻEJ MIŁOŚCI, które Syn Boży objawił na ziemi żyjąc w Najświętszej Rodzinie z Nazaretu. Już za życia Założycielki Zgromadzenia miało swoje placówki w Europie i Stanach zjednoczonych i liczyło 29 domów. Beatyfikacja Założycielki miała miejsce w Rzymie 23 kwietnia 1989 roku, a w 2000, 5 marca 11 nazaretanek, Męczennic z Nowogródka. Jej wspomnienie obchodzimy w Polsce 25 listopada. Wstawiennictwu błogosławionej wiele rodzin przypisuje łaskę potomstwa i pojednania.
Założone przez bł. Franciszkę Siedliską Zgromadzenie rozwinęło się i obecnie liczy ponad 1300 sióstr. Nazaretanki pracują w siedmiu prowincjach, obejmując apostolstwem: Australię, Białoruś, Filipiny, Francję, Ghanę, Kazachstan, Izrael, Polskę, Rosję, Stany Zjednoczone, Wielką Brytanię, Włochy, Ukrainę. W Polsce są dwie prowincje nazaretanek; Prowincja Krakowska: www.nazaretanki.krakow.pl i Prowincja Warszawska: www.nazaretanki.pl/warszawa
Opracowała s. M. Teresa Górska CSFN
