Uroczysta msza św. w kościele Braci Mniejszych Kapucynów na ul. Miodowej 13 w Warszawie o godz. 10 pod przewodnictwem Ministra Prowincjalnego br. Andrzeja Kiejzy OFMCap zgromadziła mieszkańców stolicy oraz przedstawicielki i przedstawicieli zgromadzeń honorackich z całej Polski .
Homilię wygłosił ks. biskup Antoni Pacyfik Dydycz OFM Cap.
W homilii kaznodzieja przybliżył sylwetkę bł. Honorata – jego życiorys, spotkania z Cytadelą Warszawską, jego rolę spowiednika skazańców Cytadeli , działalność apostolską, a szczególnie i jego zasługi w tworzeniu nowych, ukrytych organizacji zakonnych. „ Czasy , kiedy o. Honorat dokonał wielkich rzeczy, pomimo słabych środków były bardzo niebezpieczne, a mimo to siostry decydowały się na niebezpieczeństwo„ – powiedział ks. biskup.
„Wszystkie zgromadzenia, za wyjątkiem Sióstr Felicjanek powstały po Powstaniu Styczniowym na terenie Kongresówki, ale też na terenie zaboru rosyjskiego, pomimo zagrożeń ze strony zaborcy. Jest pewne, że bł. Honorat stał się ówczesnym prekursorem Nowej Ewangelizacji ” – powiedział ks. bp Antoni Dydycz.
Ks. biskup nawiązał też do historii Powstania Styczniowego, ciężkich wyroków, jakie urzędnicy carscy ferowali uczestnikom i przywódcom Powstania, a także do represji, jakie dotknęły Kapucynów po Powstaniu Styczniowym. Klasztor w Warszawie skasowano, zakonników skierowano do Zakroczymia, a po kasacie klasztoru w Zakroczmiu, do Nowego Miasta nad Pilicą. „ W Zakroczmiu kazania można było głosić tylko 4 razy w roku, i tylko z podłogi, nie z ambony ani od ołtarza” –powiedział kaznodzieja.
Podobnie i w dniu uroczystości 9 marca, ks. bp. Dydycz wygłosił kazanie z podłogi kościoła, a nie od ołtarza.
Po mszy św. autokar przewiózł zgromadzonych na uroczystości do Muzeum w Cytadeli Warszawskiej, gdzie miała miejsce konferencja zatytułowana „ Cytadela, niewola czy wolność? „W konferencji wygłosili referaty pracownicy Muzeum oraz Ojcowie Kapucyni .
Po konferencji uczestnicy zwiedzili muzeum w X Pawilonie Cytadeli Aleksandrowskiej , gdzie obecnie znajduje się wystawa poświęcona życiu i działalności bł. Honorata Koźmińskiego.
Organizatorami uroczystości byli: br. Grzegorz Filipiuk, dyrektor Archiwum Warszawskiej Prowincji Kapucynów oraz Dyrekcja i pracownicy Muzeum X Pawilonu Cytadeli Warszawskiej.
Wacław Koźmiński urodził się 16 października 1829 r. w Białej Podlaskiej. W latach młodzieńczych przechodził kryzys wiary. Jednak po aresztowaniu w Cytadeli i zapewne na skutek gorącej modlitwy matki nawrócił się i po ukończeniu studiów, 8 grudnia 1848 r. wstąpił do klasztoru kapucynów.
Działając w bardzo trudnych okolicznościach historycznych, w latach 1855-1895 powołał do istnienia 26 zgromadzeń zakonnych, z których obecnie istnieje 17, w tym trzy habitowe.
O. Honorat Koźmiński, wyczerpany pracą apostolską, zmarł w opinii świętości 16 XII 1916 r. w wieku 87 lat. Jego ciało złożono w krypcie kościoła kapucyńskiego w Nowym Mieście n. Pilicą.
Metropolita warszawski – Stefan Wyszyński 7 IV 1949 roku dokonał otwarcia procesu diecezjalnego o życiu i sławie świętości Sługi Bożego Honorata Koźmińskiego.
16 października 1988 r., w 10. rocznicę swego pontyfikatu, beatyfikacji dokonał Jan Paweł II na Placu Św. Piotra w Rzymie.
O. Honorat jest pierwszym błogosławionym kapucynem polskim. Bł. Honorat Koźmiński jest głównym patronem diecezji łowickiej.
Anna Dziemska