W całym Kościele, a w naszym Zakonie Braci Mniejszych szczególnie, 8 grudnia świętujemy Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP. Niepokalana jest również patronką naszej zakonnej Prowincji.
Na przestrzeni wieków w każdym naszym klasztorze szczególną czcią obdarzaliśmy Niepokalanie Poczętą. Nie ma raczej naszego klasztoru, w którym nie byłoby wyeksponowanego ołtarza Maryi Niepokalanej, przed którym już od 29 listopada odmawiano nowennę przed uroczystością Niepokalanego Poczęcia NMP. Z wielką pieczołowitością obchodzona była oktawa tej uroczystości w dniach 8-15 grudnia. Najczęściej jednak świętowanie rozpoczynało się już w wigilię uroczystości. Śpiewane maryjne nieszpory, uroczysta wieczorna Eucharystia wraz z okolicznościowym kazaniem, a po niej procesja Eucharystyczna – taki był plan każdego dnia oktawy. W wielu miejscach powstały Bractwa Niepokalanego Poczęcia NMP, które były szczególnie aktywne w czasie tych procesji. Wierni u naszych braci często zamawiali odśpiewanie modlitwy „Pod Twoją obronę” w ich szczególnych intencjach przy ołtarzu Niepokalanej.
Dziś obchody tej uroczystości nie są pewnie przeżywane w tak entuzjastycznej atmosferze, jak to wynika z opisów kronik sprzed lat. Zmieniają się formy kultu, choć niekiedy trudno jest zaprzestać celebrowania nabożeństw, do których jesteśmy przyzwyczajeni od lat. Frekwencja wiernych też jest zależna od regionu Polski. W naszej świadomości niezmienna jest ta pewność, że Niepokalana nie może przestać odbierać od nas czci i gorliwość naszej wiary w Jej orędownictwo nie może spadać w dół.
W każdym naszym klasztorze zarówno nowenna jak i oktawa są dalej celebrowane. Eucharystia z kazaniem i procesją eucharystyczną ma miejsce niemal wszędzie, gdzie jesteśmy. Zawsze po najbardziej uroczystej Mszy św. odmawiany jest Akt oddania całego Zakonu Matce Bożej Niepokalanej. Często są zapraszani kaznodzieje z zewnątrz, którzy nadają świeżości w rozważaniu miejsca Maryi w naszym życiu.
I tak w sam dzień uroczystości w Radomiu bp Marek Solarczyk (Ordynariusz Diecezji Radomskiej) zawierzył miasto Radom i całą diecezję Matce Bożej przy Jej figurze przed naszym kościołem. Warto tu dodać, że figura Niepokalanej została tam umieszczona już w roku 1858 – jako druga na świecie po ogłoszeniu dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny. W Piotrkowie Trybunalskim Sumę Odpustową sprawował i kazanie wygłosił abp Grzegorz Ryś (Metropolita Łódzki), w Kalwarii Zebrzydowskiej o. Gwidon Hensel (wikariusz naszej Prowincji), natomiast w Leżajsku kaznodzieją był o. Roman Bakalarz (dominikanin z Borku Starego).
Dogmat o Niepokalanym Poczęciu NMP powstawał przez wieki. Wielki wkład w kształtowanie tego dogmatu włożył nasz współbrat bł. Jan Dunas Szkot, żyjący na przełomie XIII/XIV w. Wskazywał on, że „zachowanie Maryi od grzechu pierworodnego jest sposobem Jej odkupienia”. Maryja od pierwszej chwili swego poczęcia, została ustrzeżona od grzechu pierworodnego ze względu na zasługi Jezusa Chrystusa. Maryja sama z siebie nie uzyskała tego przywileju, ale że jest to dar Zbawiciela. Papież Pius IX ogłosił dogmat o Niepokalanym Poczęciu 8 grudnia 1854 r. bullą „Ineffabilis Deus”. Prawdziwość tego dogmatu potwierdziła sama Maryja 4 lata później podczas objawień w Lourdes, przedstawiając się św. Bernadecie Soubirous: „Ja jestem Niepokalane Poczęcie”.
Niech nasza Patronka wspiera nas w owocnym korzystaniu z daru odkupienia, aby nie odrzucać w sobie apetytu na świętość!