5 najciekawszych faktów z życia s. Anny Magdaleny

Jako karmelitanka żyła w ścisłej klauzurze nie mając kontaktów ze światem zewnętrznym. Niezwykłe fakty z życia siostry Anny Magdaleny ujrzały “światło dzienne” dopiero po jej śmierci.

Straciła niemal całą rodzinę z Auschwitz, skazana przez komunistów za zdradę ojczyzny, walczyła z reżimem również jako zakonnica.

Poznajcie jej historię:

1. Tragedia II wojny światowej

Anna Magdalena Schwarzova urodziła się w 1921 r. w Pradze, w rodzinie o żydowskich korzeniach. Jej rodzice odcinali praktykowali jednak wiarę katolicką i wychowali Annę oraz jej dwóch braci w wierze katolickiej. Ze względu na pochodzenie w 1941 r. Schwarzova została deportowana z rodziną do getta w Terezinie. Ojciec i większość dalszych krewnych zginęli później w KL Auschiwtz-Birkenau. Do końca wojny przeżyła tylko Anna i jej mama.

2. Problemy ze wstąpieniem do zakonu

Anna już w wieku 18 lat chciała wstąpić do zakonu, ale jej żydowskie pochodzenie było wówczas ku temu przeszkodą. Z tego względu odłożono jej wejście do klasztoru na czas nieokreślony. Dopiero w 1946 roku została postulantką u karmelitanek bodych, ale jej ojciec duchowy doradził jej, że musi najpierw zająć się mamą i poradził, by jeszcze odroczyła swoją decyzję. Wówczas rozpoczęła studia z filologii angielskiej i francuskiej na Uniwersytecie Karola w Pradze. W tym czasie należała również do stowarzyszeń studentów katolickich oraz Ligi Katolickiej. W 1948 r. wstąpiła do zgromadzenia karmelitanek bosych w Pradze, jednak ówczesne władze komunistyczne wymogły na zgromadzeniu wydalenie nowicjuszy. W 1950 oficjalnie skasowano zakony na terenie Czechosłowacji.

3. Walka z komunizmem

Siostra Anna od początku podkreślała, że “nigdy nie kokietowała z komunizmem”. Jeszcze przed wojną zrezygnowała z udziału w harcerstwie, gdy jeden z przełożonych próbował indoktrynować harcerzy. Od końca 1949 roku współpracowała z jedną ze wspólnot chrześcijańskich, dostarczając żywność i informacje do internowanych przez reżim komunistyczny kapłanów. W 1953 r. została aresztowana przez UB i oskarżona o działalność antyrządową. Skazano ją w procesie pokazowym na 11 lat więzienia w Pardubicach; w wyniku amnestii wyszła na wolność po prawie ośmiu latach. Po wyjściu na wolność początkowo mogła otrzymać pracę jedynie jako nocny stróż, dopiero w 1968 roku (nieoficjalnie) otrzymała posadę tłumacza. Wtedy też wspomagała podziemne wydawnictwa katolickie, przekładając liczne książki i wydawnictwa. Jak wspominała na starość, nigdy nie szerzyła optymizmu za cenę kłamstwa.

4. Komuniści do końca nie dali jej spokoju

Przełomowym rokiem jej życia był 1976. Wtedy Anna przeszła na emeryturę, zmarła jej matka, a także podjęła próbę powrotu do klasztoru, w którym rozpoczęła kiedyś nowicjat. Czeskie karmelitanki pozwoliły Schwarzovej tajnie złożyć pierwsze śluby, a Anna otrzymała zakonne imię Magdalena. Służby bezpieczeństwa zarejestrowała ją w teczce “Sara”, określając ją jako “zakonnicę żydowskiego pochodzenia”. Reżim komunistyczny kilkakrotnie ją aresztował, zamykał w areszcie domowym. Siostra Anna Magdalena była nieustannie śledzona, poddawana rewizji, również w domach, w których mieszkała. W końcu w 1982 roku zabrano jej paszport oraz poinformował, że nie może – “ze względów bezpieczeństwa” – przebywać w klasztorze. Służby oskarżały ją o szpiegostwo. W latach 80. XX wieku siostra Anna Magdalena przemycała literaturę kościelną i duchową oraz pisała raporty m.in. do Amnesty International.

5. Wyjazd do Polski

Pierwsza wspólnota siostry Anny Magdaleny została zmuszona do opuszczenia klasztoru w Pradze i przebywała w niewielkiej posiadłości przy granicy z NRD (Jiřetín pod Jedlovou). Siostry nie mogły się poruszać w habitach ani przyjmować nowicjuszy. Po spotkaniu z generałem karmelitów, siostra Anna Magdalena otrzymała informację, że złożenie ślubów wieczystych nie jest możliwe. Generał polecił Schwarzovej szukanie takiej możliwości we Włoszech, Niemczech lub Polsce. Wówczas siostra Anna Magdalena rozpoczęła podróżować do wspólnoty sióstr karmelitanek w Krakowie. W sierpniu 1980 roku złożyła wieczyste śluby w klasztorze w Krakowie. W 1985 roku władze Czechosłowacji po długich negocjacjach kościelnych i państwowych zgodziły się na jej emigrację do Polski pod warunkiem, że zrzeknie czechosłowackiego obywatelstwa. W dniu 19 stycznia 1985 opuściła Czechosłowację, w klauzurze klasztoru karmelitanek bosych w Krakowie żyła aż do śmierci. Ze względu na bardzo ścisły charakter reguły zakonu, o jej obecności w tym mieście wiedziało niewielu Polaków.

* * *

Siostra Anna Magdalena Schwarzova została odznaczona drugim w kolejności odznaczeniem państwowym Czech – Orderem Tomáša Garrigue Masaryka. Ówczesny prezydent Vaclav Klaus nadał jej to odznaczenie za “zasługi w rozwoju demokracji i praw człowieka”.

Pogrzeb siostry Anny Magdaleny odbędzie się w najbliższą sobotę na cmentarzu Salwatorskim w Krakowie. O godz. 9.00 bp Grzegorz Ryś odprawi w kościele karmelitanek bosych przy ul. Kopernika mszę św. w intencji zmarłej. Biskup poprowadzi także pogrzeb na cmentarzu Salwatorskim o godz. 11.

PAP / wikipedia.cz / kw

Za: www.deon.pl

Wpisy powiązane

Kokotek: prawie 100 uczestników Zakonnego Forum Duszpasterstwa Młodzieży

Na Jasnej Górze odbywają się rekolekcje dla biskupów

125 lat obecności naśladowców św. Franciszka w Jaśle