Pierwsze jej posiedzenie odbyło się 17 lutego br. w przeworskim konwencie. Aby mogło dojść do koronacji, obok zgromadzonej dokumentacji historycznej potrzebne są świadectwa kultu z ostatniego okresu. Dlatego wspólnota klasztoru zwraca się z prośbą o przesyłanie informacji o łaskach i opiece doznawanej ze strony Przeworskiej Maryi.
Poszukiwane są wszelkie świadectwa dotyczące doznanych łask: uzdrowienia, nawrócenia, umocnienia duchowego, wyproszenia narodzin dziecka, rozwiązania trudnych spraw, czy jakiejkolwiek innej pomocy w troskach i doświadczeniach życiowych.
Obraz Matki Bożej Pocieszenia jest czczony w Przeworsku od 1613 r., a początki tego kultu wiążą się z osobą o. Marka, klasztornego kaznodziei. Przynajmniej od poł. XVII w. wizerunek określany jest jako cudowny. Z tego stulecia pochodzą też liczne informacje o wotach przekazywanych przez wiernych. Pewien regres przeworskiego ośrodka sanktuaryjnego nastąpił w XIX w. z powodu restrykcji nakładanych przez Austriaków. Od 1896 r., kiedy obraz umieszczono w bocznej kaplicy, nastąpił dynamiczny rozwój kultu, co było zasługą o. Felicjana Fierka.
Starania o koronację wizerunku podjął w 1926 r. o. Tadeusz Ukleja, jednak nie zostały ono wówczas sfinalizowane. Wzmianki w klasztornych archiwaliach potwierdzają, że sprawą koronacji żywo interesowali się ówcześni prowincjałowie: o. Benedykt Wiercioch i o. Cyprian Jurkiewicz. W 1952 r. bp Franciszek Barda, ordynariusz przemyski ustanowił odpust Matki Bożej Pocieszenia obchodzony w ostatnią niedzielę sierpnia, a dziesięć lat później obraz umieszczono w głównym ołtarzu świątyni, gdzie znajduje się do dziś.