Bł. Władysław z Gielniowa, wielkim czcicielem Matki Bożej

„Błogosławiony Władysław z Gielniowa był nie tylko gorliwym, wyznawcą ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Chrystusa, ale i wielkim czcicielem Matki Bożej”, powiedział o. Krystian Olszewski OFM na zakończenie mszy świętej o godz. 15.00 w kościele św. Anny w święto Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła.

Bernardyn z Częstochowy przypomniał, że Bł. Władysław z Gielniowa założył sanktuarium maryjne na miejscu objawień w Skępem, skąd w 1504 r. przybył do Warszawy , przy kościele św. Anny został gwardianem , tutaj umarł 4 maja 1505 r. i tutaj został pochowany.

Dalej bernardyn podkreślił, że bł. Władysław z Gielniowa pierwszy przetłumaczył na język polski godzinki o Najświętszej Maryi Pannie , które śpiewano w bernardyńskich klasztorach i kościołach.  On też ułożył koronkę do 7 boleści Najświętszej Maryi Panny , którą wraz z rozważaniami odmawia się na dróżkach MB Bolesnej w Kalwarii Zebrzydowskiej, mówił bernardyn.

Następnie O. Krystian Olszewski wraz z wiernymi i celebrantem , kapłanem  z kościoła św. Anny odczytali modlitwę o kanonizację patrona stolicy.

Ojcowie bernardyni nie ustają w staraniach o kanonizację bł. Władysława, patrona Warszawy.   Raz w miesiącu , na ogól w pierwszy poniedziałek miesiąca bernardyn Częstochowy o. Krystian Olszewski OFM, animator kultu franciszkańskich świętych i błogosławionych uczestniczy w koncelebrze mszy świętej o godz. 15.00 przy grobie bernardyńskiego współbrata. Do grobu bł. Władysława pielgrzymują też inni bernardyni oraz czciciele patrona Warszawy.

W kaplicy obok prezbiterium , w sanktuarium patrona Warszawy , gdzie spoczywają jego relikwie często można znaleźć dostarczone przez bernardynów obrazki bł. Władysława z Gielniowa z modlitwą o kanonizację patrona Warszawy.

Dodać należy, że słynny „Żołtarz Jezusow czyli piętnaście rozmyślenia o Bożym umęczeniu” autorstwa bł. Władysława , wydany w roku 1488 właściwie zawierał właściwie modlitwę różańcową, gdyż po każdej z 15 zwrotek należało odmówić Ojcze nasz i 10 razy , Zdrowaś Mario .

Bł. Władysław z Gielniowa zaraz po śmierci odbierał od wiernych kult należny  świętym. Jak podaje w swojej kronice o. Jan z Komorowa wierni , zarówno warszawscy mieszczanie, urzędnicy i możni , jak i przybysze szukali pomocy u grobu świętego bernardyna i ratunku w swoich nieszczęściach, potem składali wota dziękczynne i dziękowali Bogu i błogosławionemu Władysławowi za uzyskane łaski i cudowne uzdrowienia.

Jan z Komorowa tak pisze o śmierci i twórczości bł. Władysława: ”W tym samym roku (1505) wielebny i błogosławiony ojciec Władysław z Gielniowa, żarliwy kaznodzieja, będąc gwardianem często doświadczał ekstatycznych uniesień do Boga. Jako starzec, zaopatrzony wszystkimi sakramentami, 4 maja życie doczesne zamienił na wieczne. Przy jego grobie w klasztorze warszawskim miały miejsce liczne cuda. Ojciec Władysław napisał wiele utworów poetyckich o świętych czczonych w ciągu roku, które są przekazywane dzieciom w szkołach oraz wiele innych pobożnych modlitw wierszem, jak psalmy, koronka do Najświętszej Dziewicy, pieśni, także różne pieśni w języku polskim, jak np. Iezusa Judasz przedał , które powszechnie śpiewano po naszych kościołach po kazaniach. Przez wiele lat, jako temat kazań zarówno w okresie zwykłym roku kościelnego, jak i w kazaniach o świętych, służyły mu słowa: Jezus Nazareński Król Żydowski , które wyjaśniał zgodnie z etymologią słów. Kazania głosił pobożne ku zbudowaniu ludzi, a pieśń Ihesus Nasarenus sam ułożył przeciwko poganom. ”

Kościół św. Anny, pomimo że obecnie skupia w swoich murach duszpasterstwo akademickie, faktycznie stanowi też sanktuarium bł. Władysława z Gielniowa .

To tutaj o. Władysław został pod posadzką pochowany po śmierci , a następnie 13 kwietnia 1572 r. dokonano uroczystego przeniesienia jego relikwii. Miało to miejsce w obecności kardynała-legata papieskiego, Franciszka Commendone, i nuncjusza apostolskiego, arcybiskupa Wincentego Portico. W uroczystości wziął udział także król Zygmunt August ze swoją siostrą Anną Jagiellonką, senatorowie i posłowie, którzy zjechali się na sejm do Warszawy. Z powodu wojen proces beatyfikacyjny był przerywany i wznawiany. Benedykt XIV wydał urzędowy akt beatyfikacji 11 lutego 1750 r.

 

W minioną sobotę, w Wigilię Zesłania Ducha Świętego , w czasie tzw. „gorączki piątkowej nocy” w kościele św. Anny odprawiona została msza św. ku czci bł. Władysława z Gielniowa w intencji mieszkańców Warszawy o godz. 21:00.

 

Obecnie czciciele bł. Władysława z Gielniowa, uczestniczący w nabożeństwach i modlitwach o kanonizację patrona Warszawy  mają nadzieję na utworzenie przez Metropolitę Warszawskiego w tym miejscu formalnego diecezjalnego Sanktuarium bł. Władysława z Gielniowa, gdzie będą odprawiane cykliczne nabożeństwa ku czci bł. Władysława, zasłużonego dla rozwoju religii, muzyki i języka polskiego.

Anna Dziemska

Foto: Anna Dziemska

Źródła: własne, http://www.brewiarz.pl/, Kronika Zakonu Braci Mniejszych Obserwantów (1209 – 1536) autor Jan z Komorowa, wyd. Calvarianum, Kalwaria Zebrzydowska 2014

Wpisy powiązane

Abp Adrian Józef Galbas SAC – nowym arcybiskupem metropolitą warszawskim

Pallotyni na synodalnej drodze – XXVI Zebranie Prowincjalne

Częstochowa: Pallotyńskie Czuwanie Młodych